ILPB2/436-293/14-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2014 r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W małżeństwie Wnioskodawczyni obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Dochody Zainteresowanej wpływają na jej osobisty rachunek bankowy. Wspólnie z mężem Wnioskodawczyni ma także jeden rachunek bankowy za pośrednictwem którego małżonkowie realizują różne należności finansowe między sobą. Z historii rachunku można jednoznacznie wyczytać z czyich środków wpłynęły pieniądze na wspólne konto i na co zostały i przez kogo wypłacone.

W dniu 22 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem pisemną umowę o pożyczkę w kwocie 66 556 zł, która została wypłacona ze wspólnego konta - tj. 23 lipca 2014 r. przez Zainteresowaną na uregulowanie jej zobowiązania za zakupione mieszkanie na powiększenie majątku osobistego Wnioskodawczyni. We wspomnianej powyżej umowie zostało dokładnie zapisane jaką kwotę własnych środków Zainteresowana ma na wspólnym koncie (udokumentowany wpływ pieniędzy za sprzedane fundusze w kwocie 23 444 zł), jaką kwotę pożycza od męża i jaki będzie w sumie dokonany przelew na zapłatę za mieszkanie. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że mąż aby udzielić jej wspomnianej pożyczki sprzedał także posiadane fundusze i z tego tytułu wpłata jest także dokumentowana w historii konta małżonków. Wnioskodawczyni sądziła, że jeśli wszystkie operacje finansowe realizowane są za pośrednictwem konta bankowego to Zainteresowana będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%. Kiedy Wnioskodawczyni chciała złożyć deklarację p.c.c.-3 z zerową stawką podatku, została poinformowana, że nie może skorzystać z tego przywileju, ponieważ mąż nie przelał pieniędzy na jej odrębne konto i w tytule nie zaznaczył "pożyczka". Błędem okazało się że Wnioskodawczyni zapłaciła ze wspólnego konta, a nie z odrębnego rachunku. Decyzję Zainteresowanej uzasadnia fakt, że osoba od której kupiła mieszkanie posiadała swój rachunek w "A", na który dokonała przelewu w dniu zakupu ze wspólnego konta (też w "A"), a co za tym idzie nie dokonywała dodatkowych opłat za operacje między bankami i przelew został błyskawicznie zrealizowany, co dawało też poczucie bezpieczeństwa sprzedającemu, a notariuszowi umożliwiło podpisanie i wydanie aktów notarialnych w dniu 23 lipca 2014 r. W związku z opisaną powyżej sytuacją w dniu 30 lipca 2014 r. w urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni złożyła deklaracje p.c.c.-3 i wpłaciła 2% podatku od zaciągniętej od męża pożyczki. Należność podatkowa wyniosła 1331 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni może ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku od pożyczki.

2. Czy fakt, że Wnioskodawczyni zgromadziła potrzebne środki na zakup mieszkania na wspólnym koncie, a nie na indywidualnym, odrębnym rachunku bankowym może być podstawą zakwestionowania prawa do zwolnienia z konieczności uiszczenia podatku (mimo odrębności majątkowej, wyraźnie określonych wpłat na wspólne konto przez męża i przez Wnioskodawczynię, biorąc pod uwagę fakt, że sprzedający mieszkanie miał własny rachunek w "A").

Zdaniem Wnioskodawczyni, posiada ona wystarczająca ilość dokumentów potwierdzających fakt zaciągnięcia od męża pożyczki w kwocie 66 556 zł i powinna, jako osoba z I grupy podatkowej, zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych być zwolniona z opłaty podatku. Z rachunku konta można wyczytać jednoznacznie skąd pochodziły poszczególne opłaty i kto dokonał, w jakiej sytuacji i na czyje konto opłaty w dniu 23 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni uważa, że istnieje szansa odzyskania zapłaconego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, co oznacza, że podatkowi temu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymienione w pkt 1 lit. b) tego artykułu umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy, z zastrzeżeniem art. 5, przy umowie pożyczki ciąży on na biorącym pożyczkę.

Powołany wyżej art. 5 stanowi w ust. 1, że obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. Z kolei z jego ust. 2 wynika, że jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.

Podstawa opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określona została w art. 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i stosownie do ust. 1 pkt 7 powołanego wyżej przepisu w przypadku umowy pożyczki stanowi ją, jej kwota lub wartość. Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 stawka podatku wynosi 2%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w małżeństwie Wnioskodawczyni obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Dochody Zainteresowanej wpływają na jej osobisty rachunek bankowy. Wspólnie z mężem Wnioskodawczyni ma także jeden rachunek bankowy za pośrednictwem którego małżonkowie realizują różne należności finansowe między sobą. Z historii rachunku można jednoznacznie wyczytać z czyich środków wpłynęły pieniądze na wspólne konto i na co zostały i przez kogo wypłacone.

W dniu 22 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem pisemną umowę o pożyczkę w kwocie 66 556 zł, która została wypłacona ze wspólnego konta - tj. 23 lipca 2014 r. przez Zainteresowaną na uregulowanie jej zobowiązania za zakupione mieszkanie na powiększenie majątku osobistego Wnioskodawczyni. We wspomnianej powyżej umowie zostało dokładnie zapisane jaką kwotę własnych środków Zainteresowana ma na wspólnym koncie (udokumentowany wpływ pieniędzy za sprzedane fundusze w kwocie 23 444 zł), jaką kwotę pożycza od męża i jaki będzie w sumie dokonany przelew na zapłatę za mieszkanie.

W związku z tak przedstawionym opisem wskazać należy, że stosownie do art. 9 pkt 10 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej między osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), w wysokości przekraczającej kwotę, określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, pod warunkiem:

* złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności,

* udokumentowania otrzymania przez biorącego pożyczkę pieniędzy na rachunek bankowy, albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Z zacytowanego przepisu wynika, że zwolnienie w nim zawarte ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa pożyczki pieniężnej będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy:

Dokonując zatem oceny przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wskazanych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdzić należy, że w sytuacji spełnienia przez Wnioskodawczynię warunku złożenia w stosownym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność ta korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 10 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Fakt, że środki pieniężne w chwili dokonania pożyczki znajdowały się na wspólnym rachunku małżonków, a więc również na rachunku bankowym Wnioskodawczyni, powoduje, że zachodzą przesłanki do zastosowania ww. zwolnienia, bez konieczności dokonywania dodatkowych operacji finansowych na wspólnym koncie małżonków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.