ILPB2/436-65/08-3/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko SP. Z O.O., przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki. Pożyczkodawcą będzie udziałowiec Spółki mający siedzibę na terytorium UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od udzielonej pożyczki Wnioskodawca będzie musiał naliczyć i odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przepisów unijnych podatek od czynności cywilnoprawnych pobierany od pożyczki traktowanej jako wkład udziałowca do kapitału jego własnej spółki, stanowi rodzaj podatku kapitałowego. Podatki pośrednie od przepływów kapitałowych wkraczają w zakres swobody przepływu kapitału i w związku z tym podlegają harmonizacji w państwach członkowskich.

Harmonizacja praw krajowych w tym zakresie została uregulowana dyrektywą Rady z 17 lipca 1969 r. nr 69/335/EWG, w myśl której utrzymywanie innych niż wskazane w niej podatków pośrednich o takich samych cechach jak podatek kapitałowy godzi w swobodę przepływów kapitałowych.

Artykuł 4 ust. 1 ww. dyrektywy zawiera ściśle określony katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem kapitałowym i w swojej treści nie wymienia on operacji udzielenia pożyczki przez udziałowca. Nie będą miały również zastosowania regulacje określone w art. 2 ust. 2 dyrektywy, gdyż obejmują one przepisy o charakterze przejściowym przyznane tylko upoważnionym w tym zakresie państwom członkowskim. Natomiast w chwili przystąpienia do UE, Polska zdecydowała się na rezygnację z poboru podatku pobieranego od pożyczek udzielanych przez udziałowca, co pozbawiło ją prawa do odstępstwa określonego w art. 4 ust. 2 dyrektywy.

Podstawowa zasada prawna w UE dotycząca pierwszeństwa stosowania prawa wspólnotowego, zobowiązuje organy państwa członkowskiego do niestosowania w konkretnym przypadku normy prawa krajowego, jeżeli pozostaje ona w sprzeczności z normami prawa wspólnotowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w tym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zastosowanie będzie miał natomiast art. 4 ust. 1 dyrektywy rady UE z 17 lipca 1969 r. nr 65/335/EWG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają umowy spółki (akty założycielskie) oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 2) cyt. ustawy w przypadku umowy spółki kapitałowej za zmianę umowy uważa się wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika (akcjonariusza) oraz dopłaty.

Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 2) ww. ustawy, umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlegają podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma otrzymać pożyczkę od udziałowca. Oznacza to, że w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nastąpi zmiana umowy spółki polskiej. Jak wskazano powyżej zmiana umowy spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli w chwili dokonania czynności, w tym przypadku zawarcia umowy pożyczki, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się rzeczywisty ośrodek zarządzania spółki - pożyczkobiorcy albo siedziba spółki - pożyczkobiorcy w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 5 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku więc, gdy rzeczywisty ośrodek zarządzania pożyczkobiorcy i jego siedziba znajdują się w Polsce, pożyczka udzielona Zainteresowanemu przez jej udziałowca - podmiot zagraniczny, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, przy umowie spółki (jej zmianie) obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na spółce.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5 %, a podstawę opodatkowania będzie stanowić kwota udzielonej pożyczki.

Ponadto tut. organ informuje, iż zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym, tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.