ILPB2/436-4/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny otrzymanej od rodziców - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny otrzymanej od rodziców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 5 sierpnia 2005 r. będąc studentem Wnioskodawca zawarł umowę z deweloperem o wybudowanie mieszkania o powierzchni 72,6 m ^2. W okresie od października 2005 r. do czerwca 2006 r. rodzice Zainteresowanego ze swojego konta bankowego przekazali w ratach łącznie kwotę 130.000,00 zł bezpośrednio na konto dewelopera jako wpłaty z tytułu ww. umowy Wnioskodawcy o wybudowanie mieszkania. W dniu 10 października 2006 r. Zainteresowany podpisał akt notarialny z deweloperem przenoszący na Niego własność ww. mieszkania, w którym aktualnie mieszka, spełniając tym samym warunki określone w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy taka darowizna od rodziców rodziła obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn wg obowiązującego wówczas brzmienia ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro mieszkanie nie przekraczało 110 m² oraz darowizna nie była przekazana przez rodziców na Jego konto, ale bezpośrednio na konto dewelopera - to takiej darowizny nie wlicza się do podstawy opodatkowania na mocy art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny.

Ponieważ nabycie majątku w drodze darowizny nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna", a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W wyniku zawarcia umowy darowizny może dochodzić do określonych zmian w położeniu prawno-majątkowym darczyńcy i obdarowanego. Przedmiotem darowizny mogą bowiem strony uczynić wszelkie postacie zwolnienia obdarowanego od określonych zobowiązań. Może to nastąpić w drodze zrzeczenia się przez darczyńcę wierzytelności, jaka służyła mu w stosunku do obdarowanego lub poprzez przejęcie długu obdarowanego względem osoby trzeciej, będącej jego wierzycielem. Darczyńca może wreszcie wypełnić zobowiązanie ciążące na obdarowanym względem osoby trzeciej.

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. - w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym:

* w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej,

* w drodze spadku przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej,

* w drodze spadku przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, sprawujące przez co najmniej dwa lata opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie umowy zawartej z nim przed organem gminy,

nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m ² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że w dniu 5 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca zawarł umowę z deweloperem na wybudowanie mieszkania, a w dniu 10 października 2006 r. podpisał akt notarialny przenoszący na Niego własność ww. nieruchomości. Natomiast ciężar zakupu przedmiotowego mieszkania ponieśli rodzice Zainteresowanego, którzy w okresie od października 2005 r. do czerwca 2006 r. z tytułu zawarcia ww. umowy wpłacili łącznie na konto dewelopera kwotę 130.000,00 zł.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy - wbrew temu jak uważa Wnioskodawca - że w sytuacji przedstawionej we wniosku nie nastąpiła darowizna mieszkania, bowiem Zainteresowany nabył je bezpośrednio od dewelopera na Swoją wyłączną własność. Natomiast rodzice Wnioskodawcy płacąc za to mieszkanie bezpośrednio deweloperowi dokonali spłaty zobowiązań ciążących na Zainteresowanym z tytułu zawartej wcześniej umowy o wybudowanie tego mieszkania.

Stąd też w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W przepisie tym zapisano bowiem, że w sytuacji nabycia w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie wlicza się do podstawy opodatkowania wartości tego lokalu do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m ² jego powierzchni użytkowej.

W związku z powyższym jeżeli świadczenia wykonane przez rodziców, tj. wpłaty jakie otrzymał deweloper z tytułu zawarcia ww. umowy miały charakter bezzwrotny, wówczas mamy do czynienia z darowizną - podlegającą regulacji ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania przepis art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem przedmiotowego mieszkania Wnioskodawca nie nabył w drodze darowizny od rodziców, lecz kupił je na Swoją wyłączną własność wprost od dewelopera. Stąd też, jeżeli świadczenie dokonane przez rodziców Zainteresowanego miało charakter bezzwrotne należy uznać je za darowiznę środków pieniężnych podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.