ILPB2/415-968/09-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania zwrotu poniesionych wydatków - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania zwrotu poniesionych wydatków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2008 r. zakupiła nieruchomość o statusie budynku letniskowego. Działka, na której zlokalizowany jest budynek według informacji zawartych w rejestrze gruntów Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe. Jednakże miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy zawęża przeznaczenie działki pod budownictwo letniskowe. Ponadto Zainteresowana wyjaśniła, że budynek jest trwale związany z gruntem i przystosowany do całorocznego zamieszkania. Jest to jedyna nieruchomość, której wraz z mężem są właścicielami i w której wraz z rodziną jest zameldowana na pobyt stały.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, budynek ten Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem w celu zaspokojenia stałych, podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Został on zakupiony w stanie surowym zamkniętym. Natomiast wydatki poniesione w celu ukończenia budowy i oddania do użytku budynku wyniosły ponad 70 000 zł, z czego znaczna część klasyfikuje się do zwrotu podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podlegają zwrotowi wydatki poniesione na rozbudowę i przebudowę budynku letniskowego przystosowanego do całorocznego zamieszkania, w którym Wnioskodawczyni wraz z rodziną jest zameldowana na pobyt stały, a budynek służy do zaspokojenia stałych, podstawowych potrzeb mieszkaniowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, budynek letniskowy spełnia warunki budynku mieszkalnego i zaspokaja potrzeby mieszkaniowe Jej i rodziny.

Zainteresowana na poparcie swojego stanowiska przywołuje postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego, w którym to Naczelnik Urzędu Skarbowego w podobnej sprawie postanowił, że możliwość zwrotu części podatku VAT należy się również w przypadku budynku letniskowego, który wykorzystywany jest na pobyt stały i zaspakaja potrzeby mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), zgodnie z art. 1 ust. 1, reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. w myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez dokończenie budowy budynku, w którym Wnioskodawczyni następnie zamieszkała na pobyt stały.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:

* wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

* wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z analizy opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowana w 2008 r. zakupiła w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych budynek letniskowy w stanie surowym zamkniętym. Wydatki poniesione na jego ukończenie i oddanie do użytku wyniosły 70 000 zł, z czego znaczna część (zdaniem Wnioskodawczyni) kwalifikuje się do zwrotu podatku VAT. Zainteresowana wyjaśniła, że budynek jest trwale związany z gruntem i przystosowany do całorocznego zamieszkania. Wraz z rodziną jest w nim zameldowana na pobyt stały.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji gdy całoroczny budynek letniskowy będzie służyć zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. będzie pełnił funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne), to po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie - Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku ze zrealizowaną inwestycją.

W odniesieniu do powołanego przez Zainteresowaną postanowienia urzędu skarbowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. małżonka Wnioskodawczyni.

Tutejszy organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skarg do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.