ILPB2/436-180/11-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 7 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 27 lipca 2011 r.) oraz z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 maja 2011 r. Pan złożył do Urzędu Skarbowego Wrocław - Krzyki wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej konsekwencji podatkowych:

* otrzymania mieszkania w darowiźnie oraz

* sprzedaży ww. mieszkania.

Pismem z dnia 25 maja 2011 r. nr OB4/0711887/2011-DG 126513/11 Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Krzyki, działając na podstawie art. 15 i 17 w związku art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

W związku z wątpliwościami dotyczącymi zakresu przedmiotowego złożonego wniosku oraz z uwagi na fakt, że nie spełniał on wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 oraz art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 sierpnia 2011 r., nr ILPB2/415-661/11-3/MK, ILPP2/443-905/11-3/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 26 sierpnia 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 30 sierpnia 2011 r.), zaś w dniu 8 września 2011 r. (data nadania: 6 września 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W piśmie z dnia 5 września 2011 r. stanowiącym odpowiedź na ww. wezwanie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem złożonego wniosku jest interpretacja przepisów prawa podatkowego ustawy o podatku od spadków i darowizn, ustawy o podatku od dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W dniu 21 kwietnia 2001 r. matce Wnioskodawcy, jako członkowi spółdzielni, zostało przydzielone spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w budynku przy "A". Następnie w dniu 24 maja 2005 r. zawarta została, w formie aktu notarialnego, umowa przeniesienia odrębnej własności ww. lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym - komórką lokatorską wraz z udziałem wynoszącym 47/10000 części we wspólnych częściach budynku oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu - ze spółdzielni mieszkaniowej na rzecz rodziców Wnioskodawcy do ich majątku wspólnego. Z kolei w dniu 11 października 2001 r. Wnioskodawcy został wydany dowód osobisty potwierdzający zameldowanie w ww. mieszkaniu na pobyt stały. W dniu 6 czerwca 2008 r. rodzice Wnioskodawcy dokonali na Jego rzecz darowizny ww. mieszkania (akt notarialny). Następnie w dniu 28 czerwca 2008 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Od 30 czerwca 2008 r. żona Wnioskodawcy jest zameldowana na pobyt stały w przedmiotowym mieszkaniu. Następnie w dniu 15 czerwca 2010 r. Wnioskodawca wraz żoną dokonali rozszerzenia ustawowej wspólności majątkowej, w ten sposób, że włączyli do niej ww. lokal mieszkalny.

W związku z ww. nabyciem notariusz zastosował zwolnienie od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Obecnie właściciele planują sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, jednak wcześniej będzie ona wynajmowana. Zarówno Wnioskodawca ani Jego żona nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie wynajmu mieszkań i ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast odpowiedź na pytanie nr 2 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych zawarta została w interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2011 r. nr ILPB2/415-661/11-5/MK. Z kolei w odniesieniu do pytania nr 2 w przedmiocie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wedle Jego rozeznania w związku z otrzymaniem 6 czerwca 2008 r. mieszkania w formie darowizny od rodziców, ani On ani Jego żona nie są zobowiązani do zapłaty żadnego podatku, ponieważ mogą skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia opisanej we wniosku umowy darowizny - podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny i polecenia darczyńcy.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Mając powyższe na uwadze wyjaśnić należy, że skoro beneficjentem (obdarowanym) zawartej w dniu 6 czerwca 2008 r. umowy darowizny był tylko Wnioskodawca, to obowiązek podatkowy z tytułu jej zawarcia spoczywał tylko na nim jako nabywcy.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

Z kolei w myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków jedynie, gdy:

W cytowanych przepisach nie zostały wyszczególnione ani rodzaj, czy charakter darowanych składników majątku objętych zwolnieniem, ani sposób, czy czas ich użytkowania jak również ich maksymalna wartość. Należy jednak mieć na uwadze, że podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest zakwalifikowanie obdarowanego jako jednej z osób wymienionych w tym przepisie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 6 czerwca 2008 r. Wnioskodawca - jako obdarowany nabył od swoich rodziców w drodze darowizny nieruchomość w postaci lokalu mieszkalnego. W związku z ww. nabyciem notariusz zastosował zwolnienie od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem, skoro opisaną we wniosku umowę darowizny nieruchomości zawarto w 2008 r. (akt notarialny) pomiędzy Wnioskodawcą - jako obdarowanym, a Jego rodzicami - jako darczyńcami, Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.