ILPB2/436-277/09-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2009 r. (data wpływu 8 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 10 grudnia 2009 r. oraz w dniu 19 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości rolnej - jest:

* prawidłowe w odniesieniu do pytań: nr 1,3 i 4,

* nieprawidłowe w odniesieniu do pytania nr 2.

W dniu 8 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości rolnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 17 lutego 2010 r., nr ILPB2/436-277/09-3/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Odpowiedź na powyższe wpłynęła 19 marca 2010 r.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem, jednakże nie jest podatnikiem podatku VAT (nie prowadzi działalności rolniczej i nie jest rolnikiem ryczałtowym). w październiku 2007 r. sąsiad złożył Zainteresowanemu ofertę darowizny w postaci aktu notarialnego 7 ha gruntu o wartości 100 000 zł. Przyszły darczyńca jest w stosunku do Wnioskodawcy osobą obcą. Zainteresowany chce przyjąć przedmiotową darowiznę i poszerzyć w ten sposób swoje gospodarstwo rolne.

Wnioskodawca wskazuje, że ww. nieruchomość to grunt rolny bez prawa zabudowy - 50% gruntu jest w studium rozwoju Gminy bez prawa zabudowy, bez planu miejscowego, bez decyzji o warunkach zabudowy, a 50% gruntu jest poza studium rozwoju Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym przypadku nie będzie go obowiązywał podatek od darowizny, gdyż jest to grunt rolny, bez prawa zabudowy, bez planu miejscowego i przeznaczony jest pod uprawę rolną. Ponadto - zdaniem Zainteresowanego - cena nie ulegnie zmianie i pozostanie na takim samym poziomie. w konsekwencji urząd skarbowy uzna cenę ustaloną przed dwoma laty. Przedstawiając swoje stanowisko do dwóch ostatnich pytań Wnioskodawca uważa, że aby być zwolnionym od podatku od darowizny powinien być właścicielem gruntu co najmniej 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w odniesieniu do pytań: nr 1, 3 i 4,

* nieprawidłowe w odniesieniu do pytania nr 2.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ww. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Na podstawie art. 8 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw. z kolei wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Natomiast jeżeli nabywca nie określił wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny naczelnika urzędu skarbowego wartości rynkowej, organ ten wezwie nabywcę do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeżeli nabywca, pomimo wezwania, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, naczelnik urzędu skarbowego dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez nabywcę wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez nabywcę, koszty opinii biegłego ponosi nabywca (art. 8 ust. 4 ustawy).

Zatem to na podatniku (obdarowanym) w pierwszej kolejności spoczywa obowiązek dokonania wyceny otrzymanego w darowiźnie majątku pod kątem wartości rynkowej. Powyższe nie oznacza jednak, że podatnik jest zobligowany do określenia wartości rynkowej nabytej rzeczy w oparciu o opinię rzeczoznawcy. Ustawodawca w przytoczonym wyżej art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn nałożył jedynie na organ podatkowy obowiązek uwzględnienia przedłożonej przez stronę, w toku postępowania podatkowego w sprawie podatku od spadków i darowizn, wyceny rzeczoznawcy, gdy wartość rynkowa przedmiotu umowy, według oceny organu podatkowego nie odpowiada wartości rynkowej zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy.

Innymi słowy, wartość nieruchomości wskazana przez Wnioskodawcę, w umowie darowizny będzie odpowiadała wartości rynkowej jeżeli zostanie określona z uwzględnieniem zapisów ww. art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 4 902 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej (art. 9 ust. 1 pkt 3). w myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy do III grupy podatkowej zalicza się m.in. osoby w ogóle ze sobą niespokrewnione.

Jednakże na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zwalnia się podatku nabycie własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości lub jej części wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których wyżej mowa, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Stosownie do postanowień paragrafu 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, użytki rolne dzielą się na:

Na tle powyższego należy stwierdzić, że zwolnienie zawarte w art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter warunkowy, co oznacza, że nabycie w drodze darowizny nieruchomości będzie zwolnione od podatku od spadków i darowizn, tylko wtedy, gdy w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili nabycia ta nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne lub jego część albo wejdzie w skład gospodarstwa rolnego nabywcy i to gospodarstwo rolne będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Zatem dla zachowania powyższego zwolnienia podatkowego w okresie co najmniej 5 lat od dnia nabycia gospodarstwa rolnego w darowiźnie nabywca nie może ani darować ani sprzedać zarówno całości jak i części przedmiotowego gospodarstwa rolnego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że sąsiad Wnioskodawcy będący osobą obcą w stosunku do Niego zamierza podarować Zainteresowanemu nieruchomość rolną o powierzchni 7 ha. z informacji zawartych we wniosku wynika, że jest to grunt rolny bez prawa zabudowy (50% jest w studium rozwoju Gminy bez prawa zabudowy, bez planu miejscowego, bez decyzji o warunkach zabudowy, a 50% gruntu jest poza studium rozwoju Gminy).

Reasumując, stwierdzić należy, iż nabycie przez Wnioskodawcę, w drodze darowizny od osoby obcej, nieruchomości rolnej o powierzchni 7 ha, która wejdzie w skład jego gospodarstwa rolnego będzie zwolnione od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym należy mieć na uwadze, że Zainteresowany jest zobowiązany prowadzić to gospodarstwo przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Zatem, w celu zachowania omawianego zwolnienia, Wnioskodawca w tym okresie nie będzie mógł ani darować ani sprzedać zarówno całości jak i części nabytej w darowiźnie nieruchomości.

Ustosunkowując się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości przedmiotu umowy darowizny powtórzyć należy, że to na Nim, jako podatniku, w pierwszej kolejności spoczywa obowiązek dokonania wyceny otrzymanej rzeczy pod kątem wartości rynkowej. w konsekwencji wartość nieruchomości wskazana w umowie darowizny będzie odpowiadała wartości rynkowej jeżeli zostanie określona z uwzględnieniem zapisów ww. art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Nie można natomiast zgodzić się z Wnioskodawcą, według którego, w przedstawionej we wniosku sytuacji, organ podatkowy w ogóle nie będzie badał, czy zadeklarowana przez Niego w akcie notarialnym wartość nieruchomości odpowiada wartości rynkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.