ILPB2/415-824/14-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z 20 lipca 2014 r. (data wpływu 23 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 21 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 17 października 2014 r. nr ILPB2/415-824/14-2/ES, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 października 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 20 października 2014 r.), natomiast w dniu 27 października 2014 r. (data nadania 22 października 2014 r.), do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotowa sprawa dotyczy opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości uzyskanej na podstawie decyzji Wojewody z dnia 28 czerwca 2012 r. stwierdzającej, że nieruchomość stanowiąca działkę nr 167/13, na której został położony zespół pałacowo-parkowy w G., zapisana w księdze wieczystej, nie podlegała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o reformie rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13).

Zainteresowana planuje dokonać zbycia wyżej opisanej nieruchomości w ciągu 5 lat od uzyskania decyzji, tj. 28 czerwca 2012 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wyjaśniła, że w chwili wywłaszczenia nie była właścicielem nieruchomości. Właścicielami byli przodkowie, po których Zainteresowana odziedziczyła nieruchomość, tj. dziadek, którego spadkobiercą był jego syn a ojciec Zainteresowanej, po którym dziedziczyła matka Wnioskodawczyni, rodzeństwo i Ona. Natomiast po matce spadkobiercami była Zainteresowana i rodzeństwo.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że w decyzji z dnia 28 czerwca 2012 r., Wojewoda orzekł że: Decyzja ta wywołała skutki ex tunc, a więc sporna nieruchomość nigdy nie stała się własnością Skarbu Państwa i dysponowanie nią stanowiło rażące naruszenie prawa.

Jednocześnie Wnioskodawczyni podała daty nabycia spadku wskazując, że daty śmierci rodziców, tj. ojciec zmarł - 1 października XXX r., matka zmarła - 22 października XXX r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawczynię nieruchomości na podstawie Decyzji Wojewody z 28 czerwca 2012 r., a następnie zbyciem tej nieruchomości powstanie przychód, a następnie dochód opodatkowany aktualną stawką podatkową przewidzianą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też przychód będzie zwolniony z opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na orzeczenie o niepodleganiu nieruchomości pod dekret o reformie rolnej, decyzja Wojewody miała charakter jedynie deklaratoryjny ze skutkami ex tunc. Wobec powyższego zbycie tej nieruchomości nie powoduje powstania przychodu u zbywcy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie to stanowi źródło przychodu.

Skoro decyzja o przejęciu nieruchomości na podstawie dekretu o reformie rolnej była wadliwa, a decyzja o zwrocie ma znaczenie jedynie deklaratoryjne ex tunc, wówczas nie można mówić o nabyciu z dniem wydania decyzji Wojewody z dnia 28 czerwca 2012 r.

Wskazać należy, że przejęcie nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa nastąpiło w wyniku aktu bezprawnego, a więc prawo własności powinno nadal trwać przy wnioskodawcy, który z tego tytułu nie może ponosić negatywnych konsekwencji podatkowych.

Z powyższego wynika więc, że zajecie przez Skarb Państwa przedmiotowej nieruchomości nie skutkowało utratą prawa własności przez prawowitego właściciela.

Odnosząc się do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawczyni uzyskana kwota ze zbycia części lub całości nieruchomości nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wynika to z faktu, że zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia. W związku z powyższym, kwota uzyskana przez Wnioskodawczynię z tytułu sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że w spadku (po ojcu zmarłym w 1971 r. i matce zmarłej w 1990 r.) Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości. Zainteresowana planuje dokonać zbycia wyżej opisanej nieruchomości.

Dla rozpatrzenia przedmiotowej sprawy istotna jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne jest więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w prawie własności nieruchomości, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobierców byłych właścicieli stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzygnięciu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia, czy też utraty prawa własności.

W sytuacji, gdy dochodzi do zwrotu bezprawnie zajętej nieruchomości spadkobiercom osób, którym tę nieruchomość odebrano, wówczas prawo do zwrotu znajduje swe źródło w nabyciu spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Artykuł 924 tej ustawy stanowi, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast zgodnie z jego art. 925, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Mając na uwadze ww. regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro spadek, stanowiący ogół majątkowych praw i obowiązków zmarłego (art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego) otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i według tej daty spadkobierca nabywa spadek, za dzień nabycia rzeczy lub praw w drodze spadku należy rozumieć dzień jego otwarcia.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, że w opisanym zdarzeniu przeszłym z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma stwierdzenie w decyzji administracyjnej o niezgodnym z prawem wywłaszczeniu byłego właściciela z nieruchomości.

Skoro przejęcie przedmiotowej nieruchomości przez Skarb Państwa było aktem nie znajdującym podstaw w obowiązującym prawie, tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków bezprawnego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobierców.

Zatem, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości należy więc uznać moment nabycia spadku, a więc daty śmierci poszczególnych spadkodawców.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe, a także obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że w związku z nabyciem przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości, w spadku po zmarłych rodzicach, a następnie jego sprzedaży nie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym, ponieważ zbycie tej nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem na Zainteresowanej nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży rzeczonej nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.