ILPB2/415-630/11-5/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 sierpnia 2011 r. oraz w dniu 24 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. nr ILPB2/415-630/11-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 sierpnia 2011 r., skutecznie doręczono dnia 18 sierpnia 2011 r., zaś w dniu 24 sierpnia 2011 r. (data nadania 23 sierpnia 2011 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W myśl art. 184 i 185 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2010 r. Nr 79, poz. 523 z późn. zm.) funkcjonariuszowi, który spełnia warunki do przydziału lokalu mieszkalnego, a który takiego lokalu nie otrzymał, przysługuje pomoc finansowa na jego uzyskanie. Szczegółowe zasady przyznawania pomocy określone zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego funkcjonariuszowi Służby Więziennej (Dz. U. z 2010 r. Nr 147, poz. 986).

Dnia 24 lutego 2011 r. funkcjonariusz spełniający warunki do uzyskania pomocy otrzymał decyzję administracyjną o jej przyznaniu. Decyzja ta po upływie 14 dni stała się ostateczna. Z dniem 25 lutego 2011 r. funkcjonariusz ten został zwolniony ze służby i przeszedł na zaopatrzenie emerytalne, zachowując uprawnienie do nabytego wcześniej świadczenia. Do dnia dzisiejszego pomoc nie została wypłacona - czas od wydania decyzji do dokonania wypłaty wynosi 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacając emerytowi Służby Więziennej świadczenie przyznane wcześniej jako funkcjonariuszowi należy naliczyć i odprowadzić zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2011 r. w myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów od byłych pracodawców (pomoc zostanie postawiona do dyspozycji i wypłacona emerytowi), w tym od związków zawodowych, w kwocie przekraczającej (w roku podatkowym) 2 280,00 zł podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10%.

Wnioskodawca uważa, że przedstawiony we wniosku przypadek należy zakwalifikować jako świadczenie wypłacane emerytowi przez byłego pracodawcę i do obliczenia podatku stosować jego formę zryczałtowaną.

Tytułem uzupełnienia Zainteresowany wskazał, iż także emeryt Służby Więziennej spełniający określone przepisami warunki może wystąpić z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie w myśl art. 12 ust. 1 za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż świadczenie w postaci pomocy finansowej zostało przyznane w związku z istnieniem stosunku służbowego pomiędzy funkcjonariuszem a Wnioskodawcą, jest zatem ściśle związane ze źródłem określonym w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stosunkiem służbowym.

Należy zaznaczyć, że w myśl ww. art. 11 ust. 1 ww. ustawy, osiągnięty przez byłego funkcjonariusza przychód podlega opodatkowaniu w roku jego postawienia do dyspozycji. Jednakże świadczenie to wypłacone przez płatnika byłemu już funkcjonariuszowi, a obecnie emerytowi, należy do przychodów ze stosunku służbowego, ponieważ ich źródłem jest stosunek służbowy, który łączył strony.

W przypadku świadczenia ze stosunku służbowego wypłaconego byłemu funkcjonariuszowi, o formie jego opodatkowania decyduje fakt, iż prawo do jego otrzymania przysługuje funkcjonariuszowi w związku z zaistnieniem określonego zdarzenia związanego ze stosunkiem służbowym. Natomiast podatnik o statusie emeryta świadczenia te jedynie faktycznie odbiera. Nie ma dlatego podstaw, aby opodatkowywać przedmiotowe świadczenie w trybie art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% należności.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 32 ust. 1 ww. ustawy zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

Zatem wypłacone przez Wnioskodawcę świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% należności, lecz - w myśl art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - według skali podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.