ILPB2/436-141/14-5/AJ

-

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) oraz w dniu 6 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie w zakresie utraty prawa do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów, a także dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie utraty prawa do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14f § 2 oraz art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 23 maja 2014 r. nr ILPB2/415-260/14-2/AJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że wniosek będzie podlegał rozpatrzeniu jedynie w zakresie tego podatku w stosunku do którego zostaną uzupełnione wszystkie braki formalne, w pozostałej zaś części wniosek zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Wskazano również, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowaną nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 23 maja 2014 r. (skutecznie doręczono w dniu 27 maja 2014 r.) Natomiast w dniu 2 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego 29 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest jedynym spadkobiercą ustawowym po matce, która zmarła 2 listopada 2013 r. Zainteresowana przyjęła spadek wprost. W skład spadku wchodzą m.in. Udziały w dwóch kamienicach położonych w centrum miasta położonego na terytorium RP: w jednej udziały w wysokości 1/2 (położona przy ul. A), a w drugiej (położona przy ul. B) udziały w wysokości 17/20. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym deklarację o nabyciu w drodze spadku praw majątkowych po matce, których wartość przekroczyła kwotę zwolnienia podatkowego, korzystając w ten sposób ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zainteresowana zamierza sprzedać udziały w kamienicy, w której posiada połowę udziałów i zrobić to przed upływem 5 lat od dnia nabycia tej nieruchomości. W zakresie drugiej kamienicy, Wnioskodawczyni zamierza dokonać zniesienia współwłasności i spłacić udziały pozostałych współwłaścicieli albo nabyć udziały tych współwłaścicieli w drodze umowy sprzedaży. W tej kamienicy, w jednym z lokali, Zainteresowana zaspokaja bowiem swoje potrzeby mieszkaniowe i jest tam zameldowana. Nadto, co do kamienicy przy ul. B toczyła się sprawa z wniosku matki Wnioskodawczyni o zasiedzenie udziałów w tej nieruchomości. Postępowanie zostało prawomocnie zakończone i w wyniku częściowego uwzględnienia wniosku, Zainteresowana posiada 17/20 udziałów. Jeżeli chodzi o rachunkowość obydwu kamienic, Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów rozchodów, będąc na ogólnych zasadach opodatkowania. W nieruchomościach tych Zainteresowana posiada lokale mieszkalne, które wynajmuję osobom fizycznym w celach mieszkaniowych, zaś jeden lokal ma charakter użytkowy i obecnie również jest wynajmowany. Żaden z lokali nie został wyodrębniony, wobec czego żaden z nich nie posiada statusu odrębnej nieruchomości lokalowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że lokal użytkowy, o którym mowa we wniosku, znajduje się w kamienicy przy ul. B. Wynajmowane lokale, w tym użytkowy, są przedmiotem najmu prywatnego, Zainteresowana nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Wobec tego nigdy żadnego z lokali w należących do Niej kamienicach nie wykorzystywała dla celów takiej działalności.

Ponadto, Zainteresowana wskazała, że sprawa o zasiedzenie udziałów w nieruchomości przy ul. B dotyczy stwierdzenia zasiedzenia na rzecz ojca i matki Wnioskodawczyni na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej z dniem 1 stycznia 1985 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że Jej rodzice zmarli i jest ich jedynym spadkobiercą, przy czym spadek po nich przyjęła wprost.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jeżeli cenę uzyskaną ze sprzedaży 1/2 udziałów w kamienicy przy ul. A Zainteresowana przeznaczy na spłatę udziałów współwłaścicieli drugiej kamienicy albo na cenę nabycia od nich tychże udziałów, czy te wydatki są wydatkami na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w efekcie nie utraci zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

2. Czy jeżeli cenę uzyskaną ze sprzedaży 1/2 udziałów w kamienicy przy ul. A Wnioskodawczyni przeznaczy na zakup lokalu mieszkalnego lub działki budowlanej, położonych w innym województwie na terenie Polski, z których będzie korzystać w celach mieszkaniowych przez około dwa miesiące w roku, czy te wydatki są wydatkami na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w efekcie nie utraci zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

3. Czy w koszty uzyskania przychodów w zakresie kamienicy przy ul. B Wnioskodawczyni może wliczyć wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy sądowej o zasiedzenie udziałów tej nieruchomości, nadto, czy jeżeli wynagrodzenie to pokryje dopiero po sprzedaży 1/2 udziałów w kamienicy przy ul. A, przeznaczając na to środki uzyskane z ceny sprzedaży, czy te wydatki są wydatkami na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w efekcie nie utraci zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni w zakresie pytania pierwszego i drugiego, wydatki na spłatę udziałów współwłaścicieli posiadanej przez Zainteresowaną kamienicy oraz wydatki na zakup lokalu mieszkalnego lub działki budowlanej w innym województwie są wydatkami na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W efekcie nie utraci zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z ustawy nie wynikają żadne ograniczenia ani wymogi polegające na konieczności zakupu innego lokalu mieszkalnego lub działki budowlanej na terenie tego samego województwa co województwo zamieszkania lub położenia należącej do Zainteresowanej kamienicy. Nadto, brak ograniczeń w zakresie ilości posiadanych nieruchomości mieszkalnych, co oznacza, że mimo iż Wnioskodawczyni jest właścicielem kamienicy, w której zaspokaja swoje potrzeby mieszkaniowe, ma prawo nabyć kolejne lokale mieszkalne lub działkę budowlaną, co będzie stanowić wydatek mieszkaniowy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uznanie tego nabycia za wydatek mieszkaniowy nie łączy się z koniecznością stałego zamieszkiwania w nowo nabytym mieszkaniu lub działce budowlanej.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku od spadków i darowizn w zakresie utraty prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 4a.

W stosunku do pytań nr 1-3 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego w dniu 6 czerwca 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-260/14-5/AJ

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w dniu 6 czerwca 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-260/14-6/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Artykuł 4a ust. 4 pkt 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, w spadku po zmarłej - w dniu 2 listopada 2013 r. - matce Zainteresowana nabyła udziały w dwóch kamienicach: w jednej - w wysokości 1/2, a w drugiej - w wysokości 17/20. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać udziały w kamienicy, w której posiada połowę udziałów.

Wskazać należy, że zwolnienie określone w treści art. 4a nie jest zwolnieniem warunkowym.

Z powołanego przepisu art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn nie wynika by ustawodawca obwarował to zwolnienie podatkowe obowiązkiem zamieszkiwania przez nabywcę w otrzymanej w drodze spadku nieruchomości przez okres co najmniej 5 lat od momentu otrzymania spadku. Nabywca rzeczy i praw majątkowych, który skorzystał ze zwolnienia na podstawie art. 4a ww. ustawy może swobodnie dysponować tym majątkiem. Zwolnienie określone w tym przepisie jest bowiem przyznawane bezwarunkowo tzn., że po jego uzyskaniu (skorzystaniu z niego) - nabywca (spadkobierca) nie traci uprawnień do zwolnienia. Tym samym, w przypadku skorzystania ze zwolnienia określonego w treści art. 4a ww. ustawy, ewentualne zbycie części przedmiotu spadku - bez względu na czas, w którym będzie dokonane - nie spowoduje utraty tegoż zwolnienia.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.