ILPB2/415-758/08-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu - 1 grudnia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2008 r. (data wpływu - 23 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia (dofinansowania) z funduszu socjalnego otrzymanego przez emeryta wojskowego - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia (dofinansowania) z funduszu socjalnego otrzymanego przez emeryta wojskowego.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 17 grudnia 2008 r. nr ILPB2/415-758/08-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Jednocześnie poinformowano, iż stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 grudnia 2008 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 grudnia 2008 r.), natomiast w dniu 23 grudnia 2008 r. (data nadania 22 grudnia 2008 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest emerytem wojskowym i korzysta z dofinansowania z funduszu socjalnego. W latach 2006-2007 Wojskowe Biuro Emerytalne obciążało Jego przychód 19% stawką podatkową z tego tytułu. W 2008 r., w związku z interpretacją Izby Skarbowej w Poznaniu, obciążenie to wyniosło 10%. Rozporządzenie, na mocy którego przyznawane są świadczenia socjalne dla emerytów wojskowych, obowiązuje od października 2005 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałą sytuacją, spowodowaną interpretacją Izby Skarbowej, Wnioskodawca może skorygować zeznanie podatkowe za lata 2006-2007 i odzyskać nadpłaconą różnicę pomiędzy 10% a 19% stawką podatkową.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 21 ust. 1 pkt 78 i art. 30 ust. 1 pkt 4 potrącenie w latach 2006 i 2007 19% stawki podatkowej było niezgodne z ustawą o podatku dochodowym i w związku z tym należy się Jemu zwrot różnicy nadpłaconego podatku. W ocenie Zainteresowanego, jako emeryt wojskowy w pełni wyczerpał warunki w cytowanych artykułach, a ponadto w podobnym przypadku została wydana interpretacja dla Wojskowego Biura Emerytalnego w XXX z korzystną 10% stawką podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela.

Stosownie do treści art. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie:

W myśl art. 27 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin, osobom pobierającym emeryturę, rentę inwalidzką lub rentę rodzinną przysługuje prawo do świadczeń socjalnych. Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 października 2005 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 216, poz. 1829) świadczeniobiorca może korzystać z następujących świadczeń socjalnych:

W rozumieniu § 2 pkt 3 powyższego rozporządzenia, określenie świadczeniobiorca oznacza osobę pobierającą emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną. Natomiast § 6 powołanego rozporządzenia stanowi, iż świadczenia socjalne przyznaje wojskowy organ emerytalny, który wypłaca świadczeniobiorcy świadczenia pieniężne z zaopatrzenia emerytalnego, na wniosek świadczeniobiorcy lub organizacji społecznej albo z urzędu na podstawie danych zawartych w aktach emerytalnych.

Pomimo, iż - zgodnie z cytowanymi przepisami - świadczenia socjalne przyznaje wojskowy organ emerytalny, które nie jest w znaczeniu ścisłym byłym zakładem pracy, to niewątpliwie istnieje związek otrzymanego świadczenia z faktem, że emeryt, rencista był uprzednio żołnierzem zawodowym, a więc otrzymane świadczenie nastąpiło w związku z łączącym go z poprzednim zakładem pracy stosunkiem służbowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

Z analizy treści cytowanego wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów mają szeroki zakres i nie odnoszą się wyłącznie do świadczeń, jakie emeryci i renciści otrzymują od swoich byłych pracodawców. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracą nakładczą i spółdzielczym stosunkiem pracy. Zastosowanie ww. przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest jedynie, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Obowiązek pobrania podatku ciąży na płatnikach na mocy art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawodawca wprowadził nowe brzmienie art. 42 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 4 cyt. ustawy, które mają zastosowanie do opodatkowania dochodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, osiągniętych od tego dnia. W myśl znowelizowanych przepisów art. 42 ust. 1 i 1a ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują pobrane kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, a w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać do właściwego urzędu skarbowego, roczne deklaracje według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Biorąc powyższe pod uwagę, wypłata świadczeń socjalnych dla osób pobierających emeryturę wojskową lub wojskową rentę inwalidzką oraz członków ich rodzin winna być opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym - w wysokości 10% należności.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego wskazuje, iż Wojskowe Biuro Emerytalne pobrało Wnioskodawcy od kwoty dofinansowania z funduszu socjalnego za lata 2006 i 2007 podatek w wysokości 19%. Natomiast w świetle podatkowych unormowań prawnych w tym zakresie ww. kwota podlega opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 75 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 ww. ustawy podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Artykuł 81 § 2 cyt. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa - po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Tak więc mając na uwadze unormowania prawne w tym zakresie oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku dochodowego w latach: 2006 i 2007, poprzez złożenie wniosków o stwierdzenie nadpłat oraz skorygowanych zeznań (deklaracji) wraz z dołączonymi pisemnymi uzasadnieniami przyczyn korekt za ww. lata.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.