ILPB2/436-100/14-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresach: opodatkowania wkładu do spółki kapitałowej (pytanie nr 2) oraz obowiązku podatkowego (pytanie nr 8) - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatków:

* dochodowego od osób prawnych,

* od czynności cywilnoprawnych,

* od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 13 czerwca 2014 r. nr ILPB4/423-193/14-2/ŁM ILPB2/436-100/14-2/MK ILPP2/443-398/14-2/MR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 13 czerwca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 26 czerwca 2014 r.), zaś w dniu 4 lipca 2014 r. (data nadania 2 lipca 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia są zagadnienia dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast w przedmiocie zagadnień dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia, a w przedmiocie zagadnień dotyczących podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Podatnik (dalej również: Wnioskodawca, SKA, Spółka) jest spółką komandytowo-akcyjną i od 1 stycznia 2014 r. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Podatnik jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie finasowania kontraktów przedsiębiorstw; w żadnym przypadku Spółka nie świadczy usług zarządzania innymi podmiotami oraz nie pełni funkcji spółki holdingowej. SKA planuje wnieść wkład pieniężny (gotówkę) do spółki z o.o. (dalej również: X1) albo przy objęciu udziałów przy jej założeniu albo przy podwyższeniu wartości kapitału zakładowego; niewykluczone, że część środków pieniężnych zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy X1.

W wyniku tej czynności SKA obejmuje udziały w X1 sp. z o.o. Udziałowcami X1 będą również inne podmioty - osoby fizyczne. Niewykluczone, że po objęciu udziałów w X1 dojdzie do umorzenia udziałów posiadanych przez SKA w X1. Umorzenie udziałów odbyłoby się w procedurze umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia w trybie art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: k.s.h.), tj. za zgodą Wnioskodawcy oraz na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników X o nabyciu udziałów w celu umorzenia bez wynagrodzenia.

Alternatywnie SKA dopuszcza możliwość dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem gotówkowym znacząco niższym od wartości rynkowej umarzanych udziałów. W wyniku umorzenia SKA nie byłaby już udziałowcem X1; wyłącznymi udziałowcami byłyby inne podmioty, tj. osoby fizyczne. SKA oraz osoby fizyczne są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), dalej: ustawa o p.d.o.p.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych.

1. Czy podwyższenie kapitału zakładowego spowoduje konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od wartości kapitału zakładowego po stronie SKA.

2. Czy umorzenie bez wynagrodzenia posiadanych udziałów w X1 przez SKA spowoduje konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do podatku od czynności cywilnoprawnych:

* uzasadniając stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych należy na wstępie zaznaczyć, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zamieszczony został w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) - dalej p.c.c. Katalog ten - co wynika z treści art. 1 ust. 1 pkt 1 p.c.c. - ma charakter zamknięty. Wynika z tego, że jeżeli jakaś czynność (umowa) nie została w nim wyszczególniona, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k p.c.c. ustawodawca wskazał, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega m.in. umowa spółki. Zaznaczyć przy tym trzeba, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega zmiana umowy spółki, jeżeli powoduje ona podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym p.c.c. podlegają umowy spółki, a także zmiany tych umów w przypadku, gdy zmiana powoduje podwyższenie podstawy opodatkowania. Zasady opodatkowania dotyczące umów spółek i ich zmian stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmian. Przy tym, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a i b) p.c.c. przy umowie spółki bądź jej zmianie (będącej podwyższeniem kapitału zakładowego spółki) podstawą opodatkowania jest wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Tym samym część wkładu na kapitał zapasowy nie będzie podlegała opodatkowaniu p.c.c.

Podatek od umowy spółki wynosi 0,5% podstawy opodatkowania. Płatny jest w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. W przypadku, gdy umowa spółki wymaga zawarcia jej w formie notarialnej - obowiązek pobrania i wpłacenia podatku ciąży na notariuszu jako na płatnika podatku. Podsumowując stanowisko Podatnika w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, to jest ono takie, że podwyższenie kapitału zakładowego z zasady powoduje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, a zarazem część wkładu, która została wniesiona na kapitał zapasowy nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, co następuje.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.; dalej: ustawy o p.c.c.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przypadku umowy spółki za zmianę umowy według art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy uważa się przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Podwyższenie kapitału zakładowego oznacza powiększenie środków kapitałowych spółki (bez względu na wybór formy), a fakt ten uważa się za zmianę umowy spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy o p.c.c. umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

* rzeczywisty ośrodek zarządzania albo

* siedziba tej spółki - jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego.

Obowiązek podatkowy przy zmianie umowy spółki kapitałowej powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału. Zasada ta wynika z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.c.c. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ustawy obowiązek podatkowy przy umowie spółki cywilnej co do zasady spoczywa na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki - na spółce. Przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy, a zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 tej ustawy stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%. W rezultacie, jeżeli SKA dokona podwyższenia kapitału zakładowego w spółce kapitałowej, to na spółce kapitałowej, a nie Wnioskodawcy (SKA), będzie ciążył obowiązek uregulowania p.c.c. w wysokości 0,5% od wartości podwyższonego kapitału zakładowego;

* na wstępie należy zaznaczyć, że jeśli chodzi o podatek od czynności cywilnoprawnych, to w ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), dalej: ustawa p.c.c., ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Biorąc pod uwagę opisaną sytuację konieczne jest przywołanie art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 - dalej k.s.h.), stosownie do którego udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może być umorzony między innymi w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). k.s.h. stanowi, że nabycie udziału przez spółkę następuje za wynagrodzeniem. Wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi, którego udziały będą nabyte, zostaje określona w uchwale zgromadzenia wspólników; za zgodą wspólnika umorzenie może zostać dokonane bez wynagrodzenia. Wskazane przepisy nie precyzują przy tym, na podstawie jakiej czynności następuje to nabycie.

Jednocześnie zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - dalej k.c.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, przy czym stosownie do art. 555 powołanej ustawy, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio, między innymi, do sprzedaży praw majątkowych. Należy przy tym zauważyć, że jednym z elementów przedmiotowo istotnych umowy sprzedaży jest cena, podczas gdy art. 199 § 2 k.s.h., wskazuje, że w przypadku nabycia od wspólnika udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia występuje wynagrodzenie. Zdaniem organów podatkowych termin "wynagrodzenie" nie jest tożsamy z pojęciem "cena". W związku z tym podkreślają, że użyty w art. 199 § 2 ww. ustawy termin "wynagrodzenie" świadczy, że czynność której przepis ten dotyczy nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 535 k.c. Tego rodzaju operacji (dokonywanej bez wynagrodzenia) nie można również przypisać charakteru czynności darowizny w rozumieniu art. 888 k.c. - w efekcie nabycia udziałów własnych przez X1 celem ich unicestwienia (umorzenia) spółka kapitałowa nie uzyskuje żadnego tym przysporzenia i korzyści ekonomicznej.

W rezultacie ustawodawca, wprowadzając zasadę enumeratywnego wyliczenia czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Tym samym czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

W konsekwencji zbycie udziałów przez SKA na rzecz X1 w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia (umorzenie dobrowolne) jako szczególny rodzaj umowy niewymienionej w katalogu przedmiotów podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega temu podatkowi. Jak podał Zainteresowany, analogiczne stanowisko zajęły organy podatkowe w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2012 r. (nr IPPB2/436-226/12-2/AF) oraz z dnia 12 sierpnia 2009 r. (nr IPPB2/436-179/09-2/MZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - w odniesieniu do podatku od czynności cywilnoprawnych - jest prawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają:

* następujące czynności cywilnoprawne:

* zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

* orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył z opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same, bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Zgodnie z ww. art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k w zw. z pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zakresem przedmiotowym ustawy objęto umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Umowa spółki oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się przypadku spółki kapitałowej:

Z kolei według art. 1a ww. ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

Na mocy art. 3 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną.

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej - na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki - na spółce (art. 4 pkt 9 ww. ustawy).

Artykuł 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi natomiast, że obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.

Stawka podatku wynosi od umowy spółki 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach (art. 4 Ordynacji podatkowej).

Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 Ordynacji podatkowej).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, podwyższenie wartości kapitału zakładowego spółki z o.o. X1 nie spowoduje konieczności zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy, ponieważ w takiej sytuacji obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na podatnikach tego podatku, a w analizowanej sprawie takim podatnikiem Wnioskodawca nie będzie.

Obowiązek podatkowy przy podwyższaniu kapitałów zakładowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje bowiem z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału tych spółek i ciąży na tychże spółkach.

Stosownie natomiast do art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Stosownie do § 2 zd. 1 ww. przepisu, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział.

Z kolei w myśl przepisu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przy tym - stosownie do art. 555 tejże ustawy - przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że cena obok oznaczenia przedmiotu sprzedaży, stanowi element przedmiotowo istotny umowy sprzedaży. Zapłata ceny jest podstawowym obowiązkiem kupującego. Cena jest ekwiwalentem rzeczy lub praw, nabytych w drodze umowy sprzedaży. Zawiera ona w sobie trzy elementy: wartość rzeczy, zysk sprzedawcy oraz koszty po jego stronie.

W przypadku określonego w art. 199 cyt. Kodeksu spółek handlowych nabycia od wspólnika udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia co do zasady występuje wynagrodzenie. Termin "wynagrodzenie" nie jest jednak tożsamy z ceną. Użycie w art. 199 § 2 Kodeksu spółek handlowych terminu "wynagrodzenie" świadczy, że na gruncie tego przepisu nie chodzi o sprzedaż w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego. Czynności tej zatem nie można zakwalifikować jako umowy sprzedaży.

Pojęcie "ceny" zawarte w art. 535 Kodeksu cywilnego i pojęcie "wynagrodzenia" określone w art. 199 Kodeksu spółek handlowych nie są pojęciami tożsamymi, dlatego umowa nabycia akcji przez Spółkę od udziałowca w celu ich umorzenia regulowana przepisami art. 199 Kodeksu spółek handlowych nie jest umową sprzedaży, o której mowa w art. 535 Kodeksu cywilnego, w związku z czym nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast stosownie do przywołanego przez Zainteresowanego art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Instytucja umorzenia udziału w spółce w drodze nabycia przez spółkę udziału jest ściśle związana ze stosunkiem uczestnictwa w spółce i musi wynikać z umowy spółki. Jest to norma o charakterze szczególnym w stosunku do przepisów Kodeksu cywilnego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że jeżeli do przedmiotowego umorzenia udziałów posiadanych przez Wnioskodawcę w spółce z o.o. X1 dojdzie na podstawie art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych - tj. bez wynagrodzenia - to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując: na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, przedmiotowe umorzenie posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością X1 bez wynagrodzenia nie będzie mieściło się w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu tymże podatkiem.

W konsekwencji, z rzeczonego tytułu na Zainteresowanym nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.