ILPB2/415-942/09-3/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 15 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 31 lipca 1985 r. rodzice przepisali Wnioskodawczyni i Jej mężowi dom wraz z budynkami gospodarczymi. Na tę okoliczność sporządzono akt notarialny - umowa przeniesienia własności w zamian za służebność osobistą.

Zainteresowana wywiązała się ze swojego obowiązku. Przez 24 lata mieszkała wraz z mężem w tym domu i dokonała jego remontu.

Rodzice przepisali Wnioskodawczyni tylko budynki, a ziemia pod nimi była wówczas własnością urzędu miasta i gminy.

W 1992 r. weszła ustawa o zwrocie działek siedliskowych. W tym też roku w obecności ojca (mama Zainteresowanej już nie żyła) dokonano zwrotu działki o pow. 0,2532 ha w całości (decyzja urzędu rejonowego z dnia 3 kwietnia 1992 r.).

Wówczas była to już ich cała własność tj. dom, budynek gospodarczy, podwórko, ogród.

Wnioskodawczyni i Jej mąż myśleli, że jedno z dzieci zostanie z nimi, ale stało się inaczej. Syn Zainteresowanej założył swoją rodzinę i wyprowadził się, natomiast córka wyjechała z kraju.

W 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem przepisali swoją własność na rzecz córki i Jej męża - umowa darowizny oraz oświadczenie o ustanowieniu służebności osobistej z dnia

9 lipca 2007 r., gdyż córka i Jej mąż zadeklarowali powrót do kraju.

Przedmiotem darowizny był dom, budynek gospodarczy oraz działka o powierzchni 0,2532 ha.

Jednak gdy urodził się drugi wnuk okazało się, że córka i Jej mąż nie wrócą do kraju i nie są w stanie wypełnić swojego zobowiązania wobec Wnioskodawczyni i Jej męża.

Po przepisaniu córce domu, Zainteresowana wraz z mężem nadal ponosili wszystkie koszty utrzymania. Po przeprowadzeniu rozmów z córką i zięciem, Wnioskodawczyni wraz z mężem postanowili zrobić zwrot darowizny. W związku z tym sporządzono akt notarialny - umowa darowizny z dnia 25 sierpnia 2008 r.

Ze względu na stan zdrowia zarówno męża (w 1991 r. miał wypadek - jest inwalidą do dziś) jak i swój - Wnioskodawczyni wraz z mężem postanowili podzielić ich posiadłość na dwie oddzielne działki: zabudowaną - na której pozostali i niezabudowaną, którą postanowili sprzedać. Sprzedaży dokonali w dniu 14 sierpnia 2009 r.. Na tę okoliczność sporządzono akt notarialny. Zainteresowana i Jej mąż postanowili przeznaczyć pieniądze na remont domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki, którą odzyskali w drodze darowizny od córki nie podlega opodatkowaniu, gdyż działka ta od 1992 r. była w posiadaniu Zainteresowanej i Jej męża. Z uwagi na brak możliwości ze strony córki wywiązania się z opieki nad Nią i Jej mężem działka została im zwrócona dobrowolnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni unieważnienie darowizny nie musiało nastąpić w sądzie, skoro córka wraz zięciem zadeklarowali zwrot darowizny.

Dlatego też, będąc właścicielami działki Zainteresowana i Jej mąż mogli nieruchomość sprzedać.

Wnioskodawczyni uważa, że darowizna córce to była pomyłka. Zdaniem Zainteresowanej podatku od zbycia części działki nie należy wykazywać w zeznaniu podatkowym za 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dnia 31 lipca 1985 r. rodzice przekazali Wnioskodawczyni i Jej mężowi - w drodze darowizny - dom wraz z budynkami gospodarczymi. W 1992 r. decyzją urzędu rejonowego dokonano zwrotu działki o pow. 0,2532 ha. Wówczas dom, budynek gospodarczy, podwórko i ogród były własnością Zainteresowanej.

W 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem przepisali swoją własność na rzecz córki i Jej męża. Przedmiotem darowizny był dom, budynek gospodarczy oraz działka o powierzchni 0,2532 ha.

Z uwagi na fakt, iż córka i Jej mąż pozostaną za granicą, Zainteresowana wraz z mężem postanowili zrobić zwrot darowizny. Sporządzono akt notarialny - umowa darowizny z dnia 25 sierpnia 2008 r. Tym samym nieruchomość stała się ponownie ich własnością.

Następnie Wnioskodawczyni wspólnie z mężem podzielili ich posiadłość na dwie oddzielne działki: zabudowaną na której pozostali i niezabudowaną, którą w dniu 14 sierpnia 2009 r. sprzedali.

W rozpatrywanej sprawie należy podkreślić, iż darowizna jest traktowana jak nieodpłatne nabycie. Dlatego też, darowizna nieruchomości która nastąpiła w 2008 r. stanowi nabycie w rozumieniu przepisów podatkowych i bez znaczenia pozostaje fakt, iż Wnioskodawczyni była już wcześniej w posiadaniu przedmiotowej nieruchomości.

Zatem w niniejszym przypadku znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 - jak stanowi art. 19 ust. 1 ustawy - jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Natomiast ust. 3 tego artykułu określa sposób ustalenia wartości rynkowej a ust. 4 - tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy.

W myśl przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż sprzedaż nieruchomości ponownie nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze umowy darowizny w 2008 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Składając zeznanie roczne za 2009 r. Zainteresowana winna wykazać i opodatkować uzyskany dochód 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.