ILPB2/436-162/11-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka mająca siedzibę w Polsce podpisała umowę pożyczki ze spółką mającą siedzibę na Węgrzech. Spółka węgierska była pożyczkodawcą, polska spółka - pożyczkobiorcą. Umowa została podpisana na terenie Węgier, a środki pieniężne będące przedmiotem tej umowy znajdowały się w momencie podpisania umowy na koncie bankowym pożyczkodawcy - na terenie Węgier.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

.

Czy przedmiotowa umowa pożyczki podlega opodatkowaniu p.c.c. na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa nie podlega p.c.c. Czynność cywilnoprawna dokonana została poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki pieniężne znajdowały się również poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co nie zgadza się z zapisem art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do przepisu art. 1 ust. 4 powołanej ustawy podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne jeżeli ich przedmiotem są:

Zatem dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych istotne jest to, aby w momencie zawarcia umowy jej przedmiot znajdował się na terenie kraju bądź w przypadku gdy przedmiot umowy znajduje się za granicą, aby nabywca (pożyczkobiorca) miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jednocześnie czynność dokonana została na terytorium Polski. Skutki podatkowo-prawne w podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca zróżnicował więc w zależności od miejsca, w którym znajduje się przedmiot tej czynności. Jeżeli zatem będące przedmiotem umowy pożyczki rzeczy (w tym pieniądze) znajdują się w chwili zawierania umowy poza granicami Polski, jak to ma miejsce w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, wówczas umowa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile którakolwiek z dwóch dodatkowych przesłanek wymienionych w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy nie zostanie spełniona.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski, jednakże umowa została podpisana na terytorium Węgier i środki pieniężne będące przedmiotem umowy znajdowały się w momencie jej podpisywania na koncie pożyczkodawcy na Węgrzech.

Mając na uwadze powyższe oraz zacytowane przepisy stwierdzić należy, że przedmiotowa umowa pożyczki nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.