ILPB2/415-815/09-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 19 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem i montażem pieca gazowego,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem i montażem solarów słonecznych.

W dniu 19 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazuje, iż wraz z żoną mieszka w domu jednorodzinnym, który jest Ich własnością. Oboje posiadają oznaczoną grupę inwalidztwa w stopniu umiarkowanym. Ponadto, żona po złamaniu szyjki kości udowej miała w br. czasowe orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy.

Zainteresowany podaje, iż dojeżdża do pracy do miejscowości oddalonej o 30 km i wraca do domu stosunkowo późno, więc żona przez cały dzień jest sama.

Wnioskodawca wskazuje, iż z uwagi na duże trudności z obsługą znajdującego się w piwnicy pieca węglowego do centralnego ogrzewania, zamierza wymienić go na piec gazowy. Równocześnie Zainteresowany nosi się z zamiarem montażu solarów słonecznych do ogrzewania ciepłej wody. Urządzenia te będą ze sobą zsynchronizowane i sterowane stosowną automatyką. Sprzedawane są przez firmę w pakiecie. Zainteresowany podaje, iż łączny koszt kupna i montażu wyniesie ok. 20 tys. zł, samego pieca gazowego - 10 tys. zł.

Wnioskodawca wskazuje, iż rozlicza się wspólnie z małżonką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie mógł odliczyć koszty tej adaptacji w całości lub w części od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa ulga przysługuje małżonkom, gdyż art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, można odliczyć. Zainteresowany wyraża opinię, iż są to bowiem wydatki ułatwiające wykonywanie czynności życiowe osób niepełnosprawnych, którymi oboje małżonkowie są.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca przywołuje rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem i montażem pieca gazowego,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem i montażem solarów słonecznych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Przepisy zawarte w art. 26 ust. 7a-7g cyt. ustawy określają warunki oraz wydatki, których poniesienie przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne uprawniają do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy, stanowi że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

Powyższy przepis enumeratywnie wymienia wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegające odliczeniu od dochodu. Katalog tych wydatków jest katalogiem zamkniętym, wobec czego nie może być traktowany rozszerzająco.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14. (art. 26 ust. 7c ustawy).

Stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Przepis art. 26 ust. 7a ustawy nie określa szczegółowo jakie wydatki podlegają odliczeniu. Literalne brzmienie "adaptacja" oznacza przystosowanie do innego użytku, przeróbkę dla nadania innego charakteru (Słownik Języka Polskiego, Tom I pod redakcją prof. dra Mieczysława Szymczaka, W-wa 1978). Adaptacja mieszkania lub budynku oznacza, zatem przeróbkę mającą nadać mu inny charakter, przystosować do innego użytku.

Natomiast wyposażenie mieszkania/budynku to nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zakres prac adaptacyjnych bądź prac związanych z wyposażeniem lokalu/budynku musi być przeprowadzony stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności podatnika i musi być związany z rodzajem niepełnosprawności. Przeprowadzone prace adaptacyjne mają ułatwiać osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym budynku lub lokalu mieszkalnym, a nie ogólnie zapewniać lepszy komfort mieszkania. Konstatując powyższe rozważania, stwierdzić należy, iż przez adaptacje należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania lub budynku mieszkalnego, które umożliwi lub ułatwi życie w nim osoby niepełnosprawnej, a nie jedynie poprawi standard zamieszkiwania, natomiast przez wyposażenie - nadanie mu walorów użytkowych.

Jak z powyższego wynika zakres i rodzaj robót związanych z adaptacją lub wyposażeniem mieszkania oraz budynku mieszkalnego uzależniony jest zatem od charakteru niepełnosprawności. Ma on ułatwić osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym mieszkaniu lub budynku mieszkalnym, i jednocześnie ma być związany z rodzajem niepełnosprawności danego podatnika. W katalogu wyliczeń ujętym w art. 26 ust. 7a ww. ustawy spotyka się przy wielu wydatkach na cele rehabilitacyjne zastrzeżenia, co do możliwości ich poniesienia m.in. w następujący sposób: stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, niezbędny w rehabilitacji, ułatwiający wykonywanie czynności życiowych, indywidualny charakter.

Wskazane przykłady świadczą o tym, że konkretny wydatek przeznaczony na cele rehabilitacyjne musi z reguły wyróżniać się pewną cechą charakterystyczną.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, z uwagi na trudności wynikające z obsługi dotychczas używanego pieca zamierza wymienić go na piec gazowy. Ponadto, do ogrzewania ciepłej wody byłyby zamontowane solary słoneczne. Zainteresowany wskazuje, iż ww. urządzenia będą ze sobą zsynchronizowane i sterowane stosowną automatyką. Nadmienić należy, że zarówno Wnioskodawca, jak i Jego małżonką są osobami niepełnosprawnymi.

Reasumując, stwierdzić należy, iż jeżeli zakup i montaż pieca gazowego stanowi wydatek ułatwiający wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności - Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia przedmiotowych wydatków w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, o ile spełnione zostaną pozostałe warunki, o których mowa wyżej.

Natomiast, w odniesieniu do wydatków poniesionych w związku z zakupem i montażem solarów słonecznych, stwierdzić należy, iż nie są one przeznaczone wyłącznie dla osób niepełnosprawnych w celu zaspokojenia ich potrzeb. Stanowią bowiem standardowe rzeczy i urządzenia występujące w powszechnej sprzedaży. Są rzeczami i urządzeniami powszechnego użytku, przeznaczonymi do korzystania przez nieokreślony krąg osób. Są to wydatki modernizujące budynek mieszkalny i zwiększające jego użyteczność. Dlatego też brak jest podstaw do zaliczenia wydatku dotyczącego solarów słonecznych do wydatków związanych bezpośrednio z niepełnosprawnością, a wiec w konsekwencji - do skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi rehabilitacyjnej z tego tytułu.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, należy stwierdzić, iż wydane zostało w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.