ILPB2/436-21/08-2/AJ - Czy udzielanie przez Spółkę pożyczek (w tym także udziałowcom z Holandii) pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/436-21/08-2/AJ Czy udzielanie przez Spółkę pożyczek (w tym także udziałowcom z Holandii) pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu 7 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność w zakresie inwestycji na rynku nieruchomości. W zakresie działalności Spółki znajduje się również udzielanie pożyczek, co znajduje potwierdzenie w dokumentach rejestracyjnych Spółki.

Spółka w przeszłości udzielała już pożyczek polskim podmiotom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czy udzielanie przez Spółkę pożyczek (w tym także udziałowcom z Holandii) pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednakże zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie są objęte tym podatkiem czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Przy czym zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Artykuł 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma na celu uniknięcie podwójnego opodatkowania jednej czynności poprzez rozgraniczenie zakresów opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (obrót nieprofesjonalny) oraz podatkiem od towarów i usług (obrót profesjonalny).

W konsekwencji, dla wyłączenia obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy pożyczki w świetle wskazanego powyżej przepisu konieczne jest, aby przynajmniej jedna z jej stron była z tytułu tej transakcji opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z tego podatku. Ze względu na powyższe, należy przyjąć, że przesłanki określone w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną spełnione, o ile udzielenie pożyczek przez Wnioskodawcę będzie stanowiło czynności podlegające podatkowi od towarów i usług/ podatkowi od wartości dodanej.

W praktyce nie budzi wątpliwości fakt, iż w przypadku udzielenia pożyczek podatnikom zagranicznym zastosowanie mają przedstawione powyżej zasady, tzn. że pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na fakt, iż podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług/podatkiem od wartości dodanej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje:

*

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2007 r., sygn. ILPB2/415-200/07-2/AJ,

*

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 stycznia 2008 r. sygn. IBPB2/436-41/MZ/KAN-1480/10/07,

*

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2008 r. sygn. IP-PP2/443-463/07-4/ASi.

Takie stanowisko zostało również potwierdzone w wyr. z dnia 19 lutego 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, sygn. I SA/k.r. 411/07.

W związku z powyższym, należy przyjąć, że udzielanie przez Wnioskodawcę pożyczek (w tym również udziałowcom z Holandii) pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ze względu na fakt, że stanowi ono czynności objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług (tj. świadczenie usług zwolnionych od podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Istota umowy pożyczki zawarta jest w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Umowa ta polega na zobowiązaniu się dającego pożyczkę do przeniesienia na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorącego do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Dlatego też na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pieniądz gotówkowy jak i bezgotówkowy traktowany jest jak rzecz ruchoma.

Pieniądze są szczególnym rodzajem rzeczy (sui generis), bowiem ich wartość nie jest wynikiem naturalnych właściwości fizycznych, lecz wynikiem przyznanej przez państwo mocy umarzania zobowiązań pieniężnych i są przede wszystkim prawnym środkiem płatniczym. W obrocie pełnią więc głównie funkcje przedmiotu świadczeń w stosunkach obligacyjnych. Można więc uznać je za szczególny rodzaj rzeczy, podobnych rzeczom oznaczonym co do gatunku.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot tj. pieniądze będą znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

-

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-

umowy spółki i jej zmiany,

-

umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez "podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Państwa członkowskie to - w myśl art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będące stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

W interpretacji Nr ILPP1/443-366/08-2/HW z dnia 7 lipca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów poinformował Wnioskodawcę, iż udzielanie ww. pożyczek przez Wnioskodawcę stanowi w myśl ustawy o VAT świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Świadczone usługi na rzecz polskich podmiotów korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, w związku z treścią poz. 3 załącznika Nr 4 do cyt. ustawy.

Wyłączenie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie miało w tym przypadku zastosowanie, zatem przedmiotowa umowa pożyczki nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż udzielenie ww. pożyczek przez Wnioskodawcę, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto dodaje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych została wydana odrębna interpretacja w dniu 7 lipca 2008 r., Nr ILPB2/415-436-21/08-3/AJ, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne interpretacje w dniu 7 lipca 2008 r. Nr ILPP1/443-366/08-2/HW oraz ILPP1/443-366/08-3/HW.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, oraz wyr. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl