ILPB2/415-704/09-6/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-704/09-6/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika - Pana Tomasza W., przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 7 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniach 8 i 13 lipca 2009 r. oraz 18 i 23 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu oraz podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki poniesionych wydatków przez pracowników w sytuacji przesunięcia terminu urlopu pracowników wynikającego ze szczególnych potrzeb Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwany dalej "Pracodawcą" zamierza zwrócić koszty poniesione przez pracowników związane z zaplanowanym wypoczynkiem. Sytuacja ta wynika z przesunięcia planu urlopów. Jest to następstwo niespodziewanego otrzymania przez Pracodawcę zwiększonej ilości zamówień. W chwili sporządzania planu urlopów Pracodawca nie znał tych okoliczności. Są to zamówienia pilne i niemożliwe do przejęcia bez mających iść na urlop pracowników o potrzebnych kwalifikacjach. Zainteresowany podaje, iż powyższe dotyczy zwrotu wydatków w wysokości faktycznie poniesionych przez pracownika i udokumentowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w świetle art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymany udokumentowany zwrot wydatków dotyczący zaplanowanego wypoczynku wskutek przesunięcia planu urlopu przez pracodawcę będzie stanowił przychód pracownika podlegający opodatkowaniu.

2.

Czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwrócone pracownikom wydatki z tytułu przesunięcia planu urlopu przez pracodawcę będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dnia 30 września 2009 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB3/423-502/09-6/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania pierwszego - w przypadku przesunięcia terminu urlopu z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych w związku z zaplanowanym wypoczynkiem. Zainteresowany wskazuje, że Kodeks pracy wyraźnie nie przewiduje obowiązku zrekompensowania pracownikowi tego rodzaju kosztów. Należy jednak przyjąć istnienie obowiązku ich pokrycia przez pracodawcę na podstawie analogii do art. 167 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. W opinii Wnioskodawcy, jest to również zgodne z art. 8 Kodeksu pracy, ponieważ pracownik nie powinien ponosić ujemnych skutków decyzji pracodawcy w sytuacjach przez siebie niezawinionych. Powyższe dotyczy zwrotu wydatków faktycznie poniesionych przez pracownika i udokumentowanych.

Zainteresowany formułuje tezę, zgodnie z którą w tym stanie prawnym, jeżeli pracownik poniesie koszty związane z zaplanowanym urlopem, który następnie zostanie zmieniony przez pracodawcę, a wspomniane koszty zostaną mu zwrócone przez pracodawcę, to tego rodzaju przychody pieniężne nie mogą być uznane za przychody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie pracownika oraz innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wyraził pogląd, iż otrzymany przez pracownika zwrot kosztów wypoczynku w wysokości faktycznie poniesionej i udokumentowanej, spowodowany przesunięciem planu urlopu wypoczynkowego przez pracodawcę, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisu art. 167 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. z dnia 23 grudnia 1997 r., Dz. U. z 1998 Nr 21, poz. 94) pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Odwołanie to skutkuje koniecznością podjęcia pracy w terminie wskazanym przez pracodawcę.

Ponadto, pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu (§ 2 ww. artykułu 167 Kodeksu pracy).

Powyższe dotyczy zwrotu wydatków w wysokości faktycznie poniesionej przez pracownika i udokumentowanej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać zwrotu kosztów poniesionych przez pracowników w związku z zaplanowanym wypoczynkiem. Ww. zwroty kosztów dotyczą zmiany planu urlopów, nie zaś odwołania z urlopu w dacie jego rozpoczęcia, o którym mowa w powołanym wyżej art. 167 § 1 Kodeksu pracy.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż źródłami przychodów są m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy (...).

Mając na uwadze powyższe rozważania, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, w przypadku otrzymania przez pracowników zwrotu kosztów poniesionych w związku z zaplanowanym wypoczynkiem - dochodzi po stronie pracowników do uzyskania przychodu ze stosunku pracy.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż otrzymany przez pracownika zwrot kosztów wypoczynku, spowodowany przesunięciem planu urlopu wypoczynkowego przez pracodawcę, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl