ILPB2/415-980/11-2/TR - Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzenia za pracę o charakterze twórczym.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-980/11-2/TR Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzenia za pracę o charakterze twórczym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu: 4 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) świadczy usługi medyczne w zakresie diagnostyki, tworząc i prowadząc niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, w których przeprowadzane są badania z wykorzystaniem wysokiej klasy sprzętu diagnostycznego.

Spółka planuje wprowadzenie nowego systemu wynagradzania grupy pracowników, którym objęte będą osoby zajmujące m.in. następujące stanowiska: dyrektora ds. rozwoju, dyrektora ds. handlowych oraz dyrektora ds. medycznych. Do obowiązków osób, które objęte będą nowym systemem wynagrodzeń, należą zarówno czynności o charakterze zarządczo-administracyjnym, jak i prace o charakterze twórczym. Prace twórcze obejmują np. następujące czynności:

* opracowywanie strategii i planów: rozwoju, marketingu, sprzedaży, jakości usług, leczenia, pozyskiwania kontrahentów,

* tworzenie raportów, prezentacji, analiz, prognoz, opinii związanych z problematyką rozwoju, handlu i usług medycznych,

* przygotowywanie szkoleń dla pracowników i kontrahentów oraz materiałów na te szkolenia,

* przygotowywanie projektów materiałów reklamowych lub rekrutacyjnych.

Zdaniem Spółki, efekty twórczej działalności pracowników, którzy mają być objęci nowym systemem wynagradzania, stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2004 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym, Spółka zamierza w aneksach do umów o pracę zawartych z wybranymi pracownikami, zawrzeć odpowiednie postanowienia potwierdzające m.in., że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenoszą na Spółkę prawa autorskie do wytworzonych przez nich w ramach stosunku pracy utworów, za co otrzymują stosowne wynagrodzenie.

Nowy system wynagradzania pracowników zakłada, iż ich wynagrodzenie zasadnicze będzie obejmowało dwie części: wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków służbowych o charakterze zarządczo-administracyjnym oraz wynagrodzenie za przeniesienie przez pracowników na pracodawcę praw autorskich do wytworzonych przez nich w ramach stosunku pracy utworów, objętych ochroną prawa autorskiego (dalej: honorarium autorskie). Umowy o pracę będą określały jaka część wynagrodzenia obejmować będzie honorarium autorskie.

Sposób określenia honorarium autorskiego będzie następujący:

1.

Przeprowadzona zostanie analiza zakresu obowiązków pracowników zatrudnionych na poszczególnych stanowiskach pod kątem wkładu/czasu pracy poświęcanego na tworzenie utworów w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ten sposób ustalony zostanie szacowany udział obowiązków o charakterze twórczym w ogóle obowiązków wykonywanych na poszczególnych stanowiskach. Na tej podstawie w umowach o pracę z osobami zatrudnionymi na tych stanowiskach określony zostanie przedział procentowego udziału honorarium autorskiego w całym wynagrodzeniu (np. za przeniesienie na Spółkę praw autorskich do wytworzonych w ramach stosunku pracy utworów wynagrodzenie pracownika wynosić będzie od 50% do 80% kwoty łącznego miesięcznego wynagrodzenia). Kwota łącznego wynagrodzenia pracownika (obejmująca obie części) będzie stała.

2.

Rzeczywista wysokość honorarium autorskiego ustalana będzie na podstawie miesięcznych oświadczeń pracownika dotyczących faktycznego czasu pracy poświęconego na działalność, której efektem było tworzenie utworów. Wysokość honorarium nie powinna być wyższa, niż określona w umowie jako maksymalny udział procentowy honorarium w łącznym wynagrodzeniu. Oświadczenia te akceptowane będą przez pracodawcę.

Spółka będzie prowadzić ewidencję utworów wytworzonych przez pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka postąpi prawidłowo obliczając i odprowadzając podatek dochodowy od osób fizycznych, stosując do części wynagrodzenia pracowników stanowiącego honorarium autorskie, obliczone w sposób opisany powyżej, koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a do pozostałej części ich wynagrodzenia koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka postąpi prawidłowo obliczając i odprowadzając podatek dochodowy od osób fizycznych, stosując do części wynagrodzenia pracowników stanowiącego honorarium autorskie, obliczone w sposób opisany powyżej, koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a do pozostałej części ich wynagrodzenia - koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o PIT zakłady pracy są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od nich m.in. przychody ze stosunku służbowego i stosunku pracy. Jak zostało wskazane w opisanej sytuacji, Spółka zatrudnia pracowników. W związku z tym, na Spółce ciążą obowiązki płatnika w odniesieniu do wynagrodzeń pracowników Spółki.

Ogólną zasadę dotyczącą kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy określa art. 22 ust. 2 ustawy o PIT. Natomiast art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT normuje szczególny tryb ustalania kosztów uzyskania określonej kategorii przychodów - a mianowicie przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzaniu przez nich tymi prawami. Przepis ten przewiduje, że koszty te ustala się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Przez odwołanie do odrębnych przepisów należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Ust. 2 tego artykułu wskazuje, że przedmiotem prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W ocenie Spółki, określone czynności wskazane w opisanej sytuacji wykonywane przez osoby zatrudnione na stanowiskach dyrektora ds. rozwoju, dyrektora ds. handlowych oraz dyrektora ds. medycznych (np. tworzenie strategii rozwoju firmy, prognoz biznesowych tworzenie procedur i polityk wewnętrznych, przygotowywanie projektów materiałów rekrutacyjnych i reklamowych) stanowią działalność twórczą charakteryzującą się oryginalnością i niepowtarzalnością. Dlatego wyniki tej działalności są utworami i korzystają z ochrony na postawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowi inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Jak zostało wskazane w opisanej sytuacji, w związku z wprowadzeniem nowego systemu wynagrodzeń, z pracownikami zatrudnionymi na określonych stanowiskach zawarte zostaną aneksy do umów o pracę. Postanowienia aneksów doprecyzują, iż pracownicy ci przenoszą na spółkę prawa autorskie do stworzonych w ramach stosunku pracy utworów i w zamian za to otrzymywać będą honorarium autorskie.

Nowy system wynagrodzeń pracowników zajmujących określone stanowiska będzie wyodrębniał część wynagrodzenia, która stanowi zapłatę za przeniesienie na Spółkę praw autorskich do wytworzonych w ramach stosunku pracy utworów - określony zostanie przybliżony przedział procentowego udziału honorarium autorskiego w całym wynagrodzeniu danego pracownika. Rzeczywista wysokość honorarium autorskiego ustalana będzie stosownie do faktycznego czasu pracy poświęconego na działalność twórczą, wskazanego przez pracownika w comiesięcznych zestawieniach akceptowanych przez pracodawcę, a wyniki tej pracy będą odpowiednio ewidencjonowane. A zatem, przychody stanowiące honorarium autorskie należy uznać za związane z rozporządzaniem przez pracownika prawami autorskimi do stworzonych w ramach stosunku pracy utworów.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, do części wynagrodzenia stanowiącej honorarium autorskie, ustalone we wskazany powyżej sposób, należy zastosować koszty uzyskania przychodów o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, ponieważ:

* w ocenie Spółki, wyniki pracy twórczej wykonywanej przez pracowników, którzy objęci będą nowym systemem wynagrodzeń, spełniają przesłanki niezbędne, aby uznać je za utwory;

* prawa autorskie do utworów stworzonych przez pracowników Spółki przechodzić będą na Spółkę (zgodnie z art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co znajdzie potwierdzenie w treści umów o pracę);

* umowa o pracę przewidywać będzie zróżnicowanie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z korzystaniem z praw autorskich (honorarium autorskie) i część związaną z wykonywaniem innych obowiązków;

* honorarium autorskie określone w sposób wskazany w stanie faktycznym stanowi przychody bezpośrednio związane z rozporządzaniem prawami autorskimi (określone jest na podstawie faktycznego czasu pracy poświęconego na czynności, których wynikiem jest stworzenie utworów).

Zdaniem Spółki, do pozostałej części wynagrodzenia (za wykonywanie innych czynności - o charakterze administracyjno-zarządczym) należy zastosować koszty o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT.

Jak wskazał Zainteresowany, prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają tezy interpretacji indywidualnych wydanych w podobnych stanach faktycznych, np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 lipca 2011 r. (sygn. IPPB2/415-533/11-4/AS);

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 lipca 2011 r. (sygn. IPTPB2/415-97/11-4/GG);

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2011 r. (sygn. ILPB1/415-318/11-4/AMN).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Pracownikowi uzyskującemu przychody m.in. z tytułu stosunku pracy przysługuje, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Jak z powyższego wynika, o zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 tejże ustawy, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.

plastyczne;

3.

fotograficzne;

4.

lutnicze;

5.

wzornictwa przemysłowego;

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7.

muzyczne i słowno-muzyczne;

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności, zarówno chronionych prawem autorskim, jak i nie będących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac - utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu, daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że zdaniem Zainteresowanego (Spółki), efekty twórczej działalności pracowników, którzy mają być objęci nowym systemem wynagradzania, stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2004 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym, Spółka zamierza w aneksach do umów o pracę zawartych z wybranymi pracownikami, zawrzeć odpowiednie postanowienia potwierdzające m.in., że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenoszą na Spółkę prawa autorskie do wytworzonych przez nich w ramach stosunku pracy utworów, za co otrzymują stosowne wynagrodzenie.

Nowy system wynagradzania pracowników zakłada, iż ich wynagrodzenie zasadnicze będzie obejmowało dwie części: wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków służbowych o charakterze zarządczo-administracyjnym oraz wynagrodzenie za przeniesienie przez pracowników na pracodawcę praw autorskich do wytworzonych przez nich w ramach stosunku pracy utworów, objętych ochroną prawa autorskiego (dalej: honorarium autorskie). Umowy o pracę będą określały jaka część wynagrodzenia obejmować będzie honorarium autorskie.

Sposób określenia honorarium autorskiego będzie następujący:

* Ustalony zostanie szacowany udział obowiązków o charakterze twórczym w ogóle obowiązków wykonywanych na poszczególnych stanowiskach. Na tej podstawie w umowach o pracę z osobami zatrudnionymi na tych stanowiskach określony zostanie przedział procentowego udziału honorarium autorskiego w całym wynagrodzeniu (np. za przeniesienie na Spółkę praw autorskich do wytworzonych w ramach stosunku pracy utworów wynagrodzenie pracownika wynosić będzie od 50% do 80% kwoty łącznego miesięcznego wynagrodzenia).

* Rzeczywista wysokość honorarium autorskiego ustalana będzie na podstawie miesięcznych oświadczeń pracownika dotyczących faktycznego czasu pracy poświęconego na działalność, której efektem było tworzenie utworów.

Spółka będzie prowadzić ewidencję utworów wytworzonych przez pracowników.

Reasumując, stwierdzić należy, iż jeżeli czynności o charakterze twórczym wykonywane będą na podstawie przedmiotowych umów o pracę, z których będzie wynikało, jaka część wynagrodzeń obejmuje pracę twórczą i jednocześnie praca ta będzie niepowtarzalna, będzie miała indywidualny charakter oraz będzie spełniała przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to do przychodów pracowników osiągniętych z tego źródła powinny mieć zastosowanie podwyższone 50% koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% będą mogły być zastosowane tylko do tej części wypłaconych wynagrodzeń za pracę, które będą stanowiły dla pracowników Wnioskodawcy przychód z tytułu praw autorskich.

Odnosząc się natomiast do kwestii części wynagrodzeń, które nie będą stanowiły dla pracowników Wnioskodawcy przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich, należy stwierdzić, że wynagrodzenia obliczane w owej części nie będą mogły pozostawać w uchwytnym związku przyczynowo-skutkowym z działaniami twórczymi, kreującymi utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, metoda ustalania kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miała zastosowania do omawianych części wynagrodzeń. Do tychże części przedmiotowych wynagrodzeń winny więc być zastosowane koszty uzyskania przychodów według zasad ogólnych, określonych w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania podatkowego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanych przez Zainteresowanego rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl