ILPB2/436-148/13-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/436-148/13-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wypłaconego zachowku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wypłaconego zachowku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 lutego 2003 zmarła matka Wnioskodawcy - W.M., pozostawiając po sobie spadek w postaci nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Natomiast dnia 27 lipca 2005 r. Sąd Rejonowy, wydał postanowienie, w którym stwierdza nabycie przez Wnioskodawcę spadku po zmarłej 6 lutego 2003 r. matce w wysokości 1/4 części spadku z tyt. dziedziczenia ustawowego, które uzyskało prawomocność z dniem 18 sierpnia 2005 r. W związku z powyższym w dniu 28 października 2005 r. Zainteresowany złożył w Urzędzie Skarbowym, właściwym ze względu na położenie nieruchomości, zeznanie podatkowe z tytułu nabytych praw spadkowych. Decyzją z dnia 1 grudnia 2005 r. organ podatkowy ustalił i wymierzył podatek od spadku, w kwocie 2345,30 zł, który został przez Wnioskodawcę uiszczony w całości dnia 19 grudnia 2005 r.

Z kolei w dniu 28 maja 2010 r. w wyniku znalezienia testamentu zmarłej przez jednego ze spadkobierców - córkę zmarłej, G.P., siostrę wnioskodawcy - i jego ujawnienia, ten sam Sąd Rejonowy wydał postanowienie w którym zmienił prawomocne postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 27 lipca 2005 r. Na podstawie nowego orzeczenia sądowego Zainteresowany został wykluczony z grona spadkobierców; tym samym, zgodnie z tym postanowieniem uzyskał prawo do roszczenia o zachowek jako osoba uprawniona do dziedziczenia ustawowego nie wymieniona w testamencie.

W następstwie powyższego postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wznowił postępowanie podatkowe w sprawie podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę spadku po zmarłej W.M. W dniu 4 października 2010 r. organ podatkowy wydał decyzję, na podstawie której uchylił w całości uprzednio wydaną decyzję i umorzył postępowanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w stosunku do Zainteresowanego, jednocześnie zwrócono zapłacony podatek.

Z uwagi na fakt wyłączenia Wnioskodawcy z grona spadkobierców wystąpił on do spadkobiercy testamentowego o zachowek. W rezultacie, dnia 4 stycznia 2012 r. przed Sądem Okręgowym w sprawie o zachowek, została zawarta ugoda sądowa, w której spadkobierca testamentowy G.P. zobowiązała się zapłacić zachowek w kwocie 60.000 zł (słownie: sześćdziesiąt tysięcy złotych) w terminie do dnia 31 marca 2012 r. W dniu 2 kwietnia 2012 na rachunek bankowy Wnioskodawcy wpłynęła kwota 60.000 zł tytułem zapłaty zachowku od Gizeli Pawelec. Dnia 12 września 2012 r. Zainteresowany złożył do urzędu skarbowego deklarację SD-Z2 "Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych", w której wykazał otrzymanie zachowku w powyższej wysokości i tym samym uznał, że wypełnił wszelkie wymogi wynikające z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), warunkujące prawo do zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.

Pismem z 24 kwietnia 2012 Naczelnik Urzędu Skarbowego zażądał złożenia zeznania podatkowego na druku SD-3, twierdząc, że Zainteresowany nie miał prawa z tego zwolnienia skorzystać z uwagi na art. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 222, poz. 1629), który stanowi, że do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie tej ustawy. W rezultacie organ podatkowy domagał się zapłaty podatku od uzyskanego zachowku. Naczelnik uznał, że prawo do zachowku zostało przez Zainteresowanego nabyte z dniem 6 lutego 2003 tj. z chwilą śmierci spadkodawcy i tym samym ww. zwolnienie nie przysługuje. Z ww. stanowiskiem Wnioskodawca się nie zgodził i złożył w tej sprawie stosowne pisemne wyjaśnienie Naczelnikowi wyżej wymienionego urzędu skarbowego, w którym przedstawił przyczynę nie złożenia zeznania podatkowego na druku SD-3.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca miał prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), po spełnieniu wymienionych w nim warunków tj. zgłoszenia na druku SD-Z2 nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2a ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, miał prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), po spełnieniu wymienionych w nim warunków, tj. zgłoszenia na druku SD-Z2 nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2a.

