ILPB2/436-110/09-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu: 25 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 11 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia własnych udziałów w celu ich umorzenia - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia własnych udziałów w celu ich umorzenia.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 1 września 2009 r., znak ILPB2/36-110/09-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 1 września 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 3 września 2009 r.), zaś w dniu 11 września 2009 r. (data nadania: 9 września 2009 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, skorzystał z instytucji dobrowolnego umorzenia udziałów zgodnie z art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), zwanej dalej "k.s.h.". W związku z tym w dniu 27 maja 2009 r. sporządzono umowę zbycia udziałów w celu ich umorzenia oraz podjęto stosowną uchwałę przez Walne Zgromadzenie Wspólników, zgodnie z art. 199 § 2 k.s.h.

Zgodnie z umową spółki, Spółka może nabyć umarzane za zgodą udziałowca, udziały za wynagrodzeniem. Umowa Spółki zezwala na takie umorzenie. Wynagrodzenie zostało określone w uchwale walnego zgromadzenia i umowie nabycia udziałów. W tym przypadku, jak wskazuje Zainteresowany, mamy do czynienia z dobrowolnym umorzeniem udziałów za wynagrodzeniem. Wartość wynagrodzenia ustalona została w wysokości rynkowej umarzanych udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja nabycia własnych udziałów za wynagrodzeniem przez Wnioskodawcę w celu ich umorzenia za zgodą udziałowca, zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h. (umorzenie dobrowolne) jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie własnych udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia, jako szczególny rodzaj umowy nienazwanej, nie jest wymienione w katalogu przedmiotów podatku od czynności cywilnoprawnych określonych w ustawie i w związku z tym nie podlega temu podatkowi.

W ocenie Zainteresowanego, nabycia udziałów własnych w celu ich umorzenia, nie można zakwalifikować jako umowy sprzedaży, czy darowizny, uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zwanej dalej k.c., które są przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jak wskazuje Wnioskodawca, sprzedażą w rozumieniu art. 535 k.c. jest umowa, przez którą sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Jak wynika z treści ww. przepisu, składnikiem przedmiotowo istotnym umowy sprzedaży jest cena. W przypadku regulacji zawartej w art. 199 k.s.h., ustawodawca posługuje się terminem wynagrodzenia, który nie jest tożsamy z ceną, co świadczy o tym, że nie mamy do czynienia z umową sprzedaży, a inną umową nienazwaną. Dodatkowo Zainteresowany podnosi, że umorzenie dobrowolne może nastąpić również bez wynagrodzenia dla udziałowca, a wtedy nie ma mowy o żadnym ekwiwalencie pieniężnym za umarzane udziały, niezależnie od użytej terminologii. Tak więc, według Zainteresowanego, instytucja umorzenia dobrowolnego uregulowana w kodeksie spółek handlowych, różni się w istotnych aspektach od instytucji sprzedaży przewidzianej w kodeksie cywilnym. Nie mamy w tym wypadku, zdaniem Wnioskodawcy, do czynienia również z umową darowizny, ponieważ umorzenie może też nastąpić za wynagrodzeniem.

Zainteresowany uważa, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem, co wiąże się z tym, że opodatkowaniu podlegają czynności wyraźnie wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza sygnatury indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz postanowień w sprawach interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Zainteresowanego interpretacji, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.