ILPB2/415-74/07-4/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-74/07-4/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2007 r. (data wpływu 22 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie renty otrzymywanej z Niemiec oraz Ordynacji podatkowej w zakresie stwierdzenia nadpłaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie renty otrzymywanej z Niemiec oraz Ordynacji podatkowej w zakresie stwierdzenia nadpłaty.

Z uwagi na braki formalne Wnioskodawczyni została wezwana, pismem z dnia 2 października 2007 r. nr ILPB2/415-74/07-2/AJ do uzupełnienia złożonego wniosku. Wniosek został prawidłowo uzupełniony (data wpływu: 10 października 2007 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wdową stale zamieszkującą w Polsce i od 1 kwietnia 1969 r. pobiera świadczenie rentowe po mężu. Świadczenie to wypłacane jest z Niemieckiej Federalnej Instytucji Ubezpieczeń Rentowych Deutsche Rentenversicherung. Poprzednio wypłacane było z Krajowego Zakładu Ubezpieczeń Landesversicherungsanstalten. Mąż Wnioskodawczyni był górnikiem, otrzymywał rentę dożywotnio. W marcu 196X r. Mąż Wnioskodawczyni zmarł z powodu zawansowanej pylicy. Następnie Wnioskodawczyni zaskarżyła instytucję płacącą jej rentę o odszkodowanie pyliczne. W 197X r. przyznano Wnioskodawczyni dodatek w wysokości 40% do wypłacanej już renty. Drugie świadczenie jest również wypłacane przez Deutsche Rentenversicherung.

Świadczenia - renty socjalne wypłacane z Niemiec oznaczone są następującymi numerami:

* 800...... - w wysokości 782,57 EUR,

* 827...... - w wysokości 875,34 EUR.

Wnioskodawczyni nie osiąga żadnych dochodów z polskich instytucji. Jedynym dochodem jest świadczenie niemieckie otrzymywane z Deutsche Rentenversicherung.

Wnioskodawczyni za 2006 r. i lata poprzednie składała zeznanie podatkowe PIT-36 w Urzędzie Skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wypłacane świadczenia podlegają opodatkowaniu w Polsce.

2.

Jeżeli ww. świadczenia nie podlegają opodatkowaniu, to w jaki sposób i za jaki okres podatkowy Wnioskodawczyni może zwrócić się o zwrot nadpłaconego podatku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, renta socjalna wypłacana przez Deutsche Rentenversicherung zgodnie z art. 18 ust. 2 polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 9 października 2006 r. Nr DD/PB6/033-01042-1549/06/HM/IK wyjaśniło, iż renta socjalna wypłacana przez Deutsche Rentenversicherung, zgodnie z art. 18 ust. 2 polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Wnioskodawczyni uważa, że na podstawie art. 72 i art. 75 Ordynacji podatkowej powinna złożyć do Urzędu Skarbowego w Kościanie wniosek o stwierdzenie nadpłaty z tytułu niesłusznie pobranego podatku dochodowego od wypłacanej przez Deutsche Rentenversicherung renty socjalnej. Kwoty podatku powinny zostać zwrócone wraz zaliczkami pobranymi przez Bank. Jednocześnie Wnioskodawczyni uważa, że powinna złożyć do Urzędu Skarbowego wniosek o wydanie decyzji o zaniechaniu poboru podatku na następne okresy rozliczeniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasadą polskiego prawa podatkowego wyrażoną w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jest nieograniczony obowiązek podatkowy. Zasada powyższa oznacza, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Zgodnie jednak z treścią art. 4a ww. ustawy przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Umowy mają na celu regulację sytuacji, w których może mieć miejsce podwójne opodatkowanie, przede wszystkim z tego powodu, że źródło przychodów położone jest w innym państwie, niż państwo rezydencji podatnika osiągającego przychody.

Artykuł 18 ust. 1 umowy międzynarodowej zawartej w dniu 14 maja 2003 r. między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) stanowi, iż emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 - płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Z § 2 powołanego wyżej przepisu wynika bowiem, że płatności z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Jak wynika z informacji niemieckiego ministerstwa finansów, świadczeniami, których dotyczą opisane w art. 18 § 2 ww. umowy zasady, są świadczenia przyznane do 30 września 2005 r. przez Krajowe Zakłady Ubezpieczeń (Landesversicherungsanstalten), natomiast od 1 października 2005 r. przyznane przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych (Deutsche Rentenversicherung). Natomiast wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce mogą podlegać opodatkowaniu tylko w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowa renta została przyznana Wnioskodawczyni przez Deutsche Rentenversicherung, wcześniej przez Landesversicherungsanstalten, a więc z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech. Zatem renta otrzymywana przez Wnioskodawczynię zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy powinna podlegać opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) za nadpłatę uważa się kwotę:

1.

nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2.

podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

3.

zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4.

zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Zgodnie z art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Artykuł 81 § 2 ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa - po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz zacytowanych wyżej przepisów, należy uznać, że wypłacana przez Deutsche Rentenversicherung renta podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech. Wobec powyższego zasadne będzie złożenie, przez Wnioskodawczynię wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wraz z korektami zeznań rocznych za lata 2002-2006 we właściwym urzędzie skarbowym. W przedmiotowym stanie faktycznym prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok, upłynie w 2008 r. Natomiast zwrot nienależnie pobranych przez płatnika w 2007 r. zaliczek nastąpi po wystąpieniu przez Wnioskodawczynię z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty we wskazanym wyżej trybie art. 75 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl