ILPB2/415-753/08-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu - 27 listopada 2008 r.) uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2008 r. (data wpływu - 23 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty otrzymanej na zakup mieszkania - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty otrzymanej na zakup mieszkania.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. nr ILPB2/415-753/08-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Zatem organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska wnioskodawcy. Jest on związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Ponadto zwrócono uwagę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 15 grudnia 2008 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 17 grudnia 2008 r.), natomiast w dniu 23 grudnia 2008 r. (data nadania 22 grudnia 2008 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest lokatorem mieszkania położonego w X, którego właścicielem jest Spółka Akcyjna. W związku z rozbudową firmy i złym stanem technicznym budynku, który został zakwalifikowany do rozbiórki, firma postanowiła Zainteresowanemu przekazać kwotę 260 000 zł na zakup mieszkania. Ww. lokal musi On wraz z małżonką i dziećmi opuścić do dnia 28 lutego 2009 r. Firma powyższą kwotę przeleje na konto właściciela, od którego Zainteresowany będzie kupował mieszkanie, ale dopiero wówczas, kiedy okaże On umowę przedwstępną na zakup tego mieszkania.

Ponadto Zainteresowany poinformował, iż mieszkanie zakładowe o pow. 42,7 m ² zamieszkuje wraz z żoną i dwojgiem dzieci w charakterze najemcy. Z tytułu zamieszkiwania w nim wszelkie świadczenia uiszcza miejskiemu przedsiębiorstwu gospodarki mieszkaniowej. Kwota 260 000 zł pozwala Mu tylko na zakup mieszkania i stanowi rekompensatę za to mieszkanie, które jest przeznaczone do rozbiórki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku powyżej opisanej sprawy, kwota przekazana na zakup mieszkania podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, od kwoty, którą przekaże Mu zakład pracy na zakup mieszkania nie powinien płacić podatku, jeśli nie będzie to wliczone w Jego pobory. Uważa, że ten podatek powinien zapłacić zakład pracy. W ocenie Zainteresowanego podatek, który będzie musiał zapłacić w 2010 r. wynosi ponad 80 000 zł i nie jest go w stanie zapłacić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są "inne źródła". Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" wskazuje na to, iż katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, a wymienione źródła są jedynie przykładowym wyliczeniem najbardziej typowych przychodów z tego źródła.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Tak więc w katalogu przychodów z innych źródeł może się mieścić rekompensata pieniężna za opuszczenie lokalu najmowanego w budynku przeznaczonym do rozbiórki.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca otrzyma rekompensatę pieniężną w wysokości 260 000 zł od spółki na zakup lokalu mieszkalnego, w związku z koniecznością opuszczenia najmowanego lokalu zakładowego przeznaczonego do rozbiórki.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zwolnienia od podatku, kwoty rekompensaty otrzymanej przez Wnioskodawcę, zatem należy wykluczyć możliwość zwolnienia w tym zakresie.

Mając więc na uwadze powyższe, przedmiotowa kwota stanowi dla Zainteresowanego przysporzenie majątkowe, które należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując, z przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz podatkowych unormowań prawnych w tym zakresie wynika, że kwotę w wysokości 260 000 zł, którą otrzyma Wnioskodawca w 2009 r. na zakup mieszkania w związku z przysporzeniem majątku własnego, nie spełniającą przesłanek zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych należy doliczyć do pozostałych przychodów z tzw. "innych źródeł", podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej, uzyskanych w roku podatkowym 2009 i wykazać do opodatkowania w zeznaniu rocznym za 2009 r. złożonym w terminie do 30 kwietnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.