ILPB2/436-73/11-3/MK - Możliwość opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży w 2010 r. nieruchomości położonych na terytorium Iraku, nabytych uprzednio w drodze dziedziczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 oraz § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 22 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Iraku, a od 1997 r. również Polski. Od 1991 r. posiada On w Polsce kartę stałego pobytu. Zainteresowany odziedziczył po rodzicach nieruchomości położone w Iraku. Spadkodawcy, tj. rodzice zmarli w 1989 r., w którym to roku Wnioskodawca nie miał jeszcze miejsca stałego pobytu w Polsce. Sprawa spadkowa po rodzicach zakończyła się w 2010 r. W tym samym roku Zainteresowany sprzedał przedmiotowe nieruchomości. Uzyskane z tej sprzedaży środki Wnioskodawca zamierza ulokować w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek uiszczenia podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów uzyskanych ze sprzedaży w 2010 r. odziedziczonych po rodzicach nieruchomości znajdujących się w Iraku.

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na ww. pytanie w części odnoszącej się do skutków podatkowych zaistniałych na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 1 lipca 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-462/11-3/WM.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy podkreślić, że w takim stanie rzeczy nie ma obowiązku odprowadzania podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z brzmieniem art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. A contrario, obowiązek taki się nie pojawi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca nie był obywatelem polskim lub nie miał miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 924 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Tym samym oznacza to, że z chwilą śmierci spadkodawcy należące do niego prawa i obowiązki majątkowe o charakterze cywilnoprawnym zmieniają swój charakter, stając się spadkiem, a więc pewną wyodrębnioną masą majątkową, poddaną przepisom prawa spadkowego. Prawa i obowiązki niewygasające z chwilą śmierci danej osoby przechodzą, w drodze sukcesji generalnej, na określone podmioty. Chwila śmierci spadkodawcy przesądza o składzie majątku spadkowego. Na spadkobierców, bowiem przechodzą tylko te prawa i obowiązki, których podmiotem był spadkodawca w chwili śmierci, a które nie wygasły. Śmierć spadkodawcy, zaś następuje w dacie wynikającej z aktu zgonu.

Kolejnym warunkiem jest nieposiadanie w dniu nabycia przez nabywcę polskiego obywatelstwa lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy przez to rozumieć, iż osoby wymienione w art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie posiadały w dniu nabycia spadku (lub dokonania darowizny) polskiego obywatelstwa w rozumieniu przepisów ustawy z 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353). Ponadto były cudzoziemcami (osobami bez polskiego obywatelstwa) niemającymi miejsca stałego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, nie mogą być to osoby, które były cudzoziemcami mającymi kartę pobytu określającą miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w przepisach ustawy z 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694).

Odnosząc powyższe twierdzenie do okoliczności przedmiotowej sprawy Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w roku 1989, w którym nabył spadek po rodzicach - nie był ani obywatelem polskim, ani nie posiadał w Polsce stałego miejsca pobytu. Jednocześnie odziedziczone nieruchomości znajdowały się na terytorium Iraku. W związku z tym nabycie przez niego wskazanych nieruchomości w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Powyższe twierdzenie znajduje odzwierciedlenie w treści art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w związku z nabyciem w drodze spadku, a następnie sprzedaży odziedziczonych nieruchomości Zainteresowany nie ma obowiązku odprowadzania podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.