ILPB2/415-863/14-5/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 13 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanych świadczeń z Holandii jest:

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2.

W dniu 13 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanych świadczeń z Holandii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 16 stycznia 2002 r. Wnioskodawca podjął pracę w holenderskiej firmie transportu ciężarowego. Firma ta świadczy swoje usługi na terenie całej Europy z pominięciem ściany wschodniej kontynentu. Wnioskodawca jest w dalszym ciągu zatrudniony w tym zakładzie pracy, na stanowisku mechanika i ma zamiar pracować do chwili uzyskania praw emerytalnych.

W dniu 2 kwietnia 2010 r. Zainteresowany ukończył 60 lat. Od tej chwili, w myśl holenderskiego prawa pracowniczego, zgodnie z tabelami holenderskiego Kodeksu Pracy, przysługuje mu świadczenie przewidziane dla pracowników branży transportowej w wysokości brutto 132,25 Euro miesięcznie. Takie świadczenie otrzymuje. Wypłaca je Towarzystwo Ubezpieczeniowe, w którym gromadzone są składki emerytalne Wnioskodawcy.

Jest to świadczenie opodatkowane i wypłacane w kwocie netto. Po zakończeniu roku kalendarzowego Wnioskodawca otrzymuje rozliczenie kwot: brutto, netto, naliczonego i potrąconego podatku. W dalszej kolejności, otrzymane rozliczenie (jedno z firmy macierzystej, drugi z Towarzystwa Ubezpieczeniowego) ujmuje w rocznym PIT-36 i rozlicza się z Urzędem Skarbowym zgodnie z polskim prawem podatkowym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał następujące dane:

* miejsce jego zamieszkania - Polska,

* tymczasowy pobyt - Niemcy (tuż przy granicy niemiecko-holenderskiej),

* miejsce wykonywanej pracy - Holandia,

* wypłaty wynagrodzenia dokonuje firma holenderska,

* przeciętny pobyt za granicą - 345 dni w roku,

* w Polsce Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów,

* Wnioskodawca nie korzysta z preferencyjnych rozliczeń podatkowych.

Polski bank prowadzący konto osobiste Wnioskodawcy, ponownie opodatkowuje świadczenie przewidziane holenderskim Kodeksem Pracy i pobiera prowizje za swoje czynności. Otrzymywane co miesiąc świadczenie pieniężne z Holandii stanowi wypłatę środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym o charakterze branżowym (branża transportowa), które stanowią II filar holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych.

Podobnie jak w polskich przepisach dotyczących pracowniczych programów emerytalnych, wypłata zgromadzonych środków w holenderskim PPE może następować w okresach miesięcznych, poczynając od ukończenia przez oszczędzającego 60 roku życia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, wynikające z uzupełnienia wniosku.

1. Czy przychód uzyskiwany z wypłat środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, prowadzony przez branżowy pracowniczy program emerytalny pracowników transportu Holandii - podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy polski bank prowadzący rachunek bankowy, na który wpływają co miesiąc środki z pracowniczego programu emerytalnego w Holandii, tytułem wypłaty zgromadzonych w nim środków, zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych - ma prawo jako płatnik pobierać od tych kwot zaliczki na podatek dochodowy przekazywać je do urzędu skarbowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 18 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą a Polską Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym lub aktualnym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. konwencji dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 58 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 33 ww. ustawy) w tym również Królestwa Holandii. Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. 116, poz. 1207 z późn. zm.) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

W przedmiotowej sprawie wypłata środków następuje w okresach miesięcznych na wniosek uczestnika, po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat.

Biorąc powyższe pod rozwagę, w sytuacji gdy świadczenia są otrzymywane przez Wnioskodawcę - jako uczestnika pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych, obowiązujące w Holandii, podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej sytuacji, polski bank do którego wpływa świadczenie, a który spełnia rolę płatnika w stosunku do tego świadczenia nie ma prawa pobierać od wypłacanego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jednakże w myśl art. 18 ust. 5 ww. konwencji, wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

W świetle powyższego, dochody uzyskane z tytułu świadczeń wypłacanych z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód "może podlegać" opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W myśl zasady powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58a ww. ustawy, na który Wnioskodawca powołał się w pytaniu nr 1, wolne od podatku dochodowego są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z:

#8722; z tym że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość.

Powyższe zwolnienie nie ma zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy. Świadczenie uzyskiwane bowiem przez Zainteresowanego korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 33 ww. ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 710) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie "wypłata" dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym płatnik w Polsce nie powinien pobierać od ww. świadczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednakże w związku z tym, że w pytaniu nr 1 Wnioskodawca powołał się na art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast we własnym stanowisku na art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a ww. ustawy, a nie na art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b (choć przywołał treść art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ww. ustawy), jego stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.