ILPB2/415-72/09-3/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od wypłaconego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od wypłaconego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał formularz PIT-8C wystawiony przez płatnika odszkodowania, informujący o uzyskanym odszkodowaniu w postaci odsetek w kwocie 15.089,42 zł należnych od kwoty zasądzonego odszkodowania na mocy art. 444-445 Kodeksu cywilnego w wysokości 40.000 zł, które podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3b i 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowany otrzymał również rentę w kwocie 66 zł miesięcznie i wyrównanie renty w kwocie 588,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami.

Powyższe kwoty stanowią zadośćuczynienie za szkody, jakie Zainteresowany poniósł na zdrowiu, doznane w wyniku uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia jak i wobec braku rokowań na przyszłość w związku z przyznaniem renty wypadkowej i pogorszeniu stanu zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota odsetek od odszkodowania w wysokości 15.089,42 zł mieści się w przychodzie, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy lub w innym przepisie zobowiązującym do uiszczenia należnego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 20 ust. 1 i art. 17 ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazane kwoty nie podlegają opodatkowaniu. Mankamentem prawnym jest fakt, że renta wyrównawcza przyznana na podstawie przepisów prawa cywilnego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3c jak i zasądzone odszkodowanie na mocy przepisu zawartego w podpunkcie 3b wspomnianego art. 21 ustawy podatkowej podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast ustawowe odsetki nie są przychodami z kapitałów pieniężnych w rozumieniu punktu 1-3 art. 17 tej ustawy i są swoistą karą dla płatnika odszkodowania za nie wypłacenie należności w terminie.

Mając powyższe na uwadze Zainteresowany stwierdza, że w oparciu o przepis art. 20 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepis art. 2 ust. 1pkt 3b i 3c - wskazana kwota odsetek - nie mieści się w katalogu dochodów nakreślonych w tych przepisach lub nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że powyższe odsetki naliczone były za nie wypłacenie w terminie i od kwot odszkodowań i rent, które są zwolnione z podatku dochodowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b i 3c ustawy podatkowej z dnia 26 lipca 1991 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tutejszy organ pragnie zauważyć, że Zainteresowany przedstawiając swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego powołał się i na art. 21 ust. 1 pkt 3b i 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i na art. 2 ust. 1 pkt 3b i 3c ww. ustawy.

Mając jednak na uwadze merytoryczną treść wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przyjął, iż Wnioskodawca miał na myśli art. 21 ust. 1 pkt 3b i 3c wskazanej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został uregulowany w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. W myśl pkt 9 do źródeł przychodów zalicza się przychody z innych źródeł. Zgodnie z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał odsetki od nieterminowo wypłaconego odszkodowania i renty wyrównawczej.

W myśl art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (§ 2 zdanie pierwsze ww. art. 481). Odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenie główne - co ma miejsce w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

Nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem (naprawieniem szkody). Istota odszkodowania związana jest z naprawieniem szkody i stanowi instytucję odrębną od odsetek za zwłokę. Wierzyciel może żądać zapłaty odsetek dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązań.

Z uwagi na to, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest regulacji, które zwalniałyby od podatku odsetki ustawowe od odszkodowań, przyjąć należy, iż podlegają one opodatkowaniu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż otrzymane przez Wnioskodawcę odsetki za opóźnienie w wypłacie odszkodowania i renty wyrównawczej stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jest to przychód "z innych źródeł", o których mowa w art. 20 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy i należy go wykazać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostały wypłacone.

Tutejszy organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.