ILPB2/415-93/11-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 2 września 1991 r. Zainteresowana uległa wypadkowi przy pracy w Niemczech. Wypadek ten doprowadził do uszczerbku na zdrowiu, na podstawie którego Zakład Ubezpieczeniowy XXX z siedzibą w x ustalił utratę zdolności do wykonywania zawodu w 50%, po dwóch latach zmniejszonego do 40%.

Z ww. tytułu, decyzją z dnia 6 grudnia 1994 r. Zainteresowanej przyznano rentę wypadkową na podstawie niemieckiej ustawy ubezpieczeniowej należną od dnia 17 czerwca 1992 r.. Przedmiotowa renta wynosi obecnie 315,76 Euro.

Bank jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobierał zaliczki w wysokości 18% renty (obecnie 46,34 Euro) i odprowadzał je do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, od dnia 1 stycznia 2005 r. Bank niesłusznie pobierał zaliczki na podatek dochodowy.

Według art. 19 umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. zawartej między Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163) obowiązującej do 18 grudnia 2004 r., dochody osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie umawiającym się mogą być opodatkowane w tym państwie. Tak więc renty wypłacane przez Republikę Federalną Niemiec, a otrzymywane przez osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast z dniem 19 grudnia 2004 r. weszła w życie nowa, zawarta w dniu 14 maja 2003 r. umowa międzynarodowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12,poz. 90), mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2005 r..

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, renty pobierane z instytucji państwowej są opodatkowane w Niemczech. Firma ubezpieczeniowa, która przyznała rentę wypadkową Zainteresowanej jest korporacją prawa publicznego odpowiedzialną za ubezpieczenie pracowników w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. w takiej sytuacji - zdaniem Wnioskodawczyni - płatnik (Bank) nie powinien był od 1 stycznia 2005 r. pobierać od tych należności pieniężnych zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana, która uległa wypadkowi przy pracy w Niemczech pobiera od dnia 17 czerwca 1992 r. rentę wypadkową z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa z dnia 18 grudnia 1972 r. zawarta między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163), obowiązująca do 18 grudnia 2004 r., nie zawierała szczególnych regulacji które należałoby stosować w przypadku opodatkowania rent i emerytur.

Zgodnie z art. 19 tej umowy dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

Zgodnie z powyższym emerytury i renty wypłacane przez Republikę Federalną Niemiec, a otrzymywane przez osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce w okresie obowiązywania umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Z dniem 19 grudnia 2004 r. weszła w życie nowa, zawarta w dniu 14 maja 2003 r. umowa międzynarodowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2005 r..

Zgodnie z art. 18 ust. 1 tejże umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż renta wypadkowa pochodząca z obowiązkowego sytemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego, otrzymywana przez Wnioskodawczynię od dnia 1 stycznia 2005 r. zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Od wyżej wskazanej daty bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego Wnioskodawczyni świadczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.