ILPB2/415-748/11-3/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia rejestru jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2,

* bezprzedmiotowe - w odniesieniu do pytania nr 3.

W dniu 15 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

* podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia rejestru,

* podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług polegających na udzielaniu pożyczek pod zastaw oraz dokumentowania zakupu złomu złota,

* podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku prowadzenia rejestru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu lombardu. W swojej działalności udziela pożyczek pod zastaw, tj. formą zabezpieczenia w takiej pożyczce jest zastaw. Role zastawu pełnią różne towary używane, np. sprzęt RTV, telefony komórkowe, wyroby jubilerskie, itp.

Po ustaleniu kwoty i terminu spłaty pożyczki klient i pracownik lombardu podpisują umowę, na której wyszczególnione są dane klienta, dokładna kwota pożyczki, forma zastawu oraz jego jak najdokładniejszy opis, wszystkie opłaty związane z pożyczką, oraz termin zwrotu pożyczki i dokładna kwota do wykupu zastawu przypadająca na dzień ustalony wspólnie z klientem. Po podpisaniu umowy klient otrzymuje oryginał umowy oraz ustaloną kwotę pożyczki, a jego zastaw jest deponowany w przechowalni lombardu. Wnioskodawca zobowiązuje się do przechowania przedmiotu zastawu w sposób należyty, tak aby w dniu wykupu zastawu powrócił on do klienta w stanie nienaruszonym. We wpisie do EDG przechowywanie towarów jest ujęte jako jeden z rodzajów działalności Wnioskodawcy.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu udzielonej pożyczki składa się z trzech elementów:

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie skupu złomu złota od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pierścionki, kolczyki. łańcuszki, itp.), które następnie jest przez Wnioskodawcę (lub podmiot trzeci za zlecenie Wnioskodawcy) przetapiane (m.in. przetwarzane na złoto inwestycyjne) i sprzedawane osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym. Wnioskodawca dokumentuje transakcje zakupu złota sporządzając - niejako w zastępstwie osoby, która sprzedaje złoto, a która nie prowadzi działalności gospodarczej więc nie wystawia rachunku - dokument potwierdzający transakcję, obejmujący następujące dane: datę transakcji, imię i nazwisko sprzedającego i jego adres zamieszkania, dane Wnioskodawcy, opis przedmiotu zakupu (próba i waga złota) oraz cenę nabycia. Taki dokument (rachunek) podpisuje osoba, która sprzedaje złoto oraz pracownik Wnioskodawcy.

Niezależnie od powyższego podatnik prowadzi również w formie elektronicznej rejestr transakcji skupu złota, w którym pod kolejnymi numerami wpisywane są wszystkie transakcje z danymi analogicznymi do danych zawartych na drukowanym rachunku.

Powyższe dokumenty stanowią następnie podstawę wpisów w księgach rachunkowych prowadzonych przez księgową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 2 i 3, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w odniesieniu do pytania nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług oraz pytań nr 2 i 3 w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, żaden przepis prawa podatkowego nie nakłada na Wnioskodawcę - prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie skupu złomu metali szlachetnych - obowiązku prowadzenia rejestru osób ten złom sprzedających, tj. rejestru danych osobowych osób, od których Wnioskodawca skupuje złom złota (imię, nazwisko, adres zamieszkania, PESEL, NIP, itp.).

Nie jest wymagane prowadzenie rejestrów osób dokonujących sprzedaży złomu metali szlachetnych dla potrzeb podatku dochodowego. W przypadku bowiem opodatkowania dochodów z powyższej działalności podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, podatnicy są obowiązani prowadzić, zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy.

W sytuacji zatem, gdy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nie wystawia Wnioskodawcy w związku ze sprzedażą złota żadnego rachunku ani faktury, to zgodnie z przepisami prawa podatkowego i ustawy o rachunkowości wystarczające będzie prowadzenie przez Wnioskodawcę rejestru transakcji zakupu złomu złota od ludności obejmującego jedynie następujące informacje: datę transakcji, opis przedmiotu zakupu (próba i waga złota) oraz cenę nabycia.

Wnioskodawca nie jest natomiast zobowiązany do dokumentowania każdej transakcji poprzez sporządzenie (drukowanie) pisemnego potwierdzenia transakcji (de facto pisemne potwierdzenie zawarcia umowy cywilnoprawnej) zawierającego dane osobowe osoby sprzedającej złoto, jej adres i podpis.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, skoro obowiązujące przepisy prawa nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku dokumentowania transakcji zakupu złomu złota dokumentem zawierającym dane osobowe sprzedającego oraz jego podpis, przeto wystarczające będzie prowadzenie wewnętrznego rejestru w formie elektronicznej, który obejmować będzie następujące dane: kolejne numery rejestru, datę transakcji zakupu złota, opis przedmiotu zakupu (próba i waga złota) oraz cenę nabycia. Taki rejestr (wykaz wszystkich transakcji) - prowadzony komputerowo - będzie drukowany raz w miesiącu i podpisany przez Wnioskodawcę. Wykaz ten stanowić będzie podstawę wpisów w księgach rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się za:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2,

* bezprzedmiotowe - w odniesieniu do pytania nr 3.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei, przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ustawy,

* być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie skupu złomu złota od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pierścionki, kolczyki. łańcuszki, itp.), które następnie jest przez Wnioskodawcę (lub podmiot trzeci za zlecenie Wnioskodawcy) przetapiane (m.in. przetwarzane na złoto inwestycyjne) i sprzedawane osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia dotycząca ewentualnego obowiązku prowadzenia rejestru (ewidencji) zakupu złomu złota, który obejmowałby dane osobowe osób od których Zainteresowany dokonuje zakupu złomu złota (ich imię, nazwisko, miejsce zamieszkania, numer PESEL, NIP, itp.).

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy (...).

Zatem, w przypadku opodatkowywania dochodu z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie skupu złomu złota, nie jest wymagane na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie rejestrów osób, od których podatnik nabywa złom metali szlachetnych.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

W związku z tym, odpowiedź na pytanie nr 3 stała się bezprzedmiotowa.

Należy jednak zastrzec, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W związku z tym działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie jest upoważniony do wydania interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej w zakresie ustawy o rachunkowości, a tym samym do stwierdzenia, czy wewnętrzny rejestr w formie elektronicznej, obejmujący następujące dane: kolejne numery rejestru, datę transakcji zakupu złota, opis przedmiotu zakupu (próba i waga złota) oraz cenę nabycia, może stanowić podstawę wpisów w księgach rachunkowych, czy też nie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.