W sprawie nie można bowiem uznać, że moment nabycia prawa majątkowego jakim jest prawo do zachowku, miał miejsce 6 lutego 2003 r., tj. z chwilą śmierci spadkodawcy, jak to argumentował Naczelnik Urzędu Skarbowego. Powyższe twierdzenie nie jest prawidłowe i nie odpowiada stanowi faktycznemu, ponieważ prawo do zachowku Zainteresowany uzyskał dopiero po zmianie prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku - w wyniku postanowienia Sądu Rejonowego, które zostało orzeczone dnia 28 maja 2010 r., a więc dopiero po tym fakcie Wnioskodawca uzyskał prawo do roszczenia o zachowek. Nastąpiło to więc już po dniu 1 stycznia 2007, kiedy weszły w życie zmiany w ustawie o spadku i darowizn. Przed tym postanowieniem Zainteresowany prawomocnie został określony jako spadkobierca uprawniony do 1/4 wysokości spadku. Twierdzenie przeciwne, zaprezentowane przez Urząd Skarbowy, w ocenie Zainteresowanego jest naruszeniem powagi rzeczy osądzonej, stwierdzonych prawomocnymi orzeczeniami Sądów Rzeczypospolitej Polskiej.

Dzień śmierci spadkodawcy nie może być w sprawie uznany za moment nabycia prawa majątkowego jakim jest roszczenie o wypłatę zachowku, gdyż takiego prawa nie Zainteresowany posiadał ani dnia 6 lutego 2003 r. ani też do dnia poprzedzającego wejście w życie zmiany przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, w wyniku ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. ogłoszonej w Dz. U. Nr 222, poz. 1629. Przed tą zmianą był on spadkobiercą testamentowym i z tego tytułu w prawidłowy sposób rozliczył się z urzędem skarbowym, składając stosowną deklarację oraz uiszczając wymagany podatek. Dopiero późniejsze zdarzenie, jakim było postanowienie sądu z dnia 28 maja 2010, sprawiło że przestał mieć prawo do spadku i tym samym uzyskał prawo do wystąpienia z roszczeniem o zachowek. Przedmiotowy zachowek uzyskał 2 kwietnia 2012 r., tego dnia powstał więc obowiązek podatkowy. Dnia 12 września 2012 r., a więc w przewidzianym terminie 6 miesięcy, złożył deklarację SD-Z2, w której zgłosił właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych, tym samym wypełniłem wymogi do zastosowania zwolnienia, określone w z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.).

Zwolnienie o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1, ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z art. 3 ustawy 2 dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ww. ustawy, na którą powołuje się także organ podatkowy ma zastosowanie do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej ustawę o podatku od spadku i darowizn - tj. od dnia 1 stycznia 2007 r. Ponieważ prawo do wystąpienia z roszczeniem o zachowek Wnioskodawca uzyskał po dniu 28 maja 2010 r., a więc dopiero po zmianie przepisów określonych w zdaniu poprzednim, a sam zachowek otrzymał 2 kwietnia 2012 r. - uważa, że miał pełne prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przedstawił szereg interpretacji indywidualnych oraz orzeczenie Naczelnego sądu Administracyjnego.

Jako strona w postępowaniu podatkowym, którego stan faktyczny jest zbieżny z sytuacjami przedstawionymi w powyższych interpretacjach podatkowych, których autorem jest organ władzy publicznej - Minister Finansów działający przez swoich przedstawicieli, tj. dyrektorów izb skarbowych, oraz w wyroku sądowym Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2078/09 - na podstawie przepisów art. 121 Ordynacji podatkowej i ogólnej zasady praworządności oraz równości wobec prawa, Zainteresowany uważa, że miał prawo oprzeć się o twierdzenia w nich zawarte i oczekiwać, że jego sprawa ma prawo być w ten sam sposób rozstrzygnięta oraz w konsekwencji prawidłowo zastosował brzmienie przepisu art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponadto - zgodnie z dotychczasową linią interpretacyjną Ministra Finansów - w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: (...) - zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu.

Stosownie zaś do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 2a tej ustawy przy nabyciu tytułem zachowku obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zaspokojenia roszczenia lub jego części. Instytucja zachowku ściśle łączy się ze spadkiem i procedurą związaną ze spadkobraniem, nie jest on jednak składnikiem spadku. Stanowi on swoistą ochronę interesów określonej grupy osób najbliższych zmarłemu, do których zgodnie z art. 991 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zalicza się zstępnych, małżonka oraz rodziców spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, jeżeli zostali oni pominięci przy dziedziczeniu tzn. nie zostali powołani do dziedziczenia jako spadkobiercy, nie został też na ich rzecz ustanowiony zapis ani polecenie, nie otrzymali także darowizny od spadkodawcy w wysokości równej należnemu im zachowkowi. Roszczenie o zachowek przysługuje więc, jeżeli uprawniony do zachowku nie otrzymał go w żadnej ze wskazanych korzyści majątkowej, co wynika z art. 991 § 2 Kodeksu cywilnego. Z tego też powodu zachowek jest odrębnym tytułem do opodatkowania, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w postaci powołania do spadku albo w postaci zapisu.

Osoby uprawnione do zachowku nie uzyskują własności rzeczy i praw majątkowych wynikających z ww. prawa z chwilą otwarcia spadku. Moment śmierci spadkodawcy nie oznacza zatem równoczesnego przeniesienia własności lub praw majątkowych na inne podmioty tytułem zachowku. Przeniesienie takie następuje z chwilą wykonania tego prawa przez spadkobierców na rzecz osób uprawnionych.

Analiza przepisów dotyczących zachowku wskazuje zatem, że momentem nabycia rzeczy i praw majątkowych tytułem zachowku jest chwila jego wykonania. Moment ten decyduje z kolei o możliwości stosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, wprowadzonego ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629) i mającego zastosowanie, stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy, do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło po 1 stycznia 2007 r.

W myśl powołanego art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 10 października 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 203, poz. 1267), zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli - zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, (...).

Stąd też Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, w wymaganym terminie 6 miesięcy od dnia nabycia środków pieniężnych tytułem zachowku, dokonał zgłoszenia tego faktu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego i tym samym w prawidłowy sposób skorzystał ze zwolnienia od spadków i darowizn, które zostało określone w art. 4a ust. 1 pkt 1 tej ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 2a tej ustawy przy nabyciu tytułem zachowku obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zaspokojenia roszczenia lub jego części.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1.

zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2.

udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tekst jedn.: dla I grupy podatkowej 9 637 zł) - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

W myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków jedynie, gdy:

1.

wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

2.

gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 stycznia 2012 r. Wnioskodawca zawarł ugodę, na podstawie której spadkobierca testamentowy wypłacił mu tytułem zachowku po matce zmarłej 6 lutego 2003 r. kwotę 60.000 zł

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że instytucja zachowku ściśle łączy się ze spadkiem i procedurą związaną ze spadkobraniem, nie jest on jednak składnikiem spadku. Stanowi on swoistą ochronę interesów określonej grupy osób najbliższych zmarłemu, do których zgodnie z art. 991 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zalicza się zstępnych, małżonka oraz rodziców spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, jeżeli zostali oni pominięci przy dziedziczeniu tzn. nie zostali powołani do dziedziczenia jako spadkobiercy, nie został też na ich rzecz ustanowiony zapis ani polecenie, nie otrzymali także darowizny od spadkodawcy w wysokości równej należnemu im zachowkowi. Roszczenie o zachowek przysługuje więc, jeżeli uprawniony do zachowku nie otrzymał go w żadnej ze wskazanych korzyści majątkowej, co wynika z art. 991 § 2 Kodeksu cywilnego. Z tego też powodu zachowek jest odrębnym tytułem do opodatkowania, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w postaci powołania do spadku albo w postaci zapisu.

Osoby uprawnione do zachowku nie uzyskują własności rzeczy i praw majątkowych wynikających z ww. prawa z chwilą otwarcia spadku. Moment śmierci spadkodawcy nie oznacza zatem równoczesnego przeniesienia własności lub praw majątkowych na inne podmioty tytułem zachowku. Przeniesienie takie następuje z chwilą wykonania tego prawa przez spadkobierców na rzecz osób uprawnionych.

Analiza przepisów dotyczących zachowku wskazuje zatem, że momentem nabycia rzeczy i praw majątkowych tytułem zachowku jest chwila jego wykonania. Moment ten decyduje z kolei o możliwości stosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, wprowadzonego ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629) i mającego zastosowanie, stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy, do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło po 1 stycznia 2007 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że środki pieniężne otrzymywane przez Wnioskodawcę tytułem zachowku po zmarłej w 2003 r. matce, w części przekraczającej wartość 9 637 zł, a więc kwotę wolną od podatku, o której mowa art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy, będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. O powyższym decyduje bowiem nie data otwarcia spadku (data śmierci spadkodawcy), ale data spełnienia roszczenia, która w tym konkretnym wypadku jest równocześnie datą nabycia rzeczy i praw majątkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl