ILPB2/436-9/11-2/AJ - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych pożyczki udzielonej ze środków bieżących pracodawcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku (data wpływu 7 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymała nieoprocentowaną pożyczkę od swojego pracodawcy w 2010 r. w kwocie przekraczającej 5.000,00 zł.

Pożyczkę zaciągnięto od jednego podmiotu, w formie przelewu na rachunek bankowy. Pożyczkodawcą jest spółka z o.o. będąca podatnikiem VAT, której przedmiotem działalności nie jest z zasady udzielanie pożyczek, a czynność ta ma charakter jednorazowy. Pożyczkodawcę i pożyczkobiorcę łączy stosunek pracy.

Pożyczka udzielona jest ze środków bieżących pracodawcy. Zakład nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W zakładzie nie funkcjonują pracownicze kasy zapomogowo - pożyczkowe, ani fundusze związków zawodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność udzielenia pożyczki jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. e) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi podlega między innymi umowy pożyczki pieniędzy.

Jednakże ustawa przewiduje zwolnienia m.in. przedmiotowe dla czynności zawartych w art. 9.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. e) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się z opodatkowania pożyczki udzielane z kas lub funduszów zakładowych.

Pożyczkodawca udzielił pożyczki swojemu pracownikowi z własnych funduszy. Czynność zawiera się w katalogu zwolnień przedmiotowych, dlatego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ w ustawie brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie - Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 9 pkt 10 lit. e) ww. ustawy zwalnia się od podatku pożyczki udzielane z kas lub funduszów zakładowych, funduszów związków zawodowych, pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, koleżeńskich kas oszczędnościowo-pożyczkowych działających w wojsku oraz z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy pożyczki i spoczywa na biorącym pożyczkę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2%.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. Zainteresowana otrzymała od swojego pracodawcy nieoprocentowaną pożyczkę w wysokości 5000 zł.

Pożyczka została udzielona ze środków bieżących pracodawcy. Zakład nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie funkcjonują w nim pracownicze kasy zapomogowo - pożyczkowe, ani fundusze związków zawodowych.

Podkreślić należy, iż ze zwolnienia określonego w treści art. 9 pkt 10 lit. e) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych korzystają wyłącznie te pożyczki, które są udzielane z funduszy wymienionych w powołanym przepisie. Instytucje te mają swoje umocowanie w obowiązujących przepisach, które określają zasady ich funkcjonowania. Ze zwolnienia nie mogą zatem korzystać pożyczki udzielane z innych funduszy (innych środków) niż wymienione w art. 9 pkt 10 lit. e) ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pożyczka została udzielona ze środków bieżących pracodawcy (a nie z funduszu zakładowego lub kasy zakładowej).

Rozpatrując przedmiotową sprawę należy wskazać, że zgodnie z obowiązującymi zasadami prawa podatkowego przepis określający omawiane zwolnienie należy interpretować ściśle, podobnie jak wszelkie normy dotyczące ulg podatkowych, stanowiących wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania.

Poczynione do tej pory rozważania prowadzą do wniosku, że przedmiotowa pożyczka nie została wypłacona z kasy zakładowej lub funduszu zakładowego, o którym mówi art. 9 pkt 10 lit. e) ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż zwolnienie o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. e) nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania. Tak więc przedmiotowa umowa pożyczki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.