ILPB2/415-697/14-2/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 września 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-697/14-2/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z Holandii - jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z Holandii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni otrzymała w grudniu 2012 r. decyzję o przyznaniu świadczenia dla spadkobiercy ANW z instytucji holenderskiej SVB wypłacane co miesiąc. Świadczenie zostało przyznane od 1 marca 2009 r. w związku z czym zostało wyliczone wyrównanie za ten okres do miesiąca listopada 2012 r. w kwocie 63.838,15 euro.

Pierwsze świadczenie wpłynęło na konto walutowe Wnioskodawczyni, znajdujące się w banku, w styczniu 2013 r. za dwa miesiące czyli grudzień 2012 i styczeń 2013.

Kwota wyrównania została wpłacona w dwóch transzach, pierwsza z nich wpłynęła w dniu 25 kwietnia 2013 r. w kwocie 28.625,93 euro natomiast druga 16 maja 2013 r. w wysokości 35.242,22 euro.

Bank zaliczki na podatek dochodowy od wpływającego świadczenia zaczął pobierać od miesiąca maja, a także pobrał od drugiej transzy wyrównania oraz wezwał Wnioskodawczynię w związku z podpisaniem pisma dot. odstąpienia poboru na składki zdrowotne jednakże nie zapytał o to czy wpływające świadczenie jest tylko rentą czy składa się również z zasiłków i dodatków ani nie poinformował o możliwości przedłożenie stosownych dokumentów, które pozwoliłyby na odliczenia.

Przyznane świadczenie z holenderskiej instytucji składa się z zasiłku ANW dla spadkobiercy, zasiłku ANW dla półsierot, zapomogi ANW oraz wypłacanego raz w roku dodatku urlopowego i wpływa na konto w jednej kwocie.

Od świadczenia potrącane są wszelkie obciążenia w myśl holenderskiego prawa podatkowego i wpływają na konto w kwocie netto.

Wnioskodawczyni osiągnęła dochody w 2013 r. tylko wyłącznie z przyznanego holenderskiego świadczenia ANW i otrzymała od Banku PIT-11 za ten rok.

Dokonując rozliczenia rocznego poprzez biuro rachunkowe Wnioskodawczyni otrzymała informację o tym, że dodatki rodzinne i zasiłki wchodzące w skład świadczenia zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych są dochodami wolnymi od podatku. W związku z tym Wnioskodawczyni zwróciła się do płatnika, czyli Banku aby dokonał korekty PIT-11 pomniejszając kwotę przychodu o ww. dodatki załączając tłumaczenia przysięgłe pism otrzymanych z SVB, w których znajduje się podział na poszczególne zasiłki oraz dodatki z wyszczególnieniem kwot. Jednakże bank odmówił dokonania korekty i zasugerował dokonania korekty we własnym zakresie.

Wnioskodawczyni nadal otrzymuje powyższe świadczenie, a bank w dalszym ciągu pobiera zaliczki na podatek od całej wpływającej kwoty nie pomniejszając dodatków i zasiłków wolnych od podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jeżeli na świadczenie zagraniczne składające się z renty oraz zasiłków i dodatków rodzinnych wpływających na konto w jednej kwocie płatnik, tj. bank powinien pobierać podatek od całej kwoty czy pomniejszyć o dochody wolne od podatku a także dokonać korekty PIT-11 za rok 2013 zmniejszając o nie kwotę przychodu.

2. Czy podatek od renty zagranicznej otrzymywanej z Holandii na dziecko po zmarłym jego ojcu w kwocie przekraczającej 20.000,00 euro w roku kalendarzowym powinien zostać rozliczony wyłącznie w Holandii.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 1 pkt 8 oraz 91 w związku z art. 35 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 po przedstawieniu płatnikowi dokumentów stwierdzających wysokość zasiłków oraz dodatków rodzinnych wypłacanych przy rentach zagranicznych powinien uznać je jako dochody wolne od podatku i pobierać podatek wyłącznie od kwoty renty zagranicznej i dokonać korekty PIT-11 za rok ubiegły pomniejszając kwotę przychodu.

Wnioskodawczyni powołując się na art. 18 ust. 2 pkt c Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. stwierdza, że otrzymana renta w poprzednim roku kalendarzowym razem z wyrównaniem za lata poprzednie przekroczyła 20.000,00 euro w związku z czym powinna rozliczyć się w Holandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

a.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

b.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a powołanej wyżej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 tej Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana (w Holandii), zgodnie z prawem tego Państwa:

a.

jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i

b.

jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i

c.

jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20.000 euro.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (w Holandii) osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce) mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie (w Holandii).

W świetle powyższego, co do zasady wynikającej z treści art. 18 ust. 1 tejże Konwencji emerytury i inne podobne świadczenia jak również renty podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania (tutaj w Polsce). Jednakże w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 18 ust. 2 lit. a-c) Konwencji dochody uzyskane ze świadczeń, o których mowa w tychże przepisach, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii.

Tak samo, jednakże bez spełnienia dodatkowych warunków, dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii (ust. 5 art. 18 Konwencji).

Postanowienie zawarte w Konwencji, że danego rodzaju dochód "może podlegać" opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) należy bowiem czytać, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji - zamieszkania).

Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a ww. Konwencji polsko-holenderskiej jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nieprawidłowe jest stanowisko Zainteresowanej, odnośnie opodatkowania otrzymywanej renty - w sytuacji gdy kwota renty przekracza 20.000,00 euro - tylko w Holandii. Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami renta taka podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Holandii. Jednakże w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować wyżej wskazaną metodę unikania podwójnego opodatkowania tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia.

Z treści wniosku wynika, że na świadczenie rodzinne otrzymywane przez Wnioskodawczynię składają się renta, zasiłek oraz dodatek rodzinny. Świadczenie wypłacane Wnioskodawczyni z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii przez SVB, na jej konto jest w kwocie zbiorczej bez wyodrębniania poszczególnych części. Bank w Polsce pobiera zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni zwróciła się do płatnika, czyli Banku aby dokonał korekty PIT-11 pomniejszając kwotę przychodu o ww. dodatki załączając tłumaczenia przysięgłe pism otrzymanych z SVB, w których znajduje się podział na poszczególne zasiłki oraz dodatki z wyszczególnieniem kwot. Jednakże bank odmówił dokonania korekty i zasugerował dokonania korekty we własnym zakresie.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 91 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki.

Świadczenia dodatkowe (podwyżki, zwiększenia) będą miały wówczas charakter dodatków rodzinnych, jeżeli jedyną podstawą ich otrzymania jest fakt pozostawania członków rodziny na utrzymaniu podatnika otrzymującego emeryturę, czy też rentę.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że omawiane dodatki wypłacane Wnioskodawczyni przy rencie, przez SVB jeżeli mają charakter dodatków rodzinnych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, a zatem płatnik nie powinien pobierać od tej części świadczenia zaliczek na podatek dochodowy. W tym miejscu należy wskazać, że informacja PIT-11 powinna odzwierciedlać występujący w rzeczywistości stan faktyczny i prawny. Jeżeli otrzymane świadczenia mają charakter podlegających zwolnieniu dodatków rodzinnych a płatnik pobierał od nich zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych to zachodzą przesłanki do skorygowania informacji PIT-11 w ten sposób, aby uwzględniały dochody wolne od opodatkowania.

Stosownie bowiem do art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Z treści ww. art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych (np. błędnie została w nich określona wysokość przychodu bądź dochodu).

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Reasumując stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawienia przez Zainteresowaną płatnikowi, dokumentów stwierdzających wysokość otrzymywanych przez Nią wraz z rentą dodatków rodzinnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik od tej części świadczenia - stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 91 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy. W konsekwencji w takiej sytuacji będą zachodziły przesłanki do skorygowania przez płatnika informacji PIT-11 w ten sposób, aby uwzględniała ona dochody wolne od opodatkowania. W sytuacji omawianej we wniosku, otrzymywana przez Zainteresowaną renta niezależnie od jej wysokości podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Holandii, przy czym należy zastosować odpowiednią (wskazaną powyżej) metodę eliminowania podwójnego opodatkowania.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały weryfikacji i analizie w ramach postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl