ILPB2/415-641/13-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dopłat za przejazd osób niepełnosprawnych na turnusy rehabilitacyjne - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dopłat za przejazd osób niepełnosprawnych na turnusy rehabilitacyjne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca opłacił faktury za przejazd osób niepełnosprawnych na turnusy rehabilitacyjne ze środków dotacji otrzymanych od jednostki samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych (m.in. składek członkowskich).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dopłaty stanowią przychód dla osób, które uczestniczyły w przewozie na turnus rehabilitacyjny. Jeżeli stanowią przychód, to czy należy wystawić PIT 8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, osoby niepełnosprawne, którym Zainteresowany opłacił przejazd na turnus rehabilitacyjny korzystają ze zwolnienia z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zapłacił fakturę za przewóz w ramach swojej działalności statutowej. Wnioskodawca zacytował fragment statutu: "Cele swoje Związek realizuje z zachowaniem obowiązujących przepisów w szczególności:

o ujawniania barier społecznych, organizacyjnych, architektonicznych, komunikacyjnych, technologicznych i innych ograniczających kontakt inwalidów narządu ruchu ze środowiskiem i utrudniającym im rehabilitację oraz występowanie do kompetentnych władz o ich usunięcie,

o opracowanie modelowego rozwiązywania spraw dostępu inwalidów narządu ruchu do różnego rodzaju stanowisk zgodnie z ich możliwościami fizycznymi, kwalifikacjami, zainteresowaniami oraz zasad ich realizacji,

o opiniowanie i inicjowanie produkcji sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego niezbędnego lub usprawniającego życie codzienne i pracę inwalidów ruchu,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyrażającego zasadę powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei, zgodnie z przepisami art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisu, który wskazywałby na zwolnienie przychodu otrzymanego przez osoby niepełnosprawne z tytułu opłaconych przez Wnioskodawcę faktur za przejazdy tych osób na turnusy rehabilitacyjne ze środków dotacji otrzymanych przez Związek od jednostki samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych (m.in. składek członkowskich).

Podsumowując, stwierdzić należy, że przedmiotowe świadczenia należy zakwalifikować do przychodów, z tzw. "innych źródeł", o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związkuz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Wnioskodawca jako płatnik zobligowany jest do sporządzenia informacji - PIT-8C dla osób niepełnosprawnych (każdej osobie odrębnie), którym dokonał opłat za przejazdy na taki turnus uznając je jako przychód podlegający opodatkowaniu.

Artykuł 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.