ILPB2/415-729/13-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu: 26 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z Irlandii - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z Irlandii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2013 Wnioskodawca zawarł ze szpitalem w Irlandii ugodę z tytułu uszczerbku jaki poniósł na zdrowiu w związku z błędem w sztuce lekarskiej.

Ugoda przed sądem zawarta została w Irlandii. Zgodnie z postanowieniami ugody, Zainteresowany uzyskał określony dochód.

Wnioskodawca poinformował przy tym, że:

* od kwietnia roku 2009 zamieszkuje w Polsce,

* prowadzi działalność gospodarczą,

* odszkodowanie nie ma żadnego związku z działalnością gospodarczą którą prowadzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przysługującym Wnioskodawcy w oparciu o ugodę przed sądem w Irlandii odszkodowaniem, Zainteresowany jest zobowiązany do opodatkowania tego dochodu, czy też będzie on podlegał zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany będzie zwolniony od tego podatku w związku z tym, że odszkodowanie wynika z ugody zawartej przed sądem w Irlandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 4a cyt. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w roku 2013 Wnioskodawca zawarł ze szpitalem w Irlandii ugodę z tytułu uszczerbku jaki poniósł na zdrowiu w związku z błędem w sztuce lekarskiej. Ugoda przed sądem zawarta została w Irlandii. Zgodnie z postanowieniami ugody, Zainteresowany uzyskał określony dochód.

Wnioskodawca poinformował przy tym, że:

* od kwietnia roku 2009 zamieszkuje w Polsce,

* prowadzi działalność gospodarczą,

* odszkodowanie nie ma żadnego związku z działalnością gospodarczą którą prowadzi.

Z uwagi na to, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu zostało wypłacone z Irlandii, zastosowanie w niniejszej sprawie znajduje Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129 i z 2000 r. Nr 53, poz. 650).

Ww. umowa nie zawiera przepisu odnoszącego się wprost do odszkodowań, a zatem w myśl tej umowy odszkodowanie należy zakwalifikować jako tzw. "inny dochód".

Zgodnie z art. 22 ust. 1 umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zatem odszkodowanie pochodzące z Irlandii, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Do opodatkowania ww. odszkodowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania są opodatkowane. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

Zauważyć należy, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Tym samym, podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkują zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 361 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), szkoda może występować w dwojakiej postaci, tj. może obejmować straty, które poszkodowany poniósł (damnum emergens), lub też utratę korzyści, które mógłby poszkodowany osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (lucrum cessans).

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje tylko odszkodowania za poniesioną stratę, czyli tzw. szkodę rzeczywistą; nie dotyczy natomiast utraconych korzyści.

Strata wyraża się w rzeczywistej zmianie stanu majątkowego poszkodowanego i polega albo na zmniejszeniu się jego aktywów (utrata, ubytek lub zniszczenie poszczególnych elementów majątkowych), albo na zwiększeniu się pasywów (zobowiązań poszkodowanego).

Z kolei, szkoda w postaci utraconych korzyści nie powstaje równocześnie ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę, lecz jest jego późniejszym następstwem. Utrata korzyści polega na niepowiększaniu się w przyszłości czynnych pozycji majątku poszkodowanego, które pojawiłyby się w tym majątku, gdyby nie zdarzenie wyrządzające szkodę.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy zatem stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie z tytułu uszczerbku jaki poniósł na zdrowiu w związku z błędem w sztuce lekarskiej, wypłacone - jak wynika z wniosku - na podstawie ugody sądowej, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że na Zainteresowanym nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z rzeczonego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.