ILPB2/415-669/09-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu 30 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 20 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów a także podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 13 sierpnia 2009 r., znak: ILPB2/415-669/09-2/AJ, ILPP2/443-850/09-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 13 sierpnia 2009 r., skutecznie doręczono w dniu 19 sierpnia 2009 r. W dniu 20 sierpnia 2009 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła kwota 80 zł stanowiąca opłatę za dwa zdarzenia przyszłe przedstawione we wniosku ORD-IN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje zakupić mieszkanie celem zakwaterowania w nim swoich pracowników. Mieszkanie zostanie zakupione i sfinansowane z kredytu bankowego.

W związku z zakupem nowego mieszkania będzie ono opodatkowane podatkiem VAT.

Czynsz (fundusz remontowy i inne opłaty) w zakupionym mieszkaniu nie będą przekraczały kwoty 500 zł miesięcznie.

W związku z wysokością miesięcznego czynszu (fundusz remontowy i inne opłaty) wartość pieniężna kosztów zakwaterowania pracowników nie będzie przekraczała limitu wyznaczonego w art. 21 ust. 1 pkt 19 podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Czy należy odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od pracowników zakwaterowanych w tym mieszkaniu.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź ww. pytanie. W odniesieniu do zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostało wydane postanowienie bez rozpatrzenia z dnia 23 września 2009 r. nr ILPB2/415-669/09-5/AJ.

Natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług została wydana odrębna interpretacja z dnia 21 września 2009 r. nr ILPP2/443-850/09-5/AK.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie należy odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od pracowników zakwaterowanych w tym mieszkaniu, ponieważ wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę nie przekracza miesięcznie kwoty w wysokości 500 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się, zgodnie z treścią art. 12 ustawy podatkowej, wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14, w:

Zwolnienie to znajduje zastosowanie jedynie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.

Użyte we wskazanym przepisie określenie "kwatera prywatna wynajmowana na cele zbiorowego zakwaterowania" oznacza lokal, który przeznaczony jest do jednoczesnego korzystania w tym samym czasie przez więcej niż jednego pracownika. W odniesieniu zaś do samego pojęcia "kwatera prywatna", rozstrzygającym powinno być kryterium tytułu prawnego przysługującego osobie, która dysponuje lokalami przeznaczonymi na zbiorowe zakwaterowanie. Sformułowanie to odnosi się bowiem do lokali, które należą do innych niż pracodawca osób i które wynajmują je dla pracowników danego pracodawcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca planuje zakupić mieszkanie celem zakwaterowania w nim swoich pracowników. Mieszkanie zostanie zakupione i sfinansowane z kredytu bankowego. Czynsz (fundusz remontowy i inne opłaty) w zakupionym mieszkaniu nie będą przekraczały kwoty 500 zł miesięcznie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz uregulowania prawne w tym zakresie, należy stwierdzić, iż wartość świadczenia z tytułu zakwaterowania pracownika do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ lokal/kwatera tymczasowa będzie należała do pracodawcy. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od pracowników zakwaterowanych w zakupionym przez Zainteresowanego mieszkaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.