ILPB2/415-878/13-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu do Biura KIP w (...) 9 września 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 3 grudnia 2013 r. nr ILPB2/415-878/13-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 3 grudnia 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 6 grudnia 2013 r.), zaś w dniu 16 grudnia 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 12 grudnia 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 8 marca 2013 r. stwierdzono, że H. i Letosław nabyli nieodpłatnie nieruchomość oznaczoną jako działka nr 151 o pow. 0,28 ha oraz nieruchomości o numerach: 182 i pow. 1,0161 ha; 356 i pow. 0,2263 ha; 41 i pow. 0,7996 ha; 454 i pow. 0,1674 ha; 77 i pow. 0,4759 ha; 91/2 i pow. 0,0002 ha, 91/3 o pow. 0,0032 ha.

Działki nr: 182, 41, 77, 79 - to grunty orne, zaś działki nr: 356 i 454 stanowią lasy i grunty leśne. Z kolei działki nr: 91/2 i 91/3 - to użytki rolne zabudowane.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 31 stycznia 2011 r. stwierdzono, że spadkobiercami po L., zmarłym dnia 23 kwietnia 1997 r., są: J., J. oraz M.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 15 lutego 2012 r. orzeczono, że spadkobiercami po zmarłym w dniu 6 maja 1975 r. są: Z i E.

Spadkobiercy L. i H. chcą sprzedać odziedziczone nieruchomości.

H., tj. ojciec Wnioskodawcy zmarł w dniu 6 maja 1975 r., w związku z tym Zainteresowany nabył spadek.

A. - który wraz z H. był współwłaścicielem opisanych powyżej działek - zmarł dnia 23 kwietnia 1997 r.

Nieruchomości nabyte w drodze spadkobrania nie wejdą w skład gospodarstwa rolnego. Wszyscy spadkobiercy zarówno po zmarłym H., jak i po L., mieszkają w mieście i nikt ze spadkobierców nie prowadzi gospodarstwa rolnego.

Współwłaściciele planują sprzedać nabyte nieruchomości jako grunty rolne, grunty leśne, lasy oraz użytki rolne zabudowane, czyli w stanie w jakim je odziedziczyli. Żaden ze współwłaścicieli nie planuje na potrzeby sprzedaży przekształcania nieruchomości na działki budowlane. Zainteresowany nie jest wstanie powiedzieć, co z nabytymi gruntami zrobi kolejny właściciel, tj. czy pozostawi je jako grunty rolne, czy przekształci np. na działki budowlane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Od jakiej daty należy liczyć pięcioletni termin, po którym spadkobierca może sprzedać nieruchomość bez obowiązku zapłaty podatku.

2. Czy termin ten należy liczyć:

3. Jak należy liczyć podatek, który mieliby zapłacić spadkobiercy w przypadku sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawcy pięcioletni termin, po którym można sprzedać nieruchomości bez obowiązku zapłaty podatku w niniejszym przypadku należy liczyć od otwarcia spadków, tj. od daty śmierci każdego spadkodawcy. Pięć lat należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Zatem dla spadkodawców po L. pięcioletni okres, po którym mogliby sprzedać swój udział w nieruchomościach rozpoczął się 1 stycznia 2003 r. (pięć lat minęło z upływem 23 kwietnia 2002 r., zaś rok podatkowy kończy się 31 grudnia 2002 r.). Z kolei spadkobiercy po Panu H. mogą sprzedać swój udział w nieruchomościach bez konieczności zapłaty podatku od tej czynności począwszy od dnia 1 stycznia 1981 r. (pięć lat od otwarcia spadku mija z upływem dnia 6 maja 1980 r., a rok podatkowy w tym przypadku kończy się z dniem 31 grudnia 1980 r.). Zatem na dzień złożenia wniosku spadkobiercy po współwłaścicielach opisanych powyżej ziem mogą dokonać ich sprzedaży bez uiszczania podatku od tej czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy faktycznym nabyciem spadku, jak to stwierdzają przepisy Kodeksu cywilnego, jest data śmierci spadkodawcy, a nie data wydania, czy też uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wskazać należy, że "nabycie spadku" jest zdarzeniem prawnym, które dochodzi do skutku z momentem otwarcia spadku (otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy).

Zdaniem Zainteresowanego, jeżeli w ocenie organu nie upłynął jeszcze pięcioletni okres od nabycia nieruchomości, podatek od sprzedaży odziedziczonych nieruchomości należy liczyć na podstawie przepisów obowiązujących na dzień podpisania umowy sprzedaży, który obecnie wynosi 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że Zainteresowany nabył w drodze spadkobrania po ojcu zmarłym dnia 6 maja 1975 r. prawo we współwłasności nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia przez Wnioskodawcę prawa we współwłasności nieruchomości jest data śmierci spadkodawcy, tj. w realiach badanej sprawy 1975 r.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że planowana sprzedaż prawa we współwłasności nieruchomości nabytego w drodze spadkobrania po ojcu zmarłym w 1975 r. - nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w tym przepisie.

Zgodzić należy się z twierdzeniem Zainteresowanego, że ww. termin należy liczyć od daty otwarcia spadku, tj. od daty śmierci spadkodawcy.

W konsekwencji uznania stanowiska Zainteresowanego w odniesieniu do pytań pierwszego i drugiego za prawidłowe odpowiedź na pytanie trzecie stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z uwagi na fakt, że w treści wniosku odniesiono się do kwestii prawno-podatkowych związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości nabytych w spadku przez jednego ze spadkobierców, tj. Zainteresowanego, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych spadkobierców, którzy rozważają dokonanie sprzedaży nieruchomości.

Pozostali spadkobiercy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.