ILPB2/415-712/13-5/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 października 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-712/13-5/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stosowania przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie możliwości dokonania korekty zeznania podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz stosowania przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie możliwości dokonania korekty zeznania podatkowego.

Ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 oraz art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 października 2013 r. nr ILPB2/415-712/13-2/AJ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Tut. Organ poinformował Wnioskodawcę, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 27 grudnia 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 17 października 2013 r. W dniu 18 października 2013 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła brakująca kwota w wysokości 40 zł. Natomiast w dniu 23 października 2013 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek w zakresie pozostałych braków formalnych (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 21 października 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Lasami, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane Lasami Państwowymi. Lasy Państwowe, jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, reprezentują skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. W skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne: Dyrekcja Generalna LP (I jednostka), Regionalne Dyrekcje LP (17 jednostek), Nadleśnictwa (431 jednostek) oraz inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (27 jednostek).

Wnioskodawca podlega Regionalnej Dyrekcji LP (...). Obszar działania obejmuje powierzchnię blisko 10,5 tys. ha. Nadleśniczy jest powołany do Służby Leśnej i zgodniez ustawą o lasach bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami stanowiącymi majątek Skarbu Państwa na terenie całego Nadleśnictwa. Miejscem pracy Nadleśniczego jest teren Wnioskodawcy (...)

Wnioskodawca posiada samochody służbowe. Zasady korzystania z nich określa Zarządzenie Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 5 marca 2008 r. w sprawie stanu liczbowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

Zgodnie z § 2 ww. Zarządzenia, Nadleśniczy, jako kierownik jednostki organizacyjnej ma uprawnienie do korzystania z samochodu służbowego za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zgoda taka została wydana 5 grudnia 2011 r. i dotyczy samochodu służbowego na dojazdy pomiędzy stałym miejscem zamieszkania, a miejscem pracy - siedzibą Wnioskodawcy. Jednocześnie wyznaczone zostało przez Dyrektora Regionalnej Dyrekcji LP miejsce garażowania pojazdu w miejscu zamieszkania pracownika. Zgoda obowiązuje od 1 grudnia 2011 r. do czasu pełnienia funkcji Nadleśniczego Nadleśnictwa. Maksymalny limit kilometrów na ten cel ustalono w wysokości 1.300km/mc. Nadleśniczy korzysta z samochodu służbowego w celu dojazdów pomiędzy swoim miejscem zamieszkania a stałym miejscem pracy oraz do innych wyjazdów służbowych, tj. wyjazdów na teren 11 nadzorowanych leśnictw, realizując swoje zadania statutowe, a także w przypadku zaistnienia sytuacji kryzysowych takich jak: pożary lasu, powodzie, wichury, itp. Wykonywanie powyższych zadań odbywa się również poza wyznaczonymi godzinami pracy, w dni ustawowo wolne oraz poza stałym miejscem pracy, gdzie konieczny jest dojazd samochodem służbowym. Często wyjazdy samochodem służbowym np. w delegacje odbywają się bezpośrednio z miejsca zamieszkania, bez konieczności wcześniejszego przyjazdu do siedziby Nadleśnictwa. Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności i mobilności w wykonywaniu powierzonych obowiązków służbowych, czego konsekwencją jest garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania Nadleśniczego. Ponadto, garażowanie samochodu w miejscu zamieszkania Nadleśniczego, gwarantuje w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do jego użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy po stronie Nadleśniczego Nadleśnictwa, korzystającego z samochodu służbowego w celu dojazdów z miejsca zamieszkania do stałego miejsca pracy i garażującego samochód w swoim miejscu zamieszkania, powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia i czy w związku z tym Wnioskodawca jest zobowiązany, jako płatnik, do uwzględnienia tego faktu przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

2. Czy w przypadku otrzymania odpowiedzi potwierdzającej stanowisko Wnioskodawcy, ma on prawo do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku dochodowego od osób fizycznych od momentu uzyskania zgody przez Nadleśniczego na garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania, tj. od 1 grudnia 2011 r. i rozliczenia w bieżącym okresie.

3. Czy w związku z faktem, że na wyżej przedstawionych zasadach zgody na garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania wydane przez Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych posiadali poprzedni Nadleśniczowie, Zainteresowany ma prawo do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku dochodowego od osób fizycznych tego tytułu.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 2 - 3. Natomiast w zakresie pytania nr 1 w dniu 30 października 2013 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-712/13-4/AJ.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, w zaistniałym stanie faktycznym, z uwagi na to, że w przedstawionym okresie obejmującym zgodę na garażowanie tj. od 1 grudnia 2011 r. do dnia dzisiejszego nie nastąpiły zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy nie powinny ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego w związku z dojazdami pracownika do i z miejsca wykonywania pracy. Zgodnie z informacją zawartą na stronie internetowej Ministerstwa Finansów: www.finanse.mf.gov/kip/interpretacje-indywidualne-inf w najczęściej zadawanych pytaniach: ochrona obejmuje skutki podatkowe zdarzeń mających miejsce do końca okresu rozliczeniowego, w którym doręczono rozstrzygnięcie zmieniające lub uchylające interpretację. W związku z tym Zainteresowany uważa, że ma prawo do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku dochodowego od osób fizycznych od 1 grudnia 2011 r.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3, Zainteresowany uważa, że na powyższych zasadach zgodę na garażowanie posiadali poprzedni nadleśniczowie, tj. w okresie od 4 maja 2010 r. i od 1 marca 2011 r. Jako że w podanym okresie nie nastąpiły zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy nie powinny ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego w związku z dojazdami pracownika do i z miejsca wykonywania pracy i w związku z tym Zainteresowany ma prawo do dokonania korekty podatku dochodowego od osób fizycznych w podanych okresach czasu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych.

Korekta może nastąpić również w związku z wykazaniem po stronie pracownika podwyższonego przychodu, poprzez błędne zaliczenie do niego świadczeń związanych z przydzieleniem samochodu służbowego Dyrektorowi i wyznaczenie miejsca garażowania w miejscu jego zamieszkania.

Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Dlatego też powołane wyżej przepisy, znajdują zastosowanie do korekt deklaracji informacji PIT-11 w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę.

Skoro Zainteresowany sporządził pracownikom informacje o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-11 i wykazał wyższy przychód do opodatkowania, to powinien dokonać odpowiednich korekt tych informacji i przesłać je ponownie podatnikowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego.

Informacja PIT-11 powinna zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

Należy jednak podkreślić, że korekta nie może obejmować wysokości pobranych przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy, ponieważ w tej części informacja PIT-11 sporządzona została prawidłowo, odzwierciedla bowiem zaistniały stan faktyczny, a więc wysokość pobranych wówczas przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy.

Natomiast w odniesieniu do zaliczek na podatek dochodowy odprowadzanych na bieżąco, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako płatnik przy ustalaniu ich wysokości, nie powinien uwzględniać przedmiotowych świadczeń, jako przychodu Nadleśniczego.

Reasumując, w sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawca - płatnik ma możliwość dokonania korekty informacji PIT-11 i wykazania prawidłowych danych o osiągniętych przez Nadleśniczego i poprzednich Nadleśniczych dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast w odniesieniu do zaliczek na podatek dochodowy odprowadzanych na bieżąco, Wnioskodawca jako płatnik przy ustalaniu ich wysokości, nie powinien uwzględniać przedmiotowych świadczeń, jako przychodu Nadleśniczego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl