ILPB2/415-613/09-4/AJ - Odliczenie i odprowadzenie podatku dochodowego przez bank od kwoty pobranych przez posiadacza rachunku odsetek w przypadku likwidacji rachunku przed upływem zadeklarowanego okresu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek zgromadzonych na rachunku - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek zgromadzonych na rachunku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 11 sierpnia 2009 r., znak: ILPB2/415-613/09-2/AJ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane dnia 11 sierpnia 2009 r., skutecznie doręczono w dniu 13 sierpnia 2009 r. Natomiast odpowiedź na nie została nadana w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 21 listopada 2001 r. bank zawarł z osobą fizyczną umowę rachunku rentierskiego na okres 10 lat. Umowa przewiduje, iż odsetki od kwoty złożonej na rachunku naliczane będą kwartalnie i stawiane do dyspozycji klienta. Odsetki te nie zwiększają kwoty kapitału lecz pozostają do dyspozycji klienta na nieoprocentowanym rachunku aż do ich podjęcia.

W umowie zawarty jest zapis "likwidacja rachunku następuje na skutek wypłaty przez klienta wszystkich środków wraz z należnymi odsetkami".

Zgodnie z zapisem umowy, integralną jej część stanowi regulamin otwierania i prowadzenia rachunków rentierskich "Rentier plus".

W regulaminie tym zawarte jest postanowienie, iż z tego rodzaju rachunków nie dokonuje się wypłat częściowych, poza wypłatą odsetek.

W umowie brak jest jakichkolwiek zapisów dotyczących obowiązku uiszczenia podatku dochodowego w sytuacji, gdyby umowa rachunku została rozwiązana przed upływem deklarowanego okresu.

Posiadacz rachunku zamierza obecnie (przed upływem okresu na, który umowa została zawarta), wycofać wszystkie zgromadzone na nim środki.

Jego zdaniem dochód w postaci pobranych dotychczas odsetek od środków zgromadzonych na rachunku nie podlega opodatkowaniu, ponieważ w umowie nie ma zapisów wskazujących na obowiązek uiszczenia podatku dochodowego w razie wcześniejszego rozwiązania umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku likwidacji rachunku przed upływem zadeklarowanego okresu, od kwoty pobranych przez posiadacza rachunku odsetek bank zobowiązany jest naliczyć i odprowadzić podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód posiadacza rachunku w postaci odsetek od środków zgromadzonych na rachunku w razie jego likwidacji przed upływem zadeklarowanego okresu nie podlega opodatkowaniu, ponieważ umowa nie przewidywała możliwości wypłaty kapitału w całości lub części, a odsetki nie podlegały kapitalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

W art. 52a ust. 1 pkt 2 ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3, jeżeli są wypłacane albo stawiane do dyspozycji podatnika od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma zastosowania do dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem - wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na podstawie tych umów zmienionych, przedłużonych lub odnowionych począwszy od dnia 1 grudnia 2001 r. (art. 52a ust. 2).

Zgodnie z art. 52a ust. 5 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma również zastosowania do dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem, w przypadku, gdy umowa ta:

W przypadku, o którym mowa w art. 52a ust. 5 ustawy, podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia rachunku podatnika albo do gromadzenia środków pieniężnych podatnika w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania pobiera podatek, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy, w dniu rozwiązania umowy albo wypłaty całości lub części kapitału, o którym mowa w ust. 5 pkt 2.

Przepisy art. 42 ustawy stosuje się odpowiednio, z tym, że podatek pobiera się od sumy dochodów (przychodów) uzyskanych począwszy od dnia 1 marca 2002 r. (art. 52a ust. 6).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 21 listopada 2001 r. bank zawarł z osobą fizyczną umowę rachunku rentierskiego na okres 10 lat.

Umowa przewiduje, iż odsetki od kwoty złożonej na rachunku naliczane będą kwartalnie i stawiane do dyspozycji klienta. Odsetki te nie zwiększają kwoty kapitału lecz pozostają do dyspozycji klienta na nieoprocentowanym rachunku aż do ich podjęcia.

W umowie zawarty jest zapis "likwidacja rachunku następuje na skutek wypłaty przez klienta wszystkich środków wraz z należnymi odsetkami". Zgodnie z zapisem umowy, integralną jej część stanowi regulamin otwierania i prowadzenia rachunków rentierskich "Rentier plus".

W regulaminie tym zawarte jest postanowienie, iż z tego rodzaju rachunków nie dokonuje się wypłat częściowych, poza wypłatą odsetek.

W umowie brak jest jakichkolwiek zapisów dotyczących obowiązku uiszczenia podatku dochodowego w sytuacji, gdyby umowa rachunku została rozwiązana przed upływem deklarowanego okresu.

Posiadacz rachunku zamierza obecnie (przed upływem okresu na, który umowa została zawarta), wycofać wszystkie zgromadzone na nim środki.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż w przypadku likwidacji rachunku przed upływem zadeklarowanego okresu, od kwoty pobranych przez posiadacza rachunku odsetek bank zobowiązany jest naliczyć i odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.