ILPB2/436-49/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 kwietnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania odpłatnego działu spadku - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania odpłatnego działu spadku oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia prawa majątkowego.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 23 kwietnia 2010 r., nr ILPB2/436 -49/10-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Powyższe uzupełniono w dniu 30 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 listopada 2006 r. na rozprawie sądowej Wnioskodawca wraz siostrą nabyli spadek po zmarłej w dniu 5 maja 2006 r. matce. Przedmiotem spadku był wkład mieszkaniowy za lokal mieszkalny w spółdzielni mieszkaniowej, o wartości 100.375 zł (słownie sto tysięcy trzysta siedemdziesiąt pięć złotych). Każdy ze spadkobierców nabył po 1/2 części w ww. majątku. Decyzją urzędu skarbowego naliczono Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należny podatek w kwocie 2.057 zł, który został zapłacony w terminie.

Następnie 7 lipca 2009 r. Zainteresowany wraz siostrą notarialnie dokonali dziali spadku w ten sposób, że siostra na wyłączność przejęła wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego i zobowiązała się dokonać spłaty pieniężnej w kwocie 80.000 zł (osiemdziesiąt tysięcy złotych) na rzecz Wnioskodawcy. w dniu 12 stycznia 2010 r. na konto Zainteresowanego siostra wpłaciła kwotę 80.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na powyższe w zakresie podatku od spadków i darowizn. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 18 maja 2010 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/415 -600/10-4/MK

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez Niego od siostry pieniądze są konsekwencją odziedziczenia po ich matce 1/2 części wkładu mieszkaniowego za lokal mieszkalny w spółdzielni mieszkaniowej. Istniejące wówczas przepisy prawa podatkowego od spadków i darowizn zobowiązywały Zainteresowanego do opłacenia podatku, który został zapłacony. Stąd też otrzymane od siostry pieniądze Wnioskodawca traktuje jako darowiznę i uważa, że nie powinien płacić żadnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Przepisy ww. ustaw

y nie definiują pojęć: spadek, dział spadku, czy też darowizna, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: Kodeks cywilny).

W myśl przepisu art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy. Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 ustawy). Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z kolei w umowie darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku (art. 888 § 1 ustawy).

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2006 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Do dziedziczenia jako spadkobiercy powołani zostali Zainteresowany i jego siostra - po 1/2 części każdy z nich. Przedmiotem spadku było spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. w 2009 r. spadkobiercy dokonali w formie aktu notarialnego działu spadku, w następstwie którego siostra Wnioskodawcy stała się wyłącznym dysponentem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego z jednoczesnym obowiązkiem dokonania spłaty na rzecz Zainteresowanego. w wykonaniu powyższego w styczniu bieżącego roku na konto Wnioskodawcy wpłynęło 80.000 zł.

Jak to zostało wyżej wskazane opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlegają wyłącznie czynności, które zostały enumeratywnie wymienione art. 1 tej ustawy, tj. czynności prawne, których skutkiem jest nieodpłatne nabycie rzeczy lub praw majątkowych przez osoby fizyczne. Zatem czynność cywilnoprawna, polegająca na dziale spadku niezależnie od tego jaki ma charakter (odpłatny bądź nieodpłatny) jako niewymieniona w tym przepisie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza więc, iż bezprzedmiotowym jest odpowiedź na drugie z przedstawionych pytań.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże z innych względów aniżeli tych przytoczonych we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.