ILPB2/415-887/14-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 13 listopada 2014 r. nr ILPB2/415-887/14-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 13 listopada 2014 r., zaś w dniu 26 listopada 2014 r. (data nadania 24 listopada 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące: stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni - będąc pracownikiem od dnia 1 czerwca 1997 r., nie przerywając zatrudnienia złożyła wniosek do ZUS o wypłacenie emerytury od miesiąca marca 2009 r. na podstawie art. 103 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Prawo do emerytury Zainteresowanej ulegało, aż do skończenia przez Wnioskodawczynię 60 lat (13 września 2012 r.) zmniejszeniu o 24% kwoty bazowej obowiązującej przy ostatniej waloryzacji.

W przypadku gdy kwota łączna przychodu przewyższała w danym roku kalendarzowym wyższą kwotę graniczną przychodu, ale kwota tego przekroczenia była niższa niż kwota nienależnie pobranych świadczeń, emeryt w celu uniknięcia zwrotu nienależnie pobranych świadczeń mógł to zrobić poprzez przekazanie na FUS kwoty równej kwocie tego przekroczenia, pomniejszonej o kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy. Wówczas emerytura nie została zawieszona. W przypadku Zainteresowanej, takiej wpłaty dokonywała trzykrotnie w roku: 2010 za rok 2009; w roku 2011 za rok 2010; w roku 2012 za rok 2011.

W roku 2014 rozliczono FUS z roku 2012.

Szczegółowy opis wpłaconych i rozliczonych wpłat przedstawia załącznik ZUS z dnia 30 lipca 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć potrącone za lata ubiegłe i rok 2014 składki na FUS wg załączonego pisma ZUS w zeznaniach podatkowych za lata: 2009, 2010, 2011 oraz za rok 2012 od sumy dochodów uzyskanych w latach: 2009, 2010, 2011 oraz w roku 2012 - rozliczonym w roku 2014.

Technicznie powinno to mieć miejsce w załączniku PIT-O, część B, wiersz "zwrot należności pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, jeśli nie zostały one potrącone przez płatnika". Ponieważ Zainteresowana przekazała 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego, zmieni się jego wartość. Jak to wykazać w zeznaniach podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo w zeznaniu PIT-O o wysokości dochodów uzyskanych w latach: 2009, 2010, 2011 i 2014 odliczyć od sumy dochodów składkę na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych w kwotach jak w załączniku ZUS, albowiem wyliczony przez ZUS przychód jest dochodom którego fizycznie nie otrzymała.

Jak podała Zainteresowana w uzupełnieniu wniosku, nie ma możliwości odebrania organizacjom obdarowanym części kwoty przekazanej; organ podatkowy powinien ją potrącić z ustalonego ponownie podatku.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowana powołała się na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 grudnia 2011 r. znak IBPB II/1/415-827/11/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

- odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, z późn. zm.), prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6.

Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3 (art. 104 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.

Powyżej wskazane przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS wraz z przepisami wykonawczymi, jak w szczególności przepisy rozporządzenia z 22 lipca 1992 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury lub renty (Dz. U. Nr 58, poz. 290), regulują szczegółowo kwestie zasad zmniejszania świadczenia emerytalnego oraz obowiązki informacyjne świadczeniobiorcy (oświadczenie), pracodawcy oraz urzędu skarbowego w zakresie zawiadamiania o podjęciu lub zaprzestaniu działalności, z której uzyskiwany przychód podlega ubezpieczeniu społecznemu. Po otrzymaniu oświadczenia organ rentowy wydaje stosowną decyzję realizując zmniejszone świadczenie lub je całkowicie zawiesza. Następnie w rozliczeniu rocznym, jak i miesięcznym dokonuje ustalenia, czy przychody świadczeniobiorcy uzasadniały zmniejszoną wypłatę lub jej zawieszenie. Jednocześnie, organ rentowy po ustaleniu, że łączna kwota dochodu emeryta lub rencisty przewyższyła w danym roku kalendarzowym kwotę graniczną dochodu o kwotę niższą niż kwota nienależnie pobranych świadczeń, informuje emeryta (rencistę) o możliwości uniknięcia zwrotu kwoty nienależnie pobranych świadczeń w razie przekazania na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego kwoty równej kwocie tego przekroczenia, pomniejszonej o kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy, i wyznacza termin jej zwrotu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, jak również przywołane wyżej przepisy prawa, należy zatem stwierdzić, że Zainteresowanej przysługuje prawo odliczenia od dochodów przedmiotowych składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych w stosownych zeznaniach podatkowych za lata, w których dokonała rzeczonych wpłat składek, o ile składki te zostały zapłacone ze środków Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Jednocześnie, na mocy art. 45c ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego, wybranej przez podatnika z wykazu, o którym mowa w ustawie o działalności pożytku publicznego, zwanej dalej "organizacją pożytku publicznego", kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego:

- po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.

