ILPB2/436-51/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani..., przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2009 r. (data wpływu 25 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi mieszkaniowej - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W najbliższych miesiącach bieżącego roku Wnioskodawczyni spodziewa się darowizny od teściów. Przedmiotem darowizny będzie mieszkanie, w którym Zainteresowana mieszka i jest zameldowana na stałe od września 2004 r.. Wnioskodawczyni nadmienia, że jest przed rozwodem i w styczniu 2008 r. w kancelarii notarialnej podpisała z mężem rozdzielność majątkową. Zainteresowana nie posiada, ani nie wynajmuje żadnego mieszkania ani domu. Lokal, który Wnioskodawczyni zajmuje jest dwupokojowym mieszkaniem w bloku o powierzchni 47,96 m ^2. Teściowie mają spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Ze swej strony Wnioskodawczyni ma zamiar mieszkać w tym mieszkaniu przez okres dłuższy niż ustawowe 5 lat, bo jest to dla Niej jedynie miejsce pobytu. Jak wspomniano wyżej, Wnioskodawczyni jest przed rozwodem, który nastąpi prawdopodobnie pod koniec 2009 lub na początku 2010 r., kiedy mąż wróci z zagranicy. Wnioskodawczyni wskazuje, że jest to pierwsza darowizna od teściów. Mieszkanie nie jest przedmiotem sporu ani żadnej egzekucji. Będzie wszystkim co Zainteresowana będzie posiadać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn - spełniając łącznie warunki art. 16 ust. 1 i 2, będąc w tzw. I grupie podatkowej wraz z darczyńcami - Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zapłacenia podatku od darowizny.

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia wszystkie warunki, aby móc nie płacić podatku od darowizny. Swoje stanowisko opiera na informacji uzyskanej z Krajowej Informacji Podatkowej oraz własnej analizie przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 ww. ustawy w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie:

Z omawianej ulgi mogą skorzystać nabywcy, którzy spełniają łącznie następujące warunki określone w art. 16 ust. 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Jak z powyższego wynika uprawnienie do skorzystania z ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w sytuacji nabycia tytułem darowizny lokalu mieszkalnego przysługuje tylko w przypadku spełnienia wszystkich wymienionych w tym przepisie warunków łącznie.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni otrzyma w darowiźnie od teściów mieszkanie o powierzchni 47,96 m ^2, w którym mieszka i od września 2004 r. jest zameldowana na stałe. Obecnie Zainteresowana nie posiada ani nie wynajmuje żadnego mieszkania ani domu. Natomiast w nabytym w darowiźnie mieszkaniu planuje mieszkać dłużej niż 5 lat, ponieważ jest to dla Niej jedyne miejsce pobytu.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn, jeżeli w nabytym mieszkaniu będzie mieszkać przez okres 5 lat od dnia zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego i jednocześnie spełni pozostałe warunki wymienione w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.