ILPB2/436-120/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009 r. (data wpływu 9 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania umowy darowizny środków pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania umowy darowizny środków pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 26 marca 2009 r. ojciec Wnioskodawcy dokonał na Jego rzecz darowizny środków pieniężnych w wysokości 100 000,00 zł. Umowa darowizny nie była zawarta w formie aktu notarialnego, ale została wykonana przez spełnienie przyrzeczonego świadczenia, tj. kwota darowizny została przekazana wprost na rachunek bankowy dewelopera. Zainteresowany stosownie do postanowienia art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, chciał dokonać zgłoszenia umowy darowizny właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 2 wspomnianej ustawy do zgłoszenia został dołączony dowód przekazania kwoty darowizny na rachunek bankowy nabywcy. Pracownik urzędu skarbowego odmówił przyjęcia zgłoszenia argumentując, że aby skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a należy wykazać, że kwota darowizny została przekazana na rachunek bankowy obdarowanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy aby skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn należy przedstawić dowód przekazania kwoty darowizny tylko i wyłącznie na rachunek bankowy obdarowanego.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezrozumiałym i sprzecznym z zasadami logiki jest to, że darowizna, która nie została wykonana przez dokonanie wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, nie może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

W opinii Zainteresowanego aby skorzystać ze zwolnienie określonego w art. 4a ww. ustawy należy przedstawić dowód przekazania kwoty darowizny ma rachunek bankowy z tym, że nie musi to być rachunek bankowy obdarowanego.

Ustawa w art. 4a ust. 1 pkt 2, który określa wymóg przedstawienia dowodu przekazania kwoty darowizny na rachunek bankowy, nie stanowi wprost, że rachunek ten musi należeć do obdarowanego, ale zamiast tego używa pojęcia nabywcy. W analizowanym przypadku darowizna miała charakter celowy, którym było sfinansowanie zakupu mieszkania przez rodziców Wnioskodawcy, nabywcą kwoty darowizny był więc deweloper, budujący budynek, w którym ma znajdować się przedmiotowe mieszkanie i na którego konto została przekazana darowizna. Nie zmienia to faktu, że stroną umowy darowizny (obdarowanym) jest Wnioskodawca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) - podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

W myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków jedynie, gdy:

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a tej ustawy niezbędne jest łączne spełnienie wszystkich wymienionych w tym przepisie warunków.

Natomiast z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że otrzymana przez Wnioskodawcę od ojca darowizna, w kwocie 100 000,00 zł nie została przekazana na Jego konto bankowe ani w żaden inny sposób wskazany w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, lecz bezpośrednio na konto bankowe sprzedającego (dewelopera).

W konsekwencji Wnioskodawca nie spełnił drugiego z warunków omawianej preferencji podatkowej - przekazanie darowanej kwoty pieniężnej bezpośrednio na rachunek bankowy obdarowanego albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo - kredytową lub przekazem pocztowym.

Wobec tego w myśl wyżej powołanego art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.