Warunkiem przekazania kwoty, o której mowa w ust. 1, jest zapłata w pełnej wysokości podatku należnego stanowiącego podstawę obliczenia kwoty, która ma być przekazana na rzecz organizacji pożytku publicznego, nie później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego. Za zapłacony podatek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się również zaległość podatkową, której wysokość nie przekracza trzykrotności wartości opłaty pobieranej przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) za traktowanie przesyłki listowej jako przesyłki poleconej (art. 45c ust. 2 ww. ustawy).

Za wniosek uważa się wskazanie przez podatnika w zeznaniu podatkowym albo w korekcie zeznania, o których mowa w ust. 1, jednej organizacji pożytku publicznego poprzez podanie jej numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego oraz kwoty do przekazania na rzecz tej organizacji, w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego (art. 45c ust. 3 ww. ustawy).

Kwotę, o której mowa w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego przekazuje w terminie od maja do lipca roku następującego po roku podatkowym, za który składane jest zeznanie podatkowe, na rachunek bankowy właściwy do przekazania 1% podatku podany przez organizację pożytku publicznego zgodnie z przepisami ustawy o działalności pożytku publicznego. Kwota ta jest pomniejszana o koszty przelewu bankowego (art. 45c ust. 4 ww. ustawy).

W przypadku gdy kwota wskazana we wniosku, o którym mowa w ust. 3 przekracza wysokość, o której mowa w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego przekazuje kwotę w wysokości, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem ust. 4 (art. 45c ust. 6a ww. ustawy).

Z art. 45c cyt. ustawy podatkowej wynika, że właściwy naczelnik urzędu skarbowego jest zobowiązany przekazać na rzecz organizacji pożytku publicznego 1% podatku w sytuacji, gdy podatnik dopełni wszystkich warunków wymienionych w tym przepisie, tzn. w szczególności złoży zeznanie w terminie ustawowym, wpłaci w terminie podatek należny i wskaże w zeznaniu złożonym w terminie, bądź w korekcie zeznania dokonanej do końca maja, organizację, na rzecz której ma być przekazany 1% podatku.

Złożenie korekty po terminie wynikającym z art. 45c ust. 1 pkt 2w. ustawy nie przesądza o braku prawa podatnika do przekazania 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego. Późniejsze złożenie korekty zeznania ma skutek tylko taki, że naczelnik urzędu skarbowego przekaże kwotę 1% podatku z zeznania pierwotnego (a nie z korekty tego zeznania). Ewentualną różnicę pomiędzy podatkiem wykazanym w zeznaniu pierwotnym, a mającą wpływ na wysokość przekazanej organizacji pożytku publicznego kwoty, potrąci zgodnie z art. 77c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) z nadpłaty przysługującej podatnikowi.

Zgodnie bowiem z art. 77c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, nadpłata wynikająca z korekty zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych jest pomniejszana o kwotę odpowiadającą nadwyżce kwoty przekazanej na rzecz organizacji pożytku publicznego zgodnie z wnioskiem podatnika, o którym mowa w odrębnych przepisach, ponad zaokrągloną do pełnych dziesiątek groszy w dół kwotę 1% podatku należnego wynikającego z tej korekty.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do nadpłat wynikających z decyzji (art. 77c § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Wskazanie przez ustawodawcę terminu jednego miesiąca na złożenie korekty służy tylko celom uporządkowania terminów przekazania kwot podatku organizacjom pożytku publicznego. Naczelnik urzędu skarbowego ma bowiem tylko 3 miesiące na przekazanie zadeklarowanych przez podatników kwot podatku.

Jeżeli rozliczenie w zeznaniu podatkowym dokonane zostało przez podatnika w sposób prawidłowy, wniosek o przekazanie 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego nie ma wpływu na wysokość zwracanej nadpłaty. Tylko w sytuacji, gdy po przekazaniu 1% na rzecz organizacji pożytku publicznego obniżeniu ulegnie podatek należny (np. w wyniku korekty albo decyzji organu podatkowego), zwracana nadpłata zostanie pomniejszona o kwotę stanowiącą nadwyżkę ponad kwotę już przekazaną, a możliwą do przekazania po obniżeniu podatku należnego. Wynika to bezpośrednio z uregulowań przewidzianych w art. 77c ustawy - Ordynacja podatkowa.

Reasumując: jeśli na gruncie analizowanej sprawy przedmiotowe korekty zeznań podatkowych zostaną złożone po terminie wynikającym z art. 45c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie będą skutkowały zmianą kwot już przekazanych danej organizacji pożytku publicznego. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokona stosownych weryfikacji rzeczonych kwot na ww. zasadach.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, w odniesieniu do przywołanego przez Wnioskodawczynię rozstrzygnięcia organu podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Końcowo informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowaną i stanowiskiem Zainteresowanej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.