ILPB2/4511-1-1316/15-2/NK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, data wpływu 21 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 14 sierpnia 2012 r. sąd okręgowy rozwiązał przez rozwód małżeństwo Wnioskodawczyni. W sentencji wyroku sąd powierzył władzę rodzicielską nad dwiema córkami Zainteresowanej, ograniczając jednocześnie władzę rodzicielską byłego małżonka Zainteresowanej do ogólnego wglądu w wychowanie dzieci, w szczególności do wyboru kierunku nauki, zawodu, decydowania w sprawie sposobu leczenia w razie poważnej choroby dzieci oraz decydowania w sprawie wyjazdu małoletnich za granicę w celu zwyczajnego tam pobytu.

Od tego czasu córki Wnioskodawczyni przebywają z nią i to ona sprawuje nad nimi rzeczywistą i stałą opiekę przez cały rok.

Były mąż Wnioskodawczyni ma prawo do spotkań z dziećmi dwa razy w miesiącu przez 5 godzin (łącznie 10 godzin w miesiącu).

W zeznaniu za rok 2014 Zainteresowana skorzystała z ulgi w proporcji 11/12 na obie córki (w 1/12 z ulgi mógł skorzystać były mąż Wnioskodawczyni, gdyż przez ten czas faktycznie sprawuje opiekę nad dziećmi, spotykając się z nimi dwa razy w miesiącu). Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z całości ulgi na dwójkę dzieci i uważa, że były mąż nie ma prawa do ulgi w ogóle.

Zainteresowana nigdy nie ustalała z byłym mężem w jakiej proporcji będą korzystać z ulgi na dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni ma prawo korzystać z ulgi na dwoje dzieci, jeżeli osiągnie dochód pozwalający na wykorzystanie całej ulgi i jeżeli nie ustaliła z byłym mężem proporcji w jakiej będą z tej ulgi korzystać.

Zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo do skorzystania z ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnia wszelkie przesłanki określone w ww. przepisie do skorzystania z ulgi.

Zdaniem Wnioskodawczyni może ona wykorzystać pełną kwotę przysługującej jej ulgi w roku podatkowym 2014, bez konieczności ustalania jakiejkolwiek proporcji z byłym mężem. Zdaniem Zainteresowanej uprawnia ją do tego fakt, że osiąga dochody opodatkowane podatkiem PIT wg skali podatkowej, sprawuje stałą i rzeczywistą opiekę nad małoletnimi córkami, a sąd w wyroku rozwodowym powierzył jej pełną władzę nad córkami.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie musi ona ustalać z byłym mężem proporcji w jakiej będzie odliczać przysługującą jej ulgę na dzieci, ponieważ z ulgi powinien korzystać ten rodzic, który sprawuje rzeczywistą opiekę nad dziećmi i nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W świetle art. 27f ust. 2b ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 3 ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na podstawie art. 27f ust. 4 odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Ograniczenie tej władzy wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość skorzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona do decydowania tylko o najważniejszych sprawach dotyczących dzieci. Należy więc uznać, że ulga przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską. Z odliczenia nie może skorzystać jedynie ten z rodziców, który został pozbawiony władzy rodzicielskiej przez sąd opiekuńczy lub którego władza została zawieszona albo też nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji. Wskazane jest zatem porozumienie w tym względzie, co oznacza, że rodzice powinni wspólnie uzgodnić proporcje i sposób odliczania okresów wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, które będą stanowiły podstawę do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Brak takiego uzgodnienia może spowodować ryzyko, że suma odliczeń dokonanych przez oboje rodziców, może przekroczyć kwotę ustawową na dziecko. Ustawodawca jednoznacznie określił limit odliczenia w ramach omawianej ulgi i wskazał w jakich przypadkach powinna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania opieki nad dzieckiem.

Z przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku rozwodu w 2012 r. sąd powierzył jej władzę rodzicielską nad córkami, ograniczając jednocześnie władzę rodzicielską byłego małżonka do ogólnego wglądu w wychowanie dzieci. Były mąż Zainteresowanej ma prawo do spotkań z dziećmi dwa razy w miesiącu. W zeznaniu podatkowym za rok 2014 Wnioskodawczyni skorzystała z ulgi w proporcji 11/12, gdyż w proporcji 1/12 z ulgi mógł skorzystać jej były mąż. Zainteresowana dodała także, że nigdy nie ustalała z byłym mężem w jakiej proporcji będą korzystać z ulgi na dzieci.

Skoro więc Wnioskodawczyni nie ustalała z byłym małżonkiem proporcji w jakiej mogą skorzystać z kwoty odliczenia - to każde z nich może dokonać odliczenia kwoty ulgi w częściach równych (po 50%).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zacytowane powyżej przepisy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni, jak i jej były małżonek wykonywali władzę rodzicielską - w rozumieniu cytowanego kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - w stosunku do małoletnich córek, a Wnioskodawczyni nie ustalała z byłym małżonkiem kwoty odliczeń w odpowiedniej proporcji, należy przyjąć, że przysługuje jej prawo do ulgi w wysokości połowy kwoty przysługującej na dwójkę małoletnich dzieci.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.