ILPB2/415-824/09-4/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 24 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 21 października 2009 r. nr ILPB2/415-824/09-2/WM, na podstawie art. 169 § 1 ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 21 października 2009 r. (skutecznie doręczono 26 października 2009 r.), zaś w dniu 2 listopada 2009 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 27 października 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład pracy dopłaca pracownikom z ZFŚS do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 w formie kolonii, obozów, zielonych szkół.

Pracownicy, aby skorzystać z dofinansowania spełniają określone warunki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Który z dokumentów jest odpowiedni i wystarczający, aby uznać podmiot za posiadający zgodę na "działalność w tym zakresie" i czy uznać pracownikowi dopłatę do zorganizowanego wypoczynku dziecka do lat 18 jako wolną od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdy pracownik dysponuje tylko jednym z ww. dokumentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej, jaki dowód powinien przedstawić pracownik, który poniósł wydatek z tytułu wypoczynku dziecka do lat 18, aby skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W opinii Zainteresowanego, biorąc pod uwagę dokumenty, które pracownik kompletuje starając się o dofinansowanie z ZFŚS do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, dofinansowanie nie stanowi podstawy podatku dochodowego od osób fizycznych, a przedstawione wcześniej dokumenty pozwalają na uznanie podmiotu za uprawniony do prowadzenia działalności w zakresie zorganizowanego wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów są m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 1 powyższej ustawy za przychody m.in. ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z funduszu socjalnego podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z powyższego przepisu wynika, że do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne jest m.in. spełnienie przesłanki, iż wypoczynek musi być zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np.: biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in.:

* podmioty prowadzące działalność agroturystyczną - polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,

* szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, o których mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.). Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego, zwanych "placówkami wypoczynku" (np. kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście),

* kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) diecezje i parafie jako terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła są osobami prawnymi. Ww. jednostki mogą być również organizatorami wypoczynku zorganizowanego - zgodnie z treścią art. 39 pkt 6 ww. ustawy, który stanowi iż działalność charytatywno - opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie.

Istotne znaczenie ma zatem formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z wypoczynkiem.

Przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego z wyjątkiem takich form wypoczynku jak: wczasy "pod gruszą", pobyt u rodziny oraz wypoczynek organizowany "na własna rękę" przez rodziców (pracowników).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy, stwierdzić należy, iż zakład pracy zobligowany jest do zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku jedynie wtedy, gdy wydatek został rzeczywiście poniesiony i odpowiednio udokumentowany.

Wskazać należy, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej, jaki dowód powinien przedstawić pracownik, który poniósł wydatek z tytułu wypoczynku dziecka do lat 18. Zatem, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku należałoby przyjąć, iż ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są dowody wpłaty. Pojęcie dowód wpłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Z dowodu wpłaty powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał, tj. imię i nazwisko, z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie, kwotę poniesionego wydatku oraz podpis osoby która wystawiała ten dokument.

Ponadto pracownik ubiegający się o dofinansowanie z zakładowego funduszu socjalnego zobowiązany jest do dostarczenia odpowiedniego dokumentu, z którego wynikałoby, że organizator wypoczynku prowadzi działalność w tym zakresie.

Z analizy opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że zakład pracy dopłaca pracownikom do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 w formie kolonii, obozów i "zielonych szkół". Ww. dopłaty wypłacane są z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Pracownicy przedkładają m.in. dokumenty potwierdzające wysokość poniesionych kosztów oraz zorganizowaną formę wypoczynku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż dopłaty z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie kolonii, obozów i "zielonych szkół" - wolne są od podatku dochodowego. Należy bowiem zauważyć, iż w analizowanej sprawie spełnione są wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż ww. ustawa nie precyzuje, w jaki sposób udokumentować fakt poniesienia wydatków w związku z wypoczynkiem dzieci i młodzieży do lat 18. Należy bowiem zauważyć, iż ustawa wskazuje ogólnie, jakie warunki muszą być spełnione, żeby można było zastosować przedmiotowe zwolnienie. Natomiast kwestie dotyczące udokumentowania poniesionych wydatków stanowią domenę postępowania podatkowego (dowodowego), które nie znajduje zastosowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.