ILPB2/415-878/11-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 15 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu 20 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2011 r. Pani złożyła do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania. Pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. nr PP II/II-1/412-210/11 BA/171058/2011 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie art. 170 § 1, art. 14b § 1 i § 6 w związku z § 2 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, przekazał wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 oraz 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 9 września 2011 r., nr ILPB2/415 -878/11-3/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 9 września 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 13 września 2011 r.), zaś w dniu 20 września 2011 r. (data nadania: 16 września 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2010 r. w związku z budową sieci kanalizacyjnej Gmina zażądała od mieszkańców, w tym Wnioskodawczyni "darowizny" w wysokości 1850 zł na realizację przedmiotowej inwestycji. Jak Zainteresowana wskazuje nie mogła nie wpłacić ww. kwoty, choć w ich sytuacji było to bardzo trudne, ponieważ tylko mąż Wnioskodawczyni pracuje, a Ona jest na emeryturze i ma orzeczenie o znacznej niepełnosprawności (na leki miesięcznie wydaje około 500 zł i oprócz zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 153 zł nie korzysta z żadnej pomocy państwa). W związku z dokonaną wpłatą Wnioskodawczyni liczyła, że zwróci im się chociaż 18% z rozliczenia PIT. Stąd też za 2010 r. Wnioskodawczyni rozliczyła wspólnie z mężem PIT-37. Jednakże w maju 2011 r. Zainteresowana została telefonicznie wezwana przez pracownika urzędu skarbowego do dokonania korekty złożonego zeznania. Urzędnik poinformował Wnioskodawczynię, że przekazana darowizna nie podlega odliczeniu od podatku. W związku z powyższym Zainteresowana - pomimo, że miała duże wątpliwości - dokonała korekty złożonego zeznania. Ponadto w związku z faktem, że Wnioskodawczyni posługuje się słowem "darowizna" i nie wyjaśnia jego treści, pomimo przedstawionego poniżej pytania, zwraca się Ona również z prośbą o interpretację załączonej do wniosku kserokopii "Umowy Darowizny kwoty pieniężnej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy "umowa darowizny" na rzecz budowy kanalizacji podlega odliczeniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie faktów oraz broszury informacyjnej do PIT/O "umowa" (darowizna) po spłaceniu jej w całości, podlega odliczeniu od podatku, ponieważ urząd gminy nie jest podmiotem wytwarzającym produkty. Ponadto, "umowa" dotyczy wyłącznie nitki kanalizacji przez długość drogi, która zostanie już jako infrastruktura techniczna gminy. Pozostałe koszty budowy na własnej posesji właściciel ponosi sam i nie odlicza ich. Ponadto, z lektury ww. broszury wynika, że zgodnie z art. 4 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. odlicza się darowiznę na działalność wspomagającą rozwój społeczności lokalnej oraz na rzecz ekologii, a wiadomo, że infrastruktura, na którą Wnioskodawczyni z mężem wpłacili pieniądze pozostanie już własnością gminy, czyli mieszkańców gminy. Analizowany temat dotyczy ekologii. Takie jest zdanie Wnioskodawczyni. Inna sprawa - jak zauważa Wnioskodawczyni - gmina nie jest organizacją, ani też podmiotem wytwarzającym produkty w celu osiągnięcia zysku. Mówi o tym ten sam artykuł. W konsekwencji, Zainteresowana uważa, że powinna mieć prawo do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie wyjaśnić należy, że w myśl postanowień art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez przepisy prawa podatkowego należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast według art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez ustawy podatkowe należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Powyższe oznacza, że przedmiotem postępowania interpretacyjnego regulowanego postanowieniami art. 14b § 1 i następnych Rozdziału 1a - Interpretacje przepisów prawa podatkowego Ordynacji podatkowej, nie może być kwalifikacja prawna dokonanej czynności prawnej - "Umowy Darowizny kwoty pieniężnej", tylko określenie skutków podatkowych konkretnej (wskazanej we wniosku) czynności prawnej.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie odpowiedź na przedstawione we wniosku pytanie: "Czy "umowa darowizny" na rzecz budowy kanalizacji podlega odliczeniu od podatku dochodowego od osób fizycznych..." i jedynie w przedmiocie wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, tutejszy Organ podatkowy nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy opisana we wniosku wpłata środków pieniężnych na rzecz gminy wypełnia ustawowe znamiona umowy darowizny, tylko przyjął za Wnioskodawczynią, że jest to darowizna.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wyjaśnić należy co następuje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e-w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Z treści ww. przepisu wynika, iż aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, darowizna musi spełniać jednocześnie następujące warunki:

* być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,

* obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych.

Artykuł 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.) zawiera katalog zadań publicznych, tj. zawiera 33 cele pożytku publicznego.

Przy czym niezbędnym do zachowania warunkiem uprawniającym do skorzystania z odliczenia od dochodu przekazanej darowizny są wymogi co do statusu beneficjenta, a mianowicie organizacji, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacjami pozarządowymi są:

Natomiast z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego wynika, iż działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. 157, poz. 1240 z późn. zm.) sektor finansów publicznych tworzą jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki. Z kolei zgodnie z art. 164 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483), podstawową jednostką samorządu terytorialnego jest gmina.

Z powyższego wynika więc, iż gmina jako jednostka sektora finansów publicznych, nie jest organizacją pozarządową.

W konsekwencji, przekazana przez Wnioskodawczynię na rzecz gminy darowizna na budowę sieci kanalizacyjnej nie jest darowizną spełniającą wymogi określone w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem gmina jako jednostka obdarowana nie jest organizacją określoną w art. 3 ust. 2 i ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Zatem dokonana darowizna na rzecz gminy nie podlega odliczeniu na zasadach określonych w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Zainteresowaną i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.