ILPB2/415-943/11-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 27 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny, zaś w dniu 26 sierpnia 2011 r. dokonała - na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego - sprzedaży tegoż lokalu.

Przed sprzedażą lokalu - w dniu 3 marca 2010 r. - na podstawie umowy z bankiem Zainteresowana zaciągnęła na okres 180 miesięcy pożyczkę hipoteczną na kwotę 76.664 zł.

W umowie pożyczki nie było określonego celu na jaki miała być przeznaczona. Pożyczoną kwotę Wnioskodawczyni przeznaczyła na cele mieszkaniowe - budowę domu jednorodzinnego zgodnie z pozwoleniem na budowę, co jest udokumentowane fakturami zakupu materiałów i usług budowlanych.

Przedmiotowy lokal został sprzedany za cenę 160.000 zł. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży opisanego powyżej lokalu mieszkalnego przeznaczone zostały na spłatę pożyczki hipotecznej w kwocie 73.064,98 zł, pozostała zaś część w wysokości 86.935,02 zł została uregulowana przelewem na rachunek bankowy Zainteresowanej.

Wnioskodawczyni nadmieniła, iż w terminie 14 dni od daty sprzedaży nieruchomości złożyła do urzędu skarbowego oświadczenie o przeznaczeniu, w ciągu dwóch lat środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zaistniałego stanu faktycznego przeznaczenie środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży mieszkania - jako przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości - na spłatę pożyczki hipotecznej zaciągniętej w celu budowy domu jednorodzinnego (co jest udokumentowane fakturami zakupu materiałów budowlanych i usług budowlanych), pomimo że taki cel nie został określony w umowie pożyczki podlega wyłączeniu/zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opierając się na treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu w sytuacji, gdy uzyskane ze sprzedaży tego lokalu środki pieniężne przeznaczone zostały na spłatę pożyczki hipotecznej wraz z odsetkami, zaciągniętej uprzednio w celu budowy domu jednorodzinnego podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na spłatę pożyczki zaciągniętej na cele mieszkaniowe przed dniem uzyskania tych przychodów. Oznacza to, że do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezbędnym jest zaciągnięcie tej pożyczki przed dniem uzyskania przychodu - co Zainteresowana uczyniła - i wydatkowania go nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży zgodnie ze złożonym oświadczeniem. Innych ograniczeń ten przepis ustawowy nie zawiera, wymagając jedynie, aby pożyczka była pobrana na cele mieszkaniowe przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Wnioskodawczyni uważa, że z przepisu tego nie można zatem wyprowadzić wniosku, że w sytuacji gdy umowa pożyczki nie wskazuje w sposób wyraźny celu na jaki ma być wydatkowana to traci przymiot pożyczki, o której mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Zainteresowanej, ustawodawca nie określił precyzyjnie kategorii kredytów i pożyczek, których spłata ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w warunkach przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy byłaby związana ze zwolnieniem podatkowym określonym w tymże przepisie. Wnioskodawczyni uważa, że taką pożyczką może być również pożyczka hipoteczna pod warunkiem wykorzystania jej na cele mieszkaniowe, pomimo nie wskazania takiego celu w umowie. Wykładnia przepisu wskazuje, iż celem przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kreującym zwolnienie przedmiotowe od podatku, jest wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, między innymi na budowę własnego budynku mieszkalnego na terytorium RP.

Wnioskodawczyni uważa, iż użyte przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) sformułowanie "zaciągniętej w celu" należy rozpatrywać przez pryzmat faktycznego przeznaczenia środków pieniężnych, uzyskanych w ramach zawartej umowy pożyczki, rzeczywistego zdarzenia gospodarczego jakim była budowa domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy lokal mieszkalny Wnioskodawczyni nabyła w dniu 27 lipca 2006 r.

W związku z powyższym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia ww. mieszkania podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Stosownie do przepisu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 tej ustawy, podatek od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Przepis art. 28 ust. 2a wymienionej ustawy stanowi, iż zasada, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Przytoczony wyżej przepis wskazuje, iż podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na cele wskazane w tym przepisie i w terminach w nim zakreślonych, bowiem jak wynika z przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych w części wydatkowanej nie później, niż w okresie dwóch lat między innymi na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętej na te cele w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mającej siedzibę na terenie RP, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętej przed dniem uzyskania tych przychodów.

Wyjaśnić należy, że to czy pożyczka, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została zaciągnięta w celu mieszkaniowym, należy wiązać wyłącznie z faktycznym sposobem rozdysponowania środków pochodzących z tej pożyczki.

Dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie, nie ma znaczenia to, czy z treści umowy pożyczki wynika, na jaki cel została ona udzielona czy też taki cel nie został określony. Przesłanką warunkującą zwolnienie od opodatkowania jest to, czy pożyczka została w rzeczywistości przeznaczona na cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, nieokreślenie w umowie pożyczki celu na jaki została ona udzielona, nie przekreśla możliwości jej przeznaczenia na budowę domu, czyli na realizację celu mieszkaniowego w rozumieniu ww. przepisu. W rezultacie mając na uwadze fakt, że pożyczka hipoteczna została spożytkowana na budowę domu, uznać należy, że pożyczka ta jest pożyczką, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 sierpnia 2011 r. Zainteresowana sprzedała - za kwotę 160.000 zł - mieszkanie nabyte w dniu 27 lipca 2006 r. W dniu 3 marca 2010 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła w banku pożyczkę hipoteczną na kwotę 76.664 zł W umowie pożyczki nie było określonego celu na jaki miała być przeznaczona.

Ww. kwotę Wnioskodawczyni przeznaczyła na cele mieszkaniowe, tj. budowę domu jednorodzinnego. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania przeznaczone zostały na spłatę pożyczki hipotecznej, pozostała zaś część w wysokości została uregulowana przelewem na rachunek bankowy Zainteresowanej.

Reasumując, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu sprzedaży przedmiotowego mieszkania w części wydatkowanej - w przewidzianym ustawą terminie - na spłatę pożyczki hipotecznej, która została spożytkowana na budowę domu jednorodzinnego, będzie podlegał zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.