ILPB2/415-785/08-2/ES - Czy od wynagrodzeń oddelegowanych pracowników na okres od 1 października 2008 r. do 30 września 2009 r. Wnioskodawca powinien obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od chwili wyjazdu do momentu przekroczenia 183 dni pobytu w Niemczech?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 10 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres pracy w Niemczech przez płatnika mającego siedzibę w Polsce w związku z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec - jest nieprawidłowe w odniesieniu do pytania Nr 1 i pytania Nr 2.

W dniu 10 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres pracy w Niemczech przez płatnika mającego siedzibę w Polsce w związku z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z siedzibą w Polsce będąca Wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie zawarła umowę o świadczenie usług w zakresie obsługi maszyn oraz doradztwa w obsłudze maszyn z firmą posiadającą siedzibę w Niemczech.

Usługi są wykonywane na terytorium Niemiec w okresie od 1 października 2008 r. do 30 września 2009 r.

W celu wykonania powyższych usług Spółka oddelegowała do pracy w Niemczech swoich pracowników.

Strony umowy potwierdziły, że w okresie oddelegowania, tj. od dnia 1 października 2008 r. do 30 września 2008 r. oddelegowani pracownicy są nadal zatrudnieni w Spółce oraz wynagrodzenia dla oddelegowanych pracowników wypłacane będą przez Spółkę za cały okres pobytu w Niemczech.

Oddelegowani pracownicy podpisali aneksy do umów o pracę, w których wskazano w podanym wyżej okresie jako miejsce wykonywania pracy -siedzibę firmy niemieckiej.

Firma Spółka jako płatnik oblicza i pobiera miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych oddelegowanym pracownikom wynagrodzeń.

Ww. Spółka zmierza zaprzestać obliczania i poboru tych zaliczek, jeśli pobyt pracowników przekroczy 183 dni licząc od dnia oddelegowania, tj. 1 październik 2008 r.

Nastąpi to nie wcześniej niż w kwietniu 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania Nr 1 - skoro wypłaca wynagrodzenia oddelegowanym pracownikom jako pracodawca mający siedzibę w Polsce to stosownie do art. 15 umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec do momentu pobytu pracowników w Niemczech nieprzekraczającego 183 dni licząc od dnia oddelegowania, tj. od dnia 1 października 2008 r. powinien obliczać i potrącać podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń.

Natomiast w odniesieniu do zapytania Nr 2 Zainteresowany uważa, że jeśli pracownik będzie przebywał w Niemczech dłużej niż 183 dni licząc od dnia 1 października 2008 r. powinien On zaniechać obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń oddelegowanych pracowników na mocy art. 15 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące pytania Nr 1 i pytania Nr 2 w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm.) osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

Natomiast w myśl obowiązującego od 1 stycznia 2007 r. art. 32 ust. 6 ww. ustawy zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przepisu tego wynika, iż jeśli dochody wypłacane pracownikowi podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza Polską to Wnioskodawca nie pobiera od tych dochodów zaliczek.

Przede wszystkim należy zaznaczyć, iż uznanie czy dany dochód podlega opodatkowaniu poza Polską (a tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce) winno być ustalone na podstawie obowiązujących przepisów. Przepisami na podstawie których należy ten fakt ustalić jest odpowiednia umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy również wskazać, iż okolicznością o której mowa w art. 32 ust. 6 ww. ustawy nie jest fakt, że pracownik opodatkowuje bądź będzie opodatkowywał swoje dochody poza Polską, lecz to, że jego dochody podlegają (lub będą podlegać) opodatkowaniu poza Polską. W związku z tym nie jest istotne czy i jak pracownik albo Spółka wywiązują się z obowiązków nałożonych przepisami podatkowymi kraju oddelegowania, lecz istotne jest czy zgodnie z odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza Polską, a tym samym nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie w dniu 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 15 ust. 2 tej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

A więc Wnioskodawca może odstąpić od poboru podatku na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy spełnieniu wskazanych w tym przepisie przesłanek, czyli w przypadku jeśli wypłacane przez nią dochody podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza Polską.

Reasumując, Wnioskodawca może nie pobierać zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń pracowników już od pierwszego miesiąca ich oddelegowania, tj. od 1 października 2008 r. bowiem z umowy zawartej z każdym z nich (umowa zawarta na okres od 1 października 2008 r. do 30 września 2009 r.) wynika, że pobyt poza Polską w związku ze świadczeniem pracy przekroczy 183 dni (art. 15 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zw. z art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Interpretacja dotyczy:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.