ILPB2/415-666/09-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z podpisaną w dniu 12 listopada 2002 r. umową o remont lokalu, na podstawie decyzji z dnia 20 września 2002 r., wydanej przez Komisję Mieszkaniową Urzędu Miasta, Wnioskodawca otrzymał lokal mieszkalny do remontu na własny koszt z możliwością jego wykupu, zgodnie z Zarządzeniem Prezydenta Miasta z dnia 2 października 2006 r.

W dniu 22 stycznia 2007 r., aktem notarialnym, Zainteresowany wraz z małżonką wykupił ten lokal na własność na preferencyjnych warunkach za kwotę 9 066,70 zł W lokalu tym zameldowana była tylko małżonka Wnioskodawcy w okresie od 1 grudnia 2003 r. do 4 lutego 2008 r. Zainteresowany nie był zameldowany pod tym adresem, ponieważ ze względu na zły stan zdrowia Jego rodziców wygodniej, w celu załatwiania wszelkich spraw, było pozostać na starym meldunku. W związku z faktem, że mieszkanie to stało się ciasne, Wnioskodawca wraz z małżonką postanowił kupić inne mieszkanie. W dniu 4 lutego 2008 r. Zainteresowany wraz z małżonką sprzedał posiadany lokal za kwotę 225 000,00 zł.

Pieniądze ze sprzedaży tego mieszkania Wnioskodawca wraz z małżonką przeznaczył na częściową spłatę zadłużenia i kredytów oraz zagospodarowanie (urządzenie) nowego mieszkania.

W celu dokonania rozliczenia z Urzędem Skarbowym, małżonka Wnioskodawcy w dniu 12 lutego 2008 r. złożyła do właściwego Urzędu Skarbowego oświadczenie o zastosowaniu ulgi meldunkowej. W związku z faktem, iż Wnioskodawca nie był tam zameldowany, nie składał takiego oświadczenia w swoim Urzędzie Skarbowym. Na podstawie informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego Zainteresowany opodatkował połowę dochodów uzyskanych ze sprzedaży we wspólnym rozliczeniu rocznym PIT-36 za 2008 r., które złożył wraz z małżonką w Urzędzie Skarbowym, poprzez wpisanie w poz. 193 kwoty 19 % podatku w wysokości 20 397 zł.

Wnioskodawca przedstawił następujące rozliczenie sprzedaży:

sprzedaż 225 000,00

zakup 9 066,00

koszty 260,00

790,00

(173,80/ 214 710,20) / 2 * 19 % = 20 397,00

W rozliczeniu rocznym PIT 36/2008 powstała kwota do zapłaty 15 862,00. W związku z ciężką sytuacją Wnioskodawca wystąpił o układ ratalny. W międzyczasie Zainteresowany dowiedział się, iż zostały wydane wyroki WSA w Bydgoszczy, Lublinie, Katowicach, Rzeszowie w bardzo podobnych sprawach związanych z ulgą meldunkową, gdzie tylko jedno z małżonków spełniło warunki określone w art. 21 ust. 22.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ulga meldunkowa, zastosowana przez małżonkę Wnioskodawcy, dotyczy również Jego osoby oraz czy w związku z tym może On i czy ma prawo do złożenia korekty wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty za 2008 r. i nieopodatkowania połowy dochodów uzyskanych ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt, że w sytuacji gdy jeden z małżonków spełnił warunki zwolnienia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., wskazane zwolnienie, zgodnie z art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f., ma zastosowanie dla obojga małżonków, nie powinien On opodatkować połowy dochodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zwanej dalej u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, decydujące znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe przepisy stwierdzić należy, że do sprzedaży prawa do lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawca nabył wraz z małżonką w dniu 22 stycznia 2007 r., będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r..

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi - 19 % podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Należy jednak zaznaczyć, iż w dniu 9 kwietnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 59, poz. 361). Zgodnie z § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia termin do złożenia oświadczenia dla podatników, którzy uzyskali dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w 2008 r. został wydłużony do dnia 30 kwietnia 2009 r.

Stosownie do art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f., zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, iż w razie zbycia lokalu stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków, jako odrębny podatnik, uzyska dochód w wysokości połowy wartości prawa, a zatem kwestię zastosowania zwolnienia należy rozpatrywać odrębnie w stosunku do każdego z małżonków. Tym samym dwunastomiesięczny okres zameldowania na pobyt stały należy liczyć odrębnie dla każdego z małżonków.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2008 r. wraz z małżonką, będącą współwłaścicielem, dokonał zbycia lokalu mieszkalnego, w którym na pobyt stały była zameldowana tylko małżonka.

Jak już wyżej wskazano, z przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. wynika, iż aby oboje małżonkowie mogli skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., każdy z nich musi spełnić warunki uprawniające do skorzystania z tej ulgi. Oznacza to, iż każdy z małżonków musi być zameldowany na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia i każdy z nich musi złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. we wskazanym wyżej terminie.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., nie przysługuje Wnioskodawcy, gdyż w zbytym mieszkaniu nie był zameldowany na pobyt stały przez okres co najmniej dwunastu miesięcy przed datą jego sprzedaży.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca, jako odrębny podatnik, uzyskał dochód w wysokości połowy wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a zatem brak możliwości zastosowania rzeczonego zwolnienia, ze względu na niespełnienie wyżej wskazanych warunków, dotyczy uzyskanej ze sprzedaży połowy wartości prawa do lokalu mieszkalnego.

Reasumując, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem Wnioskodawca nie spełnia wcześniej wymienionych warunków, uprawniających do skorzystania z tego zwolnienia. W związku z powyższym, połowa dochodów uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego jest opodatkowana zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 u.p.d.o.f., dlatego nie ma podstaw do złożenia korekty rocznego zeznania podatkowego za 2008 rok.

Jednocześnie tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli mieszkania, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Małżonka Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków WSA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.