ILPB2/415-971/09-3/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni do 29 lipca 1988 r. była właścicielką nieruchomości, którą nabyła w połowie w drodze nadania w trybie przepisów o przeprowadzeniu reformy rolnej, zaś w połowie w drodze spadku po mężu. Na mocy decyzji wydanej w trybie art. 12 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości, przez Kierownika Wydziału, Zainteresowaną pozbawiono własności wyżej wymienionej nieruchomości. Powyższe tereny miały być przeznaczone pod budowę osiedla mieszkaniowego wielorodzinnego. Zgodnie z dokonanym szacunkiem nieruchomości, Wnioskodawczyni otrzymała odszkodowanie. Na mocy decyzji administracyjnej (zwanej dalej "decyzją") Starosty z dnia 30 marca 2009 r. działającego na podstawie art. 136 ust. 3, art. 137 ust. 1 pkt 1, art. 139, art. 140, art. 142, art. 216 ust. 2 pkt 3 oraz art. 217 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, orzeczono zwrot prawa własności nieruchomości gruntowej na rzecz Zainteresowanej, za zwrotem zrewaloryzowanego odszkodowania na rzecz gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości w 2009 r. Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu. Decydujące znaczenie ma tu fakt, iż sprzedaż będzie miała miejsce zgodnie z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Termin ten bowiem należy liczyć od chwili nabycia praw własności przez Zainteresowaną. Nie ma natomiast podstaw prawnych do uznania, iż wyżej wymieniony termin należałoby liczyć od wydania decyzji Starosty. Decyzja zwracająca majątek Wnioskodawczyni ma charakter restytucyjny tj. przywraca panujące stosunki prawno-rzeczowe z przed wywłaszczenia. w podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2008 r., tj. cyt. "W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia."

W przedmiotowej sprawie oznacza to, że datą nabycia przez wnioskodawcę nieruchomości nie jest data zwrotu nieruchomości przez starostwo powiatowe, lecz data nabycia praw własności.

Reasumując, zdaniem Zainteresowanej, w przypadku sprzedaży nieruchomości zwróconej na mocy decyzji Starosty przychód z tej sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. w drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Celem jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości.

W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego zaprezentowanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni do 29 lipca 1988 r. była właścicielką nieruchomości. Na mocy decyzji administracyjnej wydanej w trybie art. 12 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości, Zainteresowaną pozbawiono własności wyżej wymienionej nieruchomości za odszkodowaniem. Natomiast na mocy decyzji Starosty z 2009 r. działającego na podstawie art. 136 ust. 3, art. 137 ust. 1 pkt 1, art. 139, art. 140, art. 142, art. 216 ust. 2 pkt 3 oraz art. 217 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, orzeczono zwrot prawa własności nieruchomości gruntowej na rzecz Wnioskodawczyni, za zwrotem zrewaloryzowanego odszkodowania na rzecz gminy.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że Zainteresowana jest właścicielem nieruchomości nie krócej niż od 1988 r. Tym samym u Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od przychodu uzyskanego z jej sprzedaży, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z z późn. zm.) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów jedynie wówczas, gdy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości w 2009 r. Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności wywłaszczonej uprzednio nieruchomości.

Ponadto, tut. Organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.