ILPB2/4511-1-1080/15-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/4511-1-1080/15-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Norwegii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Norwegii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z małoletnią córką na stałe zamieszkują w Polsce. W dniu 22 października 2013 r. zmarł mąż Zainteresowanej, który pracował w Norwegii. W związku z powyższym Wnioskodawczyni i jej córce przyznano w maju 2014 r. renty rodzinne wypłacane w Norwegii za okres od dnia 22 października 2013 r. Świadczenia wypłacane były miesięcznie przez Norweski NAV, tj. odpowiednik polskiego ZUS. Z dniem 28 października 2014 r. renta Wnioskodawczyni została wstrzymana, natomiast renta córki w wysokości 750 koron norweskich jest nadal pobierana. Przekazywane kwoty wypłaconych rent pomniejszane są o 15% podatek dochodowy od osób fizycznych, który jest odprowadzany do norweskich organów podatkowych. Mimo przekazania do NAV-u przez Zainteresowaną danych dotyczących konta bankowego w Polsce, renty rodzinne przekazywane są na norweskie konto zmarłego męża Wnioskodawczyni do którego Zainteresowana ma dostęp. Wnioskodawczyni w Polsce zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę, natomiast córka pobiera rentę rodzinną wypłacaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renty rodzinne wypłacane przez Norweski Zakład Ubezpieczeń NAV, które podlegają opodatkowaniu w Norwegii, podlegają również opodatkowaniu w Polsce w świetle art. 17 ust. 2 Konwencji z dnia 9 września 2009 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które obowiązuje od 1 stycznia 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 17 ust. 2 ww. przepisów świadczenia otrzymane przez osobę fizyczną mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych drugiego Umawiającego się Państwa, na podstawie jakiegokolwiek obowiązującego systemu emerytalnego lub na podstawie systemu emerytalnego, który jest uznany dla celów podatkowych mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W omawianym stanie faktycznym, podatek dochodowy od osób fizycznych pobierany jest w Norwegii i nie ma konieczności wykazywania go w Polsce w PIT-36 (w załączniku PIT/ZG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Do dochodów uzyskiwanych z Norwegii od 1 stycznia 2011 r. zastosowanie ma Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji, podpisane w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899 z późn. zm.).

W myśl art. 17 ust. 1 tej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne świadczenia lub renty kapitałowe uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, są opodatkowane tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, świadczenia otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych drugiego Umawiającego się Państwa, na podstawie jakiegokolwiek obowiązkowego systemu emerytalnego lub na podstawie systemu emerytalnego, który jest uznawany dla celów podatkowych, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z treści ww. przepisów wynika, że renty lub emerytury wypłacane z Norwegii, na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych tego Państwa, osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce (art. 17 ust. 2 ww. umowy) mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i Norwegii.

Zawarte w Konwencji stwierdzenie, że danego rodzaju dochód "może podlegać" opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie jednak, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania. W myśl art. 22 ust. 1 lit. a ww. Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że przy rozliczaniu dochodów uzyskanych z Norwegii tytułem renty ma zastosowanie tzw. metoda wyłączenia z progresją, którą na gruncie polskich przepisów określa art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. art. 27 ust. 8 ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1.

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;

2.

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;

3.

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych (wyłączonych) z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce. Od kilku lat otrzymuje z Norwegii rentę rodzinną po zmarłym mężu. Renta ta nie jest jedynym źródłem dochodu Wnioskodawczyni. Dodatkowo Wnioskodawczyni osiąga inne dochodyna terenie Polski, tj. pracuje na podstawie umowy o pracę.

Reasumując, renta rodzinna po zmarłym mężu przysługuje Wnikoskodawczyni z Norwegii od dnia 22 października 2013 r. będzie podlegała opodatkowaniu, na zasadach określonych w art. 17 ust. 2 Konwencji polsko-norweskiej, tj. w Norwegii i w Polsce. Jednocześnie w Polsce przy obliczeniu podatku należy zastosować określoną w art. 22 ust. 1 lit. a Konwencji, w związku z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodwym od osób fizycznych, tzw. metodę wyłączenia z progresją.

Powyższe oznacza, że dochód z renty uzyskany przez Wnioskodawczynię z Norwegii będzie zwolniony od opodatkowania w Polsce, jednak dochód ten powinien zostać uwzględniony dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu Wnioskodawczyni podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl