ILPB2/415-608/14-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 15 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie prawomocnego postanowienia sądu rejonowego z dnia 8 grudnia 2010 r. prawo do spadku po zmarłej w dniu 6 listopada 1981 r.k.k., na podstawie ustawy nabyła córka - Wnioskodawczyni, w udziale 1/3 części. Postanowienie uprawomocniło się z dniem 30 grudnia 2010 r. W przedmiocie spadku zgłoszono roszczenie odszkodowawcze za mienie zabrane na mocy decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 15 września 1967 r. orzekającej o przejęciu na własność Państwa nieruchomości o powierzchni 5,100 ha, zapisanej w księdze wieczystej. Decyzją z dnia 17 czerwca 2013 r. Wojewoda stwierdził nieważność decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 15 września 1967 r. Wnioskodawczyni chciałaby dokonać zbycia udziału 1/3 części spadkowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką datę nabycia należy uznać za prawidłową w celu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zbycia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem dziedziczenia, za dzień nabycia uznaje się dzień śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (tekst jedn.: z 2014 r.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a w myśl art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, co w konsekwencji oznacza, że spadek nabywa się z chwilą śmierci spadkodawcy. W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni nabyła udział w 1/3 części do spadku po zmarłej matce, z chwilą jej śmierci, tj. z dniem 6 listopada 1981 r. W wyniku decyzji Wojewody stwierdzającego nieważność decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 15 września 1967 r., orzekającego o przejęciu na własność państwa nieruchomości rolnej o powierzchni 5,100 ha, stanowiącej własność matki, nieruchomość ta od samego początku jest jej własnością.

Decyzja stwierdzająca nieważność nie przenosi bowiem na spadkobierców prawa własności, a jedynie poprzez uchylenie bezprawnych aktów administracji pozostawia wolny od bezprawia dotychczasowy stan prawny nieruchomości co do własności. Dlatego też w ocenie Wnioskodawczyni nabycie części nieruchomości nastąpiło w dniu 6 listopada 1981 r. i w związku z tym w dacie sprzedaży tej nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna jest zatem kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne jest więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności udziału w nieruchomości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie, czy decyzja z dnia 17 czerwca 2013 r. Wojewody Wielkopolskiego stwierdzająca nieważność decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 15 września 1967 r. stanowi nabycie udziału w nieruchomości w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzyganiu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia czy też utraty prawa własności.

W tym miejscu należy wskazać, że pierwotna właścicielka nieruchomości zmarła w dniu 6 listopada 1981 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki przechodzą na jedną lub kilka osób.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne jako dokumenty o szczególnym znaczeniu. Szczególność ta wynika z pozycji, jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma to, że - jak wskazała Wnioskodawczyni - Decyzją z dnia 17 czerwca 2013 r. Wojewoda Wielkopolski stwierdził nieważność decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 15 września 1967 r.

Tym samym odebranie nieruchomości na mocy decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 15 września 1967 r. było niezgodne z obowiązującymi przepisami, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków powyższego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobiercy.

W przedmiotowej sprawie nie mamy więc, do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Nie dochodzi do przeniesienia prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie do restytucji (przywrócenia) stanu poprzedniego. Zwrot odebranej nieruchomości po wydaniu decyzji stwierdzającej nieważność decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, nie stanowi nabycia nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła 6 listopada 1981 r. w drodze spadku po matce.

Zatem za datę nabycia udziału w nieruchomości uznać należy datę śmierci spadkodawczyni, tj. matki Wnioskodawczyni.

W konsekwencji planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości nie będzie stanowiła podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu. Wynika to z faktu, że zbycie udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jego nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.