ILPB2/436-371/14-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/436-371/14-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki, a także w przedmiocie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową wchodzącą w skład międzynarodowej grupy zajmującej się sprzedażą detaliczną obuwia (dalej: Grupa). Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Przedmiotem działalności Spółki jest planowanie strategiczne, działalność zakupowa, marketingowa i rozwój sieci sprzedaży detalicznej obuwia oraz toreb skórzanych.

Spółka zamierza zaciągnąć pożyczkę od powiązanego podmiotu z Grupy, tj. spółki X GmbH, mającej siedzibę w Szwajcarii (dalej: Pożyczkodawca), który prowadził działalność gospodarczą w zakresie zarządzania znakami towarowymi. Pożyczkodawca nie ma siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest również zarejestrowany w kraju na potrzeby VAT. Należy wskazać, że udzielanie pożyczek nie stanowi podstawowego przedmiotu działalności Pożyczkodawcy, jednakże dotychczas wielokrotnie udzielał on pożyczek pozostałym podmiotom z Grupy.

Po zawarciu umowy pożyczki wynikające z niej zobowiązania Pożyczkodawcy zostaną zrealizowane poprzez bezpośredni transfer środków pieniężnych lub też w jakiejkolwiek innej formie, np. w drodze potrącenia wzajemnych należności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę będzie stanowić dla Spółki import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. #61485; ustawy o VAT).

2. Jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 zostanie uznane za prawidłowe, czy import usług z tytułu udzielonej pożyczki będzie zwolniony z opodatkowania na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

3. Jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 zostanie uznane za prawidłowe, to czy zawarcie umowy pożyczki z Pożyczkodawcą pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych; tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.; dalej: ustawa o p.c.c.

Zdaniem Wnioskodawcy zawarcie umowy pożyczki z Pożyczkodawcą pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o p.c.c.

Spółka pragnie zauważyć, ze zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o p.c.c., opodatkowaniu podlega umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku. W przypadku zawarcia takiej umowy obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o p.c.c. ciążyć będzie na pożyczkobiorcy.

Należy wskazać, że w art. 2 ustawy o p.c.c. ustawodawca wprowadził katalog czynności niepodlegających opodatkowaniu. Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o p.c.c., zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne "inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest: zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach;

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych".

Zdaniem Spółki, uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej transakcji pożyczki z Pożyczkodawcą, będzie równoznaczne z brakiem opodatkowania umowy pożyczki na gruncie ustawy o p.c.c.

Stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2014 r., sygn. IPTPB2/436-38/14-4/k.k. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zgodził się z podatnikiem, iż w sytuacji kiedy zawrze on umowę pożyczki z podmiotem zagranicznym, to rozpozna on import usług opodatkowany i jednocześnie zwolniony z VAT, a co za tym idzie "umowy pożyczki będą korzystały z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych".

Dodatkowo, Spółka pragnie zwrócić uwagę na inne postulaty płynące ze stanowiska organów podatkowych, które w jej ocenie znajdą zastosowanie w niniejszej sprawie. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. IPPB2/436-101/14-2/LS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż w przypadku zawarcia umowy pożyczki "o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) lub jest z tego podatku zwolniona".

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki planowane uzyskanie pożyczki od Pożyczkodawcy powinno zostać uznane za czynność podlegającą i jednocześnie zwolnioną z opodatkowania VAT. W związku z tym, zdaniem Spółki, transakcja ta nie powinna również podlegać opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na biorącym pożyczkę.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Ponadto, zauważyć również należy, że stosownie do ww. art. 720 Kodeksu cywilnego przedmiotem umowy pożyczki są tylko pieniądze i rzeczy oznaczone co do gatunku. Przepis ten nie ustanowił zatem praw majątkowych jako przedmiotu pożyczki, a skoro tak, należy przyjąć, że pieniądze to rzeczy o szczególnych właściwościach. Zgodnie bowiem z powszechnym w orzecznictwie poglądem pieniądze to rzeczy o szczególnych właściwościach, których wartość nie wynika z właściwości fizycznych, lecz z określenia i gwarancji państwa, uznających je za prawny środek płatniczy. W rezultacie przedmiotem umowy pożyczki pieniężnej są rzeczy o szczególnym charakterze (pieniądze). Ani wydanie przedmiotu pożyczki, ani prawo dochodzenia jego wydania nie zmienia konsensualnego charakteru umowy pożyczki, zatem forma przekazania przedmiotu umowy nie wpływa na ważność zawartej umowy. Umowa pożyczki jest ważna i podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych niezależnie od wydania pieniędzy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako pożyczkobiorca zawarł z podmiotem zagranicznym umowę pożyczki.

Tym samym, w świetle przywołanych okoliczności faktycznych i prawnych, umowa ta - co do zasady #8722; będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednakże w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się zakresie przedmiotowym ustawy, np. umowa pożyczki jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Artykuł 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi bowiem, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z kolei według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez "podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Z kolei stosownie do art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych "państwo członkowskie" to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Jednakże o wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki od podmiotu zagranicznego, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy. Zatem w przypadku nie objęcia powyższej czynności zakresem ustawy o podatku od towarów i usług powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 11 lutego 2015 r. wydano rozstrzygnięcie nr ILPP4/443-655/14-2/EWW, w którym stanowiska Wnioskodawcy odnośnie dwóch pierwszych pytań uznano za prawidłowe w pełnym zakresie i na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego. W związku z tym zasadne jest przytoczenie w tym miejscu obu stanowisk Wnioskodawcy. Zdaniem Zainteresowanego:

1. W związku z udzieleniem pożyczki przez Pożyczkodawcę Spółka będzie podatnikiem z tytułu importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT.

2. Import usług z tytułu udzielonej pożyczki będzie zwolniony z opodatkowania na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, opisana we wniosku umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl