ILPB2/415-776/09-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 29 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2005 Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny ze środków własnych. Od roku 2006 zamieszkiwała ten lokal wraz z przyszłym mężem wspólnie ponosząc nakłady na jego utrzymanie. 19 lipca 2008 r. Zainteresowana wstąpiła w związek małżeński - bez zawierania żadnych umów przedmałżeńskich. 26 maja 2009 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, aby wspólnie z mężem nabyć większe. Cena sprzedaży wyniosła 145 000,00. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym deklarację, że całą kwotę przeznaczy na cele mieszkaniowe. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęła kredyt w wysokości 58 000,00. Nowe mieszkanie zakupione zostało 3 lipca 2009 r. i kosztowało 160 000,00. Pozostałe środki przeznaczone zostały na koszty notarialne, przeprowadzkę, drobne remonty, elementy umeblowania, spłatę kredytów konsumpcyjnych. Podatek od czynności cywilnoprawnych pobrał notariusz. Pozostał podatek dochodowy. Według informacji uzyskanej w urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni powinna zapłacić 10% od kwoty 65 000,00, tj. różnicy pomiędzy ceną sprzedaży mieszkania, a połową wartości nabytego we wspólności małżeńskiej nowego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup mieszkania do wspólnoty małżeńskiej Wnioskodawczyni może w całości rozliczyć jako rozchodowanie środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania, będącego notarialnie Jej własnością, lecz utrzymywanego wspólnie wraz z partnerem, późniejszym mężem, którego sprzedaż odbyła się w trakcie trwania związku małżeńskiego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy prawa podatkowego powinny być interpretowane w zgodzie ze stanem faktycznym. Skoro jest dochód - jest również podatek. Cały dochód uzyskany ze sprzedaży mieszkania wszedł do majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz Jej męża i został wydatkowany na zakup nowego. Prawny stan własności nowego lokalu ma tu znaczenie drugorzędne. Mąż Zainteresowanej nie posiadał środków umożliwiających wyłożenie 50% wartości zakupionego mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny w 2005 r. do ustalenia skutków podatkowych zbycia tego lokalu należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) powołanej ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 28 ust. 2a ww. ustawy powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają w ramach ulgi odsetkowej na podstawie art. 26b (art. 21 ust. 2a).

Natomiast zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Natomiast art. 34 ww. ustawy stanowi, iż każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Powyższe przepisy ww. ustawy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasność łączną, co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

W związku z tym nie można powiedzieć, że Wnioskodawczyni może przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na nabycie tylko połowy nieruchomości, jeżeli nabycie to ma miejsce w czasie trwania wspólności małżeńskiej.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni spełniła cel określony w powołanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), przeznaczając środki pochodzące ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania na zakup nowego, także w sytuacji, gdy nowe mieszkanie zostało nabyte wspólnie z małżonkiem, w czasie trwania wspólności małżeńskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.