ILPB2/436-104/09-5/MK - Opodatkowanie PCC cesji zobowiązania z tytułu pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r. (data wpływu 18 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) oraz pismem z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu 28 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 19 sierpnia 2009 r., skutecznie doręczono dnia 21 sierpnia 2009 r., zaś w dniu 28 sierpnia 2009 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 25 sierpnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką celową, której jedynym w chwili obecnej przedmiotem działalności jest odbudowa budynku starego spichlerza z przeznaczeniem na cele hotelowe. Nie jest to środek trwały Spółki. Spółka nie będzie wykorzystywała budynku na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Po wybudowaniu i wyposażeniu (hotel ma zostać wybudowany w standardzie "pod klucz"), sprzeda go. Spółka zostanie zlikwidowana lub rozpocznie nową inwestycję.

W latach 2006 - 2008 Spółka zaciągnęła od nierezydentów z siedzibą na Cyprze, pożyczki na finansowanie inwestycji. Termin spłaty pożyczek przypada w 2010 r. Umowy nie przewidują kapitalizacji odsetek. Spłata odsetek ma nastąpić łącznie ze spłatą kapitału.

W maju 2008 r. Spółka zawarła przedwstępną umowę sprzedaży opisanej nieruchomości. Umowa przyrzeczona ma zostać zawarta w terminie 3 miesięcy od uzyskania przez Spółkę ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, jednak nie później niż w terminie do dnia 30 grudnia 2009 r. Wraz z nieruchomością sprzedane zostanie wyposażenie ruchome budynku.

Podmiot, któremu Spółka sprzedaje hotel, ma zamiar sfinansować zakup z zaciągniętych kredytów i pożyczek. Zamierza m.in. zaciągnąć pożyczkę u tych samych podmiotów, co Spółka. Podmioty udzielające pożyczek Spółce, dokonają przelewu wierzytelności tytułem tych umów pożyczek, na rzecz podmiotu, któremu Spółka sprzedaje hotel (Kupujący). Umowa cesji dotyczyłaby należności głównych oraz odsetek naliczonych do dnia podpisania umowy cesji. Kwota scedowanego długu zostanie potrącona (skompensowana) z należnością od Kupującego hotel, jako częściowa płatność.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na czwarte z wyżej przedstawionych pytań, dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast w zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia, i tak:

* w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w części dot. pytania pierwszego - interpretacja indywidualna wydana w dniu 11 września 2009 r. nr ILPB3/423-449/09-5/KS,

* w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w części dot. pytania drugiego - interpretacja indywidualna wydana w dniu 11 września 2009 r. nr ILPB3/423-449/09-6/KS,

* w zakresie podatku od towarów i usług - interpretacja indywidualna wydana w dniu 9 września 2009 r. nr ILPP2/443-783/09-5/EN.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania 4, ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają czynności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem spółki A umowa o świadczenie w miejsce wykonania jako nie wymieniona w ustawie o p.c.c. - nie rodzi obowiązku zapłaty tego podatku.

Nawet gdyby uznać, że umowa ta mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy o p.c.c., to zauważyć trzeba, że spółki C oraz B zawierając ją działają w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, czyli występują jako podatnicy VAT wykonujący usługę pośrednictwa finansowego zwolnioną od tego podatku. Taka umowa jest wówczas wyłączona z opodatkowania p.c.c. na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o p.c.c. Wyłączenie to ma zastosowanie również wówczas, gdy dany podmiot (w tym przypadku spółka C) nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, ponieważ także w takim przypadku podmiot ten działa w charakterze podatnika VAT, jakkolwiek wykonuje czynność zwolnioną od podatku i nie jest objęty obowiązkiem dokonania rejestracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z powyższym podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności. Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie.

Niezależnie jednak od tego, zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

W związku z tym, nawet jeżeli umowa cesji wierzytelności przybiera postać jednej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ale jednocześnie opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia z tego podatku, zastosowanie znajdzie wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z treści cytowanego przepisu wynika jednak, że samo bycie podatnikiem od towarów i usług przez jedną ze stron czynności nie wystarczy aby dana czynność zawarta przez podatnika tego podatku korzystała z wyłączenia od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W każdym przypadku należy badać czy z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z podatku tego jest zwolniona. W związku z tym podstawową kwestią są ustalenia dokonane na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli umowa wskazana we wniosku jest umową cesji i nie nosi cech żadnej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jako że nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Natomiast jeżeli umowa ta przybierze postać umowy wymienionej w art. 1 ust. 1 ww. ustawy nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile z tytułu jej zawarcia jedna ze stron umowy